Klaus Schulze

Klaus Schulze
Klaus Schulze med Lisa Gerrard, 2009
Fødd	4. august 1947 (77 år)
Fødestad	Berlin
Død	26. april 2022
Dødsstad	Lüneburg
Alias	Richard Wahnfried
Opphav	Tyskland
Aktiv	1969 til i dag
Sjanger	Elektronisk musikkSpace rock Krautrock/Kosmische Musik Berlin-skulen
Instrument	synthesizer, gitar, trommesett, Perkusjon
Tilknytte artistar	Tangerine Dream Ash Ra Tempel Cosmic Jokers
Plateselskap	Ohr Brain/PolyGram Records Virgin Records Metronome Manikin Records Island Records IC Inteam ZYX Records WEA Rainhorse Synthetic Symphony FAX +49-69/450464
Verka som	Musikar, produsent
Prisar	Qwartz Electronic Music Awards

Klaus Schulze (4. august 1947–26. april 2022) var ein tysk electronica-musikar og komponist. Han har òg nytta aliaset Richard Wahnfried. Han var ei kort stund medlem av electronicabanda Tangerine Dream og Ash Ra Tempel før han konsentrerte seg om solokarrieren sin, der han i løpet av fem tiår har gjeve ut meir enn 60 album.

I 1969 var Klaus Schulze trommeslagar i ein av dei tidlege utgåvene av Tangerine Dream og spelte på debutalbumet Electronic Meditation.^[1] Han møtte Edgar Froese frå Tangerine Dream i Zodiac Club i Berlin i Vest-Tyskland. I 1970 slutta han i denne gruppa for å danne Ash Ra Tempel^[1] i lag med Manuel Göttsching og Hartmut Enke. I 1971 slutta han i denne gruppa òg, etter berre eitt album, for å konsentrere seg om solokarrieren sin. I 1972 gav Schulze ut debutalbumet sitt, Irrlicht med orgel og innspelinga av eit orkester som var filtrert gjennom så mange effektar at det ikkje var mogeleg å kjenne att. Trass i at han ikkje nytta synthesizerar vert dette proto-ambient-verket rekna som ein milepåle i elektronisk musikk. På det neste albumet hans, Cyborg, nytta han ein EMS Synthi A-synthesiser.

Sidan den gong har Schulze vore særs aktiv og gjeve ut meir enn 40 originale album. Høgdepunkt av desse er mellom andre Timewind i 1975, Moondawn i 1976 (det første albumet hans med Moog synthesiser), Dune i 1979, og det doble In Blue frå 1995. I 1976 starta han i lag med den japanske perkusjonisten og låtskrivaren Stomu Yamashta den kortliva «supergruppa» Go,^[1] med mellom andre Steve Winwood, Michael Shrieve og Al Di Meola. Dei gav ut to studioalbum, (Go i 1976 og Go Too i 1977).

Klaus Schulze hadde ein meir organisk lyd enn mange andre electronicamusikarar på denne tida. Ofte nytta han ikkje-elektroniske instrument, som akustisk gitar eller manneleg operastemme.

Komponert av Schulze og framført med gjesteartistar under aliaset Richard Wahnfried:

The Dark Side of the Moog er eit samarbeid mellom Klaus Schulze og Pete Namlook, (òg med Bill Laswell på 4 til 7). Kvar tittel er ein referanse til Pink Floyd-songar og album.

The Evolution of the Dark Side of the Moog er eit samlealbum med utdrag av dei åtte første platene.

• Berlin-skulen i elektronisk musikk
• Kosmische Musik

• Klaus Schulze.com - Offisiell nettstad