White Ship

De eigenaar van het schip was Thomas FitzStephen, wiens vader onder Willem de Veroveraar had gediend tijdens de Normandische verovering van Engeland. Hij bood koning Hendrik I van Engeland aan om zijn schip La Blanche Nef te gebruiken voor zijn overtocht van Normandië naar Engeland. Hendrik weigerde, omdat er voor zijn overtocht al een schip geregeld was. Zijn enige zoon William Adelin en een groot aantal hooggeplaatste personen uit diens gevolg gingen wel aan boord van La Blanche Nef.

Volgens de kroniekschrijver Ordericus Vitalis werd er voor vertrek uit Barfleur flink gedronken; veel bemanningsleden waren zo aangeschoten dat een aantal passagiers besloot om de overtocht niet op La Blanche Nef te maken.

Bij vertrek van het schip vanuit de haven van Barfleur liep het schip op de klippen vóór de haven van de stad en kapseisde. William Adelin was in eerste instantie door zijn lijfwachten in de enige roeiboot gezet en op veilige afstand van het zinkende schip geroeid. Hij stond erop om terug te keren om zijn halfzuster Mathilde FitzEdith te redden. De roeiboot werd door wanhopige drenkelingen omvergetrokken waarop ook William Adelin te water raakte en verdronk. Van de bijna driehonderd personen aan boord wist alleen Berold, een slager uit Rouen, de schipbreuk te overleven.

Stefan van Blois, een neef van koning Hendrik, was vlak voor het vertrek van het schip aan land gegaan omdat hij ziek was geworden. Na de dood van Hendrik volgde Stefan hem op, maar Mathilde, Hendriks dochter, betwistte zijn koningschap. Zij was door Hendrik I aangewezen als zijn opvolger. Er brak een tijd van burgeroorlog in Engeland uit die later bekend zou staan als de Anarchie.

• Victoria Chandler, "The Wreck of the White Ship", in The final argument: the imprint of violence on society in medieval and early modern Europe, onder redactie van Donald J. Kagay en L.J. Andrew Villalon (1998)
• Charles Spencer. The White Ship. (2020) 338p. ISBN 9780008296841