Spijtouder
Een spijtouder is een ouder die spijt heeft van het krijgen van kinderen. Ondanks dat zij van hun kinderen houden, hebben zij het gevoel dat het ouderschap niet aan hun verwachtingen voldoet of dat het hen minder geluk en vervulling brengt dan ze hadden verwacht of gehoopt.
Achtergrond
bewerkenRedenen waarom mensen spijt hebben van het ouderschap zijn divers. Deze hebben te maken met onder meer de fysieke, emotionele en financiële lasten van het ouderschap, of het verlies van persoonlijke vrijheid en tijd voor zichzelf.[1] Bij het stuklopen van een relatie wordt de kans op ouderspijt verhoogd. Ook financiële moeilijkheden, jeugdtrauma bij de ouders, mentale problemen, de omstandigheden waarin mensen ouders werden, het aantal kinderen, conflicten tussen de partners en problemen met stressregulatie kunnen leiden tot ouderspijt.[2][3][4] Ouderspijt kan vervolgens ook weer leiden tot het ontwikkelen van psychische klachten.[4][5] Volgens de Amerikaanse psychotherapeut Yael Goldstein-Love gaan sommige ouders door een rouwperiode als zij een kind hebben gekregen waarin zij afscheid nemen van hun oude leven.[6]
Uit onderzoek kwam naar voren dat een op de veertien Amerikaanse ouders (7%) aangaf geen kinderen te willen als ze opnieuw deze keuze mochten maken. In Duitsland lag dat percentage op 8%, in Polen op 13,6%. Een studie van de Rutgers-universiteit concludeerde dat veel spijtouders kozen voor het ouderschap, omdat ze bang waren dat ze iets zouden missen.[7] Sommige ouders, met name vrouwen, geven aan dat zij het gevoel hebben geen of te weinig invloed hadden op de keuze voor het krijgen van kinderen.[3]
Spijtmoeders
bewerkenVanwege de heersende sociale norm omtrent ouderschap worden mensen die daarbuiten vallen gemarginaliseerd en gestigmatiseerd.[7] Volgens gedrags- en evolutiebioloog Carel van Schaik en historicus Kaj Michel worden vrouwen automatisch vereenzelvigd met de rol van moeder.[8] Volgens de Emancipatiemonitor van het CBS lukt het veel heterostellen het daarbij niet om de zorg voor de kinderen op een gelijke manier te verdelen, waardoor het gros van de zorg op de schouders van de vrouw terecht komt.[8] Vrouwen die aangeven spijt te hebben van het moederschap worden soms omschreven als egoïstisch en worden slechte moeders genoemd.[9]
Literatuur
bewerken- Donath, O. (2022). Spijt van het moederschap: #regrettingmotherhood. Alfabet uitgevers. ISBN 9789021341811
Externe links
bewerken- ↑ (en) Pugachevsky, Julia, 6 common reasons parents regret having kids, even if they really wanted them. Business Insider. Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ Schoonhoven, Silvan, Spijt dat je kinderen hebt gekregen: ‘Als ik alles had geweten, was ik er nooit aan begonnen’. De Limburger (13 augustus 2021). Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ a b (en) Wisner, Wendy, What If I Regret Having Kids?. Verywell Mind (30 november 2023). Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ a b Dohmen, Anne, "‘Elke spijtmoeder denkt dat ze de enige is’", NRC, 1 juni 2023. Geraadpleegd op 17 juni 2024.
- ↑ (en) How Many Parents Ever Regret Having Kids? | Psychology Today. www.psychologytoday.com. Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ (en) Kwon, R. O., The Parents Who Regret Having Children. TIME (22 april 2024). Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ a b Kras, Jeannette, Ouderwets stukje FOMO: de bijzondere reden waarom mensen soms kinderen krijgen. Scientias.nl (26 september 2023). Geraadpleegd op 16 juni 2024.
- ↑ a b Mosselman, Ianthe, Spijtmoeders houden van hun kinderen, maar niet van moeder zijn. De Volkskrant. DPG Media (22 oktober 2022). Geraadpleegd op 17 juni 2024.
- ↑ (en) Kingston, Anne, Mothers who regret having children are speaking up like never before. Macleans.ca. Geraadpleegd op 16 juni 2024.