Krachtveld (natuurkunde)
In de natuurkunde is een krachtveld een ruimte, waarin een contactloze kracht op verschillende posities inwerkt op een lichaam dat zich in die ruimte bevindt. Formeel-wiskundig beschreven is het krachtveld een vectorveld , waarin de kracht is die een natuurkundig lichaam ondergaat, als het zich op een specifiek punt in het vectorveld bevindt.[1]
Voorbeelden
bewerken- Zwaartekracht is de aantrekkingskracht tussen twee objecten (lichamen). Een zwaartekrachtveld is de gravitationele invloed die een lichaam uitoefent in de ruimte om zich heen.[2] Volgens de gravitatiewet van Newton creëert een lichaam met massa M een zwaartekrachtveld , waarbij de oorsprong van de radiale eenheidsvector in het - als puntmassa opgevatte - lichaam ligt. De zwaartekracht die een lichaam met massa m dicht bij het aardoppervlak ondervindt (zijn gewicht), wordt gegeven door , waarbij g de standaard zwaartekracht is .[3][4]
- Een elektrisch veld kan eveneens wiskundig worden voorgesteld als een vectorveld. Het veld oefent een kracht uit op een in het veld aanwezige puntlading q, en kan formeel-wiskundig worden weergegeven door .[5]
Arbeid
bewerkenArbeid wordt gedefinieerd als het rekenkundig product van de verplaatsing van een voorwerp, en de kracht die op dat voorwerp werkt. Als een deeltje door een krachtveld langs een pad C beweegt, is de arbeid die door de kracht wordt verricht een lijnintegraal
Deze waarde is onafhankelijk van de snelheid/de impuls van het zich verplaatsende deeltje.
Conservatief krachtveld
bewerkenEen conservatief krachtveld is onafhankelijk van het pad zelf, alleen afhankelijk van het begin- en eindpunt. Daarom is de arbeid voor een object dat in een gesloten pad reist nul, omdat begin- en eindpunt samenvallen:
Als het veld conservatief is, kan de verrichte arbeid gemakkelijker worden geëvalueerd door te beseffen dat een conservatief vectorveld kan worden geschreven als de gradiënt van een scalaire potentiële functie:
De verrichte arbeid is dan gewoon het verschil in de waarde van deze potentiaal in het begin- en eindpunt van het pad. Als deze punten respectievelijk worden gegeven door x = a en x = b :
Zie ook
bewerkenReferenties
bewerken- ↑ Mathematical methods in chemical engineering, by V. G. Jenson and G. V. Jeffreys, p211
- ↑ Geroch, Robert (1981). General relativity from A to B. University of Chicago Press, pp. 181. ISBN 0-226-28864-1. Gearchiveerd op 3 september 2023., Chapter 7, page 181
- ↑ Vector calculus, by Marsden and Tromba, p288
- ↑ Engineering mechanics, by Kumar, p104
- ↑ Calculus: Early Transcendental Functions, by Larson, Hostetler, Edwards, p1055