Lockheed P-80 Shooting Star

De Lockheed P-80 Shooting Star was de eerste operationele straaljager bij de United States Army Air Forces. De Bell P-59A Airacomet bestond reeds voor de P-80, maar daarvan werden er ca. 30 van gebouwd en deze zijn nooit operationeel geweest. De P-80 was een van de eerste operationele straaljagers met een motor in de romp (de eerste straaljagers hadden hun straalmotoren buiten de romp, wat de reparatie vergemakkelijkte), een configuratie afgeleid van de De Havilland DH.100 Vampire.

Lockheed P-80 Shooting Star
Algemeen
Rol	Jachtvliegtuig
Bemanning	1 (2 voor de T.33)
Varianten	XP-80, XP-80A, YP-80A, P-80A, F-80A, XP-80B, P-80B, F-80B, P-80C, F-80C, XFP-80A, XF-14, ERF-80A, F-14A, FP-80A, RF-80A, RF-80C, DF-80A, QF-80A, QF-80C, QF-80F, TP-80C, TF-80C, TO-1, TV-1
Status
Gebruik	Verenigde Staten
Afmetingen
Lengte	10,49 m
Hoogte	3,43 m
Spanwijdte	11,32 m
Vleugeloppervlak	22,07 m²
Gewicht
Leeggewicht	3819 kg
Startgewicht	5738 kg
Max. gewicht	7646 kg
Krachtbron
Motor(en)	1× Allison J33-A-35 centrifugale compressor turbojet
Stuwkracht	24,0 kN
Prestaties
Topsnelheid	965 km/u
Klimsnelheid	23,3 m/s
Actieradius	1930 km
Dienstplafond	14000 m
Bewapening
Boordgeschut	6x 12,7 mm machinegeweren elk 300 patronen
Bommen	2x 454
Raketten	10-16 ongeleide raketten
Portaal    Luchtvaart