Otto van Veen

Zijn vader Cornelis van Veen was burgemeester van Leiden. Het gezin was katholiek. Op 20 oktober 1572 vluchtte zijn vader, die toen lid was van de vroedschap van Leiden, met zijn gezin uit Leiden. In juni dat jaar waren de geuzen Leiden binnengetrokken en het gezin Van Veen voelde zich er niet meer veilig.^[1]

Van 1574 tot minstens 1579 verbleef hij in Italië. In 1593 werd hij vrijmeester in het Sint-Lucasgilde. Tussen 1600 en 1613 schilderde hij een serie taferelen over de Bataafse Opstand op paneel.

In 2018 werd bij toeval het werk 'Apollo en Venus' in zeer slechte staat teruggevonden in een depot van het museum Hoyt Sherman Place in Des Moines in de Amerikaanse staat Iowa.^[2]

• A. Balis, ‘Rubens en zijn atelier: een probleemstelling’ Rubens: Een genie aan het werk. Rondom de Rubenswerken in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, vol. tent.cat. (Brussel, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, 2007-2008) pp. 30-51
• F. Sweertius, Athenae Belgicae (Antwerp, 1628), pp. 590–91
• J. van den Gheyn, Album Amicorum de Otto Venius: Reproduction intégrale en fac-similé avec introduction, traductions, notes (Brussels, 1911)
• M. de Maeyer, ‘Otto Venius en de tapijtreeks De veldslagen van Aartshertog Albrecht’ [Otto Venius and the tapestry series The Battles of Archduke Albert], A. Textiles, ii (1955), pp. 105–11
• J. Müller Hofstede, Otto van Veen: Der Lehrer des P. P. Rubens (diss., U. Freiburg im Breisgau, 1959)
• J. Müller Hofstede, ‘Zum Werke des Otto van Veen, 1590–1600’, Mus. Royaux B.-A. Belgique: Bull., vi (1957), pp. 127–74
• J. R. Judson, ‘Van Veen, Michelangelo and Zuccari’, Essays in Honor of Walter Friedländer (New York, 1965), pp. 100–110
• F. Baudouin, ‘Een jeugdwerk van Rubens, Adam en Eva en de relatie van Veen en Rubens’, Antwerpen (1968), pp. 45–61
• T. Wilberg Vignau-Schuurman, ‘Joris Hoefnagels Groteskenserie en de Amorum Emblemata van Otto van Veen’, Opstellen voor H. van de Waal (Leiden, 1970), pp. 214–32
• I. Gerards-Nelissen, ‘Otto van Veen’s Emblemata Horatiana’, Simiolus, v (1971), pp. 20–63
• L. van Looveren, ‘Venationum novem archtype: Negen allegorische jachttaferelen door Otto van Veen’ [Venationum novem archtype: Nine allegorical hunting paintings by Otto van Veen], De Gulden Passer, lii (1974), pp. 151–75 [issue dedicated to Louis Lebeer]
• J. Müller Hofstede, ‘Ut pictura poesis: Rubens und die humanistische Kunsttheorie’, Internationaal Rubenscolloquium: Antwerpen, 1977; also in Gent. Bijd. Kstgesch. & Oudhdknd., xxiv (1976–8), pp. 171–89
• L. Seth, ‘Vermeer och van Veens Amorum Emblemata’, Ksthist. Tidskr., xlix (1980), pp. 17–40
• H. Vlieghe, ‘Rubens and van Veen in Contest: A Marginal Note’, Studia Ioanni Białostocki (Warsaw, 1981), pp. 477–82
• L. Forster, ‘Die Emblemata Horatiana des Otho Vaenius’, Wolfenbüttel. Forsch. (1981), pp. 117–28
• J. Foucart, ‘Quelques inédits d’Otho Vaenius’, Rubens and his World (Antwerp, 1985), pp. 97–108
• E. Larsen, Seventeenth-century Flemish Painting (Freren, 1985), pp. 58–60
• N. Walch, ‘Deux eaux-fortes anonymes en relation avec le tableau d’Otto van Veen Le Christ mort soutenu par un ange’, Gulden Passer, lxi–lxiii (1985), pp. 629–43 [issue devoted to Léon Voet]
• P. Verhoeven, ‘Civilis en zijn Bataven: symbool van Hollands patriottisme’, Hermeneus, lviii (1986), pp. 32–40
• A. Vogl, Der Bilderzyklus ‘Der Triumph der Kirche’ von Otto van Veen (Munich, 1987)
• Van Bruegel tot Rubens, De Antwerpse schilderschool, 1550–1650 (exh. cat. Antwerp, Kon. Mus. S. Kst., 1992), pp. 320–21

•  
  Lofzang op Alexander Farnese, collectie The Phoebus Foundation
•  
  Amazones en Skythen, collectie Kunsthistorisches Museum Wenen
•  
  Een onbekende Vlaamse familie, ca.1625
•  
  De bijeenkomst van de Galliërs te Reims, collectie Rijksmuseum Amsterdam

,

 

Zie de categorie Otto van Veen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.