Compagnie Générale Transatlantique

Compagnie Générale Transatlantique of Transat was een Franse rederij.

De Franse marine stelde in de eerste helft van de 19e eeuw niet veel voor. De vloot van Frankrijk was in 1805 in de Zeeslag bij Trafalgar verslagen door Horatio Nelson en men had nog geen moeite gedaan om die weer op te bouwen. Daardoor moest Frankrijk tijdens de Krimoorlog schepen charteren van de Britten om de 30.000 troepen naar de Krim te kunnen vervoeren.

Keizer Napoleon III was van plan om na de misser van de Krim, de vloot opnieuw op te bouwen. Hij bestelde de eerste oorlogsschepen met ijzeren bepantsering en hij richtte met een flinke overheidssubsidie Transat op. Dit moest een pakket- en passagierslijn worden die met eigen schepen op de Verenigde Staten, West-Indië en Mexico zou varen.

Transat zou meer een nationale trots zijn dan een handelsmaatschappij. "Wij brengen u ons land in een beperkte ruimte", zei een functionaris van de Franse Lijn eens trots. Emile en Isaac Péreire, twee broers die enkele jaren al eens geprobeerd hadden om een trans-Atlantische rederij op te richten, maar dat liep op niets uit. Nu kregen ze een herkansing en dat deden ze goed. Hun eerste twee schepen waren de Washington en de Lafayette. Het waren schepen van iets meer dan 3200 registerton. Dat was de maximale capaciteit van de haven van Le Havre.

In de jaren van 1910 tot 1930 bracht het luxe passagiersschepen in de vaart zoals de Paris, Île-de-France en Normandie. Het bedrijf kwam verzwakt uit de Tweede Wereldoorlog, maar kreeg opnieuw bekendheid in 1962 met het beroemde schip France. De passagiersvaart kwam sterk onder druk te staan door de opkomst van de luchtvaart en de passagiersschepen kregen een andere bestemming. In 1973 fuseerde het bedrijf met de Compagnie des Messageries Maritimes en het bedrijf is nog altijd actief als containerrederij onder de naam Compagnie Maritime d'Affrètement - Compagnie Générale Maritime of CMA CGM.