informeren

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inlichten’ voor het eerst aangetroffen in 1460 ^[1]
afgeleid van het Franse informer met het achtervoegsel -eren ^[2]

informeren

overgankelijk inlichten
- Hij is daarover omstandig geïnformeerd.
inergatief vragen naar inlichting
- Er is een paar maal geïnformeerd naar de voortgang van de procedure.
▸ Toen ik bij de barman naar de wificode informeerde, bromde hij dat het internet al een week niet werkte.^[3]

▸ Ze informeerden naar wat ik allemaal had gegeten, of ik weer wat slangen had gezien en of ik niet gek werd van al dat lopen.^[3]
wederkerend zich ~ zichzelf van informatie voorzien
- Hij had zich daarover niet voldoende geïnformeerd.

1. inlichten

Het woord informeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[4]