anaeròbi
- Dels grèc ancian ἀν- « non », ἀήρ «aire», βίος «vida» e del sufix «-ic».
- lengadocian, gascon /anaeˈɾɔβi/
- provençau /anaeˈʀɔbi/
- a|na|e|rò|bi
Adjectiu
anaeròbi
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | anaeròbi | anaeròbis |
| [anaeˈɾɔβi] | [anaeˈɾɔβis] | |
| Femenin | anaeròbia | anaeròbias |
| [anaeˈɾɔβjo̞] | [anaeˈɾɔβjo̞s] | |
- (biologia) Que viu sens aire atmosferic.
- (biologia) Relatiu a una activitat biologica que demanda pauc o gaireben pas d’oxigèn.
Nom comun
anaeròbi masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| anaeròbi | anaeròbis |
| [anaeˈɾɔβi] | [anaeˈɾɔβis] |
- Microorganisme, bactèri, que necessita pas d'oxigèn liure per viure o que demanda a viure dins un mitan on i a pas d'oxigèn liure.
- Organisme que viu en anaerobiòsi.