oordelen

• Geluid:  oordelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈordelə(n)/

• oor·de·len

• Afleiding van deel met het voorvoegsel oor- en met het achtervoegsel -en (letterlijk: uitdelen).

oordelen

1. overgankelijk een oordeel geven over een persoon of een zaak

   • Hij oordeelt wel erg snel. 

   ▸ Ik kon niet meer interrumperen, niet vloeken, niet roddelen of oordelen.^[1]

2. inergatief, (juridisch) een oordeel uitspreken, een vaste uitspraak doen

• [2]: vonnissen

• [1]: beoordelen
• [2]: veroordelen

de oordelen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord oordeel

• Het woord oordelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oordelen" herkend door: