KRC Genk

  Zie Cegeka Arena voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het stadion van KRC Genk is de Cegeka Arena in Waterschei, vernoemd naar de sponsor, IT-bedrijf Cegeka. Voorheen droeg het stadion de naam, Luminus Arena, Cristal Arena, Fenixstadion en het Thyl Gheyselinck stadion.^[2]

Het stadion werd op 28 augustus 1999 in bijzijn van 15.000 supporters officieel geopend. Het eerste seizoen in het nieuwe stadion was meteen een succes, elke wedstrijd was het stadion met 20.000 man tot de nok gevuld. Daarom besloot Genk de capaciteit op te trekken tot zo'n 22.989 plaatsen om aan de vraag te kunnen blijven voldoen. Samen met deze eerste uitbreiding werd er aan de achterkant van het stadion een tribune gebouwd voor het B-plein en ook werd er een gloednieuw jeugdcomplex gebouwd. Uiteindelijk kwam er nog een derde uitbreiding, deze hield in dat de oude staantribune vervangen werd door een nieuwe met daarboven op nog een zittribune. Zo werd het stadion volledig dicht en waren er ongeveer 25.000 plaatsen. Later daalde de capaciteit licht, voornamelijk door aanpassingen om veiligheidsredenen.

In de zomer van 2007 werd de hoofdtribune volledig verbouwd.

KRC Genk ontstond uit de fusie in 1988 van KFC Winterslag (stamnummer 322) en Waterschei SV Thor (stamnummer 553), allebei Genkse clubs.

  Zie KFC Winterslag voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

KFC Winterslag was opgericht als FC Winterslag in 1923 met stamnummer 322. In 1957 kreeg de clubnaam de vermelding "Koninklijk", en werd het in 1958 KFC Winterslag. Deze club speelde in rood-zwart. De thuiswedstrijden werden afgewerkt aan de Noordlaan. De bijnaam van de spelers was de Vieze Mannen.

KFC Winterslag speelde negen seizoenen in de eerste klasse. In het seizoen 1981/82 speelde Winterslag in de UEFA Cup, en schakelde daarin Bryne FK uit Noorwegen en vervolgens het grote Engelse Arsenal FC uit, alvorens in de dichte mist zelf te worden gewipt door Dundee United uit Schotland.^[3]

Brockhauser   Van Geem   Vangronsveld   Kimoni   Origi   Gudjonsson   Hasi   Delbroek   Hendrikx   Strupar   Oulare

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Harelbeke-Genk (16 mei 1999), waarin de Limburgers zich verzekerden van hun eerste titel.

  Zie Waterschei SV Thor voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

K. Waterschei SV Thor Genk werd opgericht in 1919, bij de KBVB aangesloten in 1925 met stamnummer 553. De club zou in zijn geschiedenis in totaal 15 jaar in Eerste Klasse doorbrengen, namelijk een periode rond 1960 en een periode in de jaren 80.

Thor stond officieel voor 'Tot Herstel Onzer Rechten', als aanklacht tegen de Franstalige overheersing van het mijnbestuur. De clubkleuren waren dan ook niet toevallig geel en zwart. De politieke slogan, die de voetbalbond liever niet zag, veranderde men later naar 'Tot Heil Onzer Ribbenkast'.

De club won de Beker van België in 1980 en 1982. In 1980/81 en 1982/83 speelde Waterschei dan ook de Europese Beker voor Bekerwinnaars, waar het in 1983 na een memorabele wedstrijd thuis tegen Paris Saint-Germain de halve finale bereikte, maar verloor tegen de latere winnaar Aberdeen. In 1986 degradeerde de ploeg opnieuw naar Tweede Klasse.

De nieuwe club werd opgericht als KRC Genk in 1988 met stamnummer 322. De club speelt sindsdien haar thuiswedstrijden in het Thyl Gheyselinck Stadion van en in Waterschei, vandaag de Cegeka Arena. De Noordlaan geraakte uiteindelijk in verval en werd platgelegd.

De fusie werd niet meteen een succesverhaal. Na amper één seizoen degradeerde de jonge club naar de tweede afdeling. Na haar tweede promotie in 1996 begon KRC Genk echter aan een indrukwekkende opmars. Onder Aimé Anthuenis won de club in 1998 voor het eerst de Beker van België en werd ze in 1999 voor het eerst landskampioen.

 

Rond 2000 behaalde de club haar beste resultaten. Zij won in 2000 voor de tweede keer de beker onder Johan Boskamp en werd ook voor de tweede keer landskampioen in 2002 onder Sef Vergoossen. Dit leverde in 2002/03 deelname aan de Champions League op, waarin Genk in een zware groep met Real Madrid, AS Roma en AEK Athene laatste werd met vier gelijke spelen en twee nederlagen.

Genk eindigde het seizoen 2004/05 op een gedeelde derde plaats met Standard Luik. Voor het eerst moest een beslissingsduel gespeeld worden om te bepalen wie derde zou worden en naar de UEFA Cup zou mogen. Genk haalde het van Standard, maar de Europese campagne zou een ontgoocheling worden: na twee wedstrijden werd Genk door het Bulgaarse Liteks Lovetsj uit het toernooi gezet. Trainer Hugo Broos kon de goede resultaten van zijn voorganger René Vandereycken niet doortrekken.

Eind seizoen 2005/06 ontstond ophef rond jong talent en publiekslieveling Steven Defour, die een transfer naar het Nederlandse Ajax zag mislopen. Hij beschuldigde het bestuur van Genk ervan een overdreven transfersom te hebben geëist en pleegde contractbreuk. Volgens Genk was deze onrechtmatig, maar het water tussen club en speler was nu wel erg diep geworden. Genk zag zich genoodzaakt Defour te verkopen aan aartsrivaal Standard. Defour werd vervolgens persona non grata bij de supporters van zijn ex-club, mede door enkele uitspraken aan het adres van de ploeg. De hele soap werd voorzitter Jos Vaessen te veel. Hij stapte op en liet zijn functie aan Harry Lemmens. Ook sterspeler Koen Daerden maakte voor een mooi transferbedrag de overstap naar Club Brugge. Ondanks deze onrust begon Genk goed aan het seizoen en bezette de club na enkele speeldagen de eerste plaats. De leidersplaats werd niet meer afgegeven in de heenronde en bijgevolg kroonde Genk zich voor het eerst in de clubgeschiedenis tot herfstkampioen. In de terugronde kwam Anderlecht echter langszij, en ook in de Beker van België werd Genk door Anderlecht uitgeschakeld. Op de voorlaatste speeldag verloor Genk na anderhalf jaar nog eens in eigen huis, met 0-2 van Charleroi en moest zo definitief de titel aan Anderlecht laten.

Moons   Wamfor   Leenders   Zokora   Roumani   Chatelle   Thijs   Skoko   Daerden   Dagano   Sonck

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Westerlo-Genk (28 april 2002), waarin de Limburgers zich verzekerden van hun tweede titel.

Het seizoen 2007/08 startte meteen slecht. Genk werd onverwacht al in de tweede voorronde van de Champions League uitgeschakeld door FK Sarajevo. In de competitie begon Genk goed maar verloor op KAA Gent met 5-0 op de derde competitiespeeldag. Ook de beker werd niet echt een succes en Genk werd al vroeg (1/8ste finales) uitgeschakeld door Standard. Later zou een 2 op 21 tot het ontslag van trainer Hugo Broos leiden. Genk en Broos zouden met onderling overleg uit elkaar gaan. Beloftetrainer Ronny Van Geneugden zou het tot het einde van het seizoen 2007/08 overnemen, maar bleef uiteindelijk tot in maart 2009 hoofdcoach van Genk, waarna Pierre Denier overnam en Genk naar zijn derde bekeroverwinning leidde.

Na twee mindere seizoenen werd besloten de club deels de herstructureren. Met Hein Vanhaezebrouck werd een nieuwe coach gehaald, Dirk Degraen werd algemeen directeur en Sef Vergoossen kwam tijdelijk als technisch directeur. Ook de scouting en het bestuur werden herschikt. De wijzigingen leidden echter niet tot succes en eind november 2009 werd Hein Vanhaezebrouck ontslagen. Hij werd opgevolgd door Frank Vercauteren. Onder Vercauteren verbeterde het spel van Racing Genk. De ploeg eindigde de reguliere competitie op de elfde plaats met 34 punten. Genk speelde hierdoor in Play-Off II, waar het zijn groep won. In de finale werd VC Westerlo verslagen, waardoor Genk mocht strijden om een ticket voor de Europa League tegen aartsrivaal Sint-Truiden VV. Genk won beide wedstrijden en mocht zo via deze achterpoort naar Europa.

Het seizoen 2010/11 begon met een 1-5-zege in en tegen FC Inter Turku in de voorronde van de Europa League. Ook thuis versloeg Racing Genk de Finse voetbalclub, waardoor Genk in de vierde ronde aan de slag moest tegen de Portugese topclub FC Porto; maar Genk verloor beide wedstrijden. Jelle Vossen kwam dit seizoen terug na een uitleenbeurt bij Cercle Brugge. Vossen scoorde viermaal in Europa en verloor in de reguliere competitie pas op de laatste speeldag de titel van topschutter aan Ivan Perisic. In de reguliere competitie kende Genk een sterke start. De ploeg verloor pas op de twaalfde speeldag in en tegen KV Kortrijk en kroonde zich op de 15de speeldag tot herfstkampioen.^[4] Op 30 januari 2010 maakte KRC Genk bekend dat de vernieuwde overeenkomst met coach Frank Vercauteren liep tot juni 2013. Hij kreeg naast de functie van hoofdcoach ook die van technisch directeur.^[5] KRC Genk begon Play-Off 1 als tweede, na RSC Anderlecht, en werd later leider. De laatste speeldag bepaalde wie kampioen werd: Genk behaalde dankzij een 1-1-gelijkspel zijn derde landstitel.

Courtois   Anele   Joneleit   Matoukou   Mavinga   Vanden Borre   Hubert   Tőzsér   De Bruyne   Vossen   Ogunjimi

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Genk-Standard (17 mei 2011), waarin de Limburgers zich verzekerden van de titel.

Het seizoen 2011/12 begon voor KRC Genk met het behalen de Belgische Supercup na een 1-0-overwinning tegen rivaal Standard Liège. Op 26 juli speelde KRC Genk zijn eerste Europese wedstrijd in de derde voorronde van de UEFA Champions League 2011/12. Na een 2-1-thuiszege tegen Partizan Belgrado en een 1-1-gelijkspel in Belgrado, stootte Genk door naar de play-off-ronde tegen Maccabi Haifa. Op 8 augustus 2011 lekte het nieuws uit dat trainer Frank Vercauteren Genk verliet voor Al-Jazira Club, een club uit Abu Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten. Na een 2-1-nederlaag in Israël tegen Maccabi Haifa (tevens de laatste match onder leiding van Frank Vercauteren) was de stand in de terugronde eveneens 2-1 na 90 minuten. Na verlengingen eindigde de strafschoppenreeks op 4-1 voor Racing Genk, dat zich zo voor de tweede keer in de clubgeschiedenis plaatste voor de groepsfase van de Champions League. KRC Genk werd in groep E geloot, samen met Chelsea FC, Valencia CF en Bayer 04 Leverkusen. Op 30 augustus werd Mario Been voorgesteld als nieuwe hoofdcoach. Genk eindigde zijn eerste thuiswedstrijd in de Champions League, tegen Valencia, op 0-0. Alle uitwedstrijden werden verloren: tegen Leverkusen met 2-0 verlies, op Chelsea met 5-0 verloren en op Valencia zelfs met 7-0. Net als tegen Chelsea kon Genk tegen Leverkusen thuis een gelijkspel afdwingen. Beide wedstrijden eindigden op 1-1. Op de laatste speeldag van de reguliere nationale competitie kon Genk zich verzekeren van een plaats in Play-Off 1 na 3-1-winst tegen AA Gent. In de Play-Offs haalde Genk uiteindelijk wel de gewenste resultaten en het klom het op naar een derde plaats, waarmee het zich verzekerde van een Europees voetbal.

In het seizoen 2012/13 deed de club het goed. Vooral in de Europa League behaalde men goede resultaten. Dankzij een 0-1-zege in het Hongaarse Videoton FC kon men zich plaatsen voor de tweede ronde van de Europa League. KRC Genk eindigde eerste in zijn groep na zes gespeelde wedstrijden en kon voor het eerst Europees overwinteren. Vossen werd Genks Europese topschutter aller tijden met 13 doelpunten. In de volgende ronde tegen het Duitse VfB Stuttgart speelden men eerst buitenshuis gelijk (1-1), maar een week later verloor Genk thuis met 0-2. In de bekercompetitie schakelde KRC Genk eerst Royale Union Saint-Gilloise uit en vervolgens ook Standard de Liège en Zulte-Waregem. In de halve finale verloor KRC Genk eerst met 1-0 op het veld van RSC Anderlecht en won het thuis met dezelfde cijfers. Na de verlengingen waren 20 strafschoppen nodig om een winnaar te kennen. Doelman László Köteles trapte de beslissende strafschop binnen, nadat Anderlecht doelman Silvio Proto zijn strafschop over trapte, en Genk won de strafschoppenreeks met 7-6. Op 9 mei 2013 won Genk de bekerfinale met 0-2 tegen Cercle Brugge.

 

Op vrijdag 28 juni 2013 raakte bekend dat Mario Been zijn contract, dat in juni 2014 afliep, met KRC Genk voor 2 jaar verlengde tot in juni 2016.^[6] Op 29 augustus 2013 plaatste Genk zich voor de poules van de Europa League na een 5-2-overwinning tegen FH Hafnarfjörður. De wedstrijd om de Belgische Supercup werd met 1-0 verloren van titelhouder Anderlecht. De competitie begon voortvarend; Genk bleef zeventien matchen ongeslagen. Daarna liep het minder en Genk won niet in zeven competitiematchen, met een 0-3 thuisnederlaag tegen Charleroi als dieptepunt voor de winterstop, waar Genk met een flink teleurstellend 6de plaats in ging. In Europa bleef Genk wél winnen. Het eindigde na onder meer twee zeges tegen Dynamo Kiev als eerste in de poule. Ook in de Beker van België drong Genk door tot de kwartfinale. Na de winterstop hoopte men op een ommekeer, maar die kwam niet. Coach Mario Been werd ontslagen na een 0-2-nederlaag tegen Waasland Beveren en opgevolgd door Emilio Ferrera. Onder hem ging het niet beter en met moeite haalde Genk Play-Off I, maar daar won Genk slechts twee keer. Genk sloot af als zesde.

In de voorbereiding op 2014/15 haalde Genk enkele nieuwe krachten, waaronder doelman Marco Bizot. De eerste competitiewedstrijd werd al meteen verloren op het veld van KV Mechelen met 3-1. Coach Emilio Ferrera werd na deze eerste speeldag ontslagen, vanwege de teleurstellende resultaten die onder zijn leiding niet zouden verbeteren. Op 22 augustus 2014 werd de Schot Alex McLeish aangesteld als nieuwe trainer. Enkele dagen later, op 25 augustus 2014, werd voormalig politicus Patrick Janssens aangesteld als algemeen directeur en volgde daarbij Dirk Degraen op.

Voor het seizoen 2015-2016 werd Peter Maes aangesteld als hoofdtrainer. Hij loodste de ploeg naar een vierde plaats in het eindklassement. De ploeg won over twee duels van Sporting Charleroi met als inzet een Europees ticket.
In het seizoen 2016/17 behaalt de club in de competitie een achtste plaats. In de UEFA Europa League 2016/17 doet Racing Genk het bijzonder goed, ze spelen uiteindelijk de kwartfinale die ze verliezen van Celta de Vigo.

Vukovic   Mæhle   Dewaest   Lucumí   Uronen   Berge   Malinovski   Heynen   Ito   Samatta   Trossard

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Anderlecht-Genk (16 mei 2019), waarin de Limburgers zich verzekerden van de titel.

Sinds 27 december 2016 was Albert Stuivenberg de T1 van Racing Genk. Dit nadat Peter Maes ontslagen werd na een periode van tegenvallende resultaten.
Onder meer door de goede Europese resultaten speelde KRC Genk maar liefst 65 wedstrijden. Geen enkele Europese ploeg speelde dat seizoen meer wedstrijden. In het volgende seizoen werd Play-Off 1 niet behaald. De ploeg won Play-Off 2, maar verloor het barrageduel voor Europees voetbal tegen KV Oostende.

In het seizoen 2017-2018 werd Albert Stuivenberg in de kerstperiode ontslagen na tegenvallende resultaten. De ploeg stond op dat moment op de achtste plaats. Philippe Clement nam het roer over. De club verloor in maart nog de bekerfinale, maar met een vijfde plaats na de reguliere competitie werd wel Play-Off 1 behaald. Na tien speeldagen stonden ze vijfde, waardoor er een barrageduel volgde tegen de winnaar van Play-Off 2 Zulte-Waregem. Dankzij een 2-0 winst plaatste Genk zich voor de voorrondes van de Europa League.

Seizoen 2018-2019 begint vlot, Genk walst in de voorrondes van de Europa League over Fola Esch, Lech Poznan en Brøndby IF en maakte er 22 goals in 6 wedstrijden. Uiteindelijk wint Genk zijn groep na o.m. een 2-4 spektakelzege tegen het Turkse Besiktas JK. Ook de competitie gaat goed, zo wordt Genk ongeslagen herfstkampioen, al wordt in de terugronde meteen 1-2 verloren tegen Cercle Brugge. Ook na de reguliere competitie blijft Genk eerste in de competitie met 7 punten voorsprong op eerste achtervolger Club Brugge. Op 16 mei, één speeldag van het einde, 20 jaar na de eerste landstitel, won Genk zijn vierde titel op het veld van Anderlecht.

De titel in de Jupiler Pro League was de zesde prijs die Genk dat seizoen pakte. Het werd namelijk ook kampioen in de reservencompetitie én pakte de Beker Van België voor U21 en in de jeugdreeksen pakte het de titel bij de U18, de U16 én de U15.

2020-heden

KRC Genk heeft zich in in het seizoen 2020-2021 voor de 6e keer geplaatst voor de finale van de Beker van België waarin ze het voor de derde keer in de geschiedenis opnemen tegen Standard Luik. De finale werd gespeeld op 25 april 2021, naar aanleiding van de coronapandemie wel zonder supporters. Na 90 minuten won Genk met 1-2 na doelpunten van Junya Ito en Theo Bongonda voor Genk en Muleka voor Standard Luik. Genk won hierdoor zijn 5de beker. Na een geweldige reeks in de champion's play-offs met een 16/18 werd Genk uiteindelijk 2de met gelijke punten als Club Brugge.

  Zie het artikel Waterschei SV Thor voor het palmares van Waterschei

  Zie het artikel KFC Winterslag voor het palmares van Winterslag

Belgisch landskampioen

winnaar (4): 1998/99, 2001/02, 2010/11, 2018/19

tweede (4): 1997/98, 2006/07, 2020/21, 2022/23

Beker van België

winnaar (5): 1997/98, 1999/2000, 2008/09, 2012/13, 2020/21

finalist (1): 2017/18

Belgische Supercup

winnaar (2): 2011, 2019

finalist (7): 1998, 1999, 2000, 2002, 2009, 2013, 2021

Trofee Jules Pappaert

winnaar (5): 1996, 2002

Verschillende spelers behaalden een trofee toen ze voor de club speelden:

Topscorer (4)

1998 (Branko Strupar), 2002 en 2003 (Wesley Sonck), 2021 (Paul Onuachu)

Gouden Schoen (3)

1998 (Branko Strupar), 2001 (Wesley Sonck), 2021 (Paul Onuachu)

Ebbenhouten Schoen (4)

1999 (Souleymane Oulare), 2002 (Moumouni Dagano), 2019 (Aly Samatta), 2021 (Paul Onuachu), 2023 (Mike Trésor)

Profvoetballer van het Jaar (4)

1999 (Souleymane Oulare), 2002 (Wesley Sonck), 2021 (Paul Onuachu), 2023 (Mike Trésor)

Trainer van het jaar (5)

1999 (Aimé Antheunis), 2002 (Sef Vergoossen), 2007 (Hugo Broos), 2011 (Frank Vercauteren), 2019 (Philippe Clement)

Trofee Raymond Goethals (1)

2018 (Philippe Clement)

Doelman van het jaar (1)

2011 (Thibaut Courtois)

Jonge Profvoetballer van het Jaar (2)

2002 (Koen Daerden), 2016 (Leon Bailey)

Seizoen	Klasse						Reeks	Punten	Opmerkingen	Beker	Europa
	I		II	III	IV	P.I
1988/89	18						Eerste klasse	15		1/16
1989/90			4				Tweede klasse	36	winnaar eindronde met 8 punten	1/4
1990/91	14						Eerste klasse	26		1/8
1991/92	16						Eerste klasse	26		1/16
1992/93	15						Eerste klasse	27		1/16
1993/94	18						Eerste klasse	18		1/16
1994/95			3				Tweede klasse	50	tweede in eindronde met 9 punten (evenveel als winnaar KRC Harelbeke)	1/16
1995/96			2				Tweede klasse	73	rechtstreekse promotie door verdwijnen van eersteklasser RFC Seraing	1/8
1996/97	8						Eerste klasse	48		1/16
1997/98	2						Eerste klasse	66	Verlies in Supercup 1998	winst	IC: P
1998/99	1						Eerste klasse	73	Verlies in Supercup 1999	1/2	EC2: II
1999/00	8						Eerste klasse	54	Verlies in Supercup 2000	winst	CL: voor
2000/01	11						Eerste klasse	42		1/2	UC: II
2001/02	1						Eerste klasse	72	Verlies in Supercup 2002	1/4
2002/03	6						Eerste klasse	55		1/8	CL: P
2003/04	4						Eerste klasse	59		1/16
2004/05	3						Eerste klasse	70	3e na beslissingswedstrijden tegen Standard de Liège	1/4	IC: 1/2
2005/06	5						Eerste klasse	57		1/8	UC: I
2006/07	2						Eerste klasse	72		1/4
2007/08	10						Eerste klasse	45		1/8
2008/09	8						Eerste klasse	50	Verlies in Supercup 2009	winst
2009/10	11						Eerste klasse	34	Genk veroverde als winnaar van play-off II het laatste Europese ticket	1/8
2010/11	1						Eerste klasse	51	na de reguliere competitie stond Genk op de 2e plaats met 64 punten, Supercupwinnaar 2011	1/8
2011/12	3						Eerste klasse	46	na de reguliere competitie stond Genk op de 5e plaats met 46 punten	1/8	CL: Groep
2012/13	5						Eerste klasse	40	na de reguliere competitie stond Genk op de 3e plaats met 55 punten, verlies in Supercup 2013	winst	EL: 1/16
2013/14	6						Eerste klasse	32	na de reguliere competitie stond Genk op de 6e plaats met 45 punten	1/4	EL: 1/16
2014/15	7						Eerste klasse	49	In play-off II A eindigde Genk op de 2e plaats	1/16
2015/16	4						Eerste klasse	40	na de reguliere competitie stond Genk op de 5e plaats met 48 punten	1/2
	1A	1B	1Am	2Am	3Am	P.I	Vanaf 2016-17 zijn er 3 nationale en 2 regionale niveaus			Beker	Europa
2016/17	8						Eerste klasse A	48	Zie KRC Genk in het seizoen 2016/17 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.	1/2	EL: 1/4
2017/18	5						Eerste klasse A	38	Zie KRC Genk in het seizoen 2017/18 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.	finalist	-
2018/19	1						Eerste klasse A	52	Zie KRC Genk in het seizoen 2018/19 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.	1/4	EL: 1/16
2019/20	7						Eerste klasse A	44	competitie beëindigd na 29 speeldagen wegens de coronacrisis; toen stond KRC Genk op de 7e plaats met 44 punten	1/8	CL: Groep
2020/21	2						Eerste klasse A	44	Geplaatst voor 3de vooronde van de UEFA Champions League met evenveel punten als kampioen Club Brugge.	winst	-
2021/22	8						Eerste klasse A	51	In de Europe play-offs eindigde Genk 2e met 37 punten.	1/8	UEFA Europa League:Groep
2022/23	2						Eerste klasse A	46	Geplaatst voor 3de vooronde van de UEFA Champions League	1/4	-
2023/24	5						Eerste klasse A	37	Verlies van AA Gent (0-1) voor Europees ticket in de Conference League.	1/8	-
2024/25							Eerste klasse A

16 betekent 1/16 de finale, idem voor 8, 4 en 2
F betekent bekerfinalist, W betekent winnaar

• 1-0de 1/64 ste finale wordt vanaf een bepaald seizoen de 4de ronde genoemd
• de 1/32 ste finale wordt vanaf een bepaald seizoen de 5de ronde genoemd

2Q = 2de kwalificatieronde, G = Groepsfase

4Q = 4de kwalificatieronde, 1R (2R) = 1ste (2de) ronde, 16 = 1/16 de finale, 4 = 1/4 de finale

De huidige 4de kwalificatieronde van de Europe League komt ongeveer overeen met de 1ste ronde uit de Uefa Cup (2005/2006) aangezien het de 6de laatste ronde is die voor de finale komt. De huidige groepsfase van de Europe League komt in hetzelfde opzicht overeen met de 2de ronde uit de Uefa Cup (2000/2001).

Links: Europa Cup II, rechts: Intertoto Cup

2R = 2de ronde (1/8ste finale) |

G = groepsfase, H = halve finale

  Zie Lijst van Europese wedstrijden van KRC Genk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

KRC Genk speelt sinds 1997 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam (voorrondes inbegrepen):

• Champions League (7x)

1999/00, 2002/03, 2007/08, 2011/12, 2019/20, 2021/22, 2023/24

• Europa League (8x)

2009/10, 2010/11, 2012/13, 2013/14, 2016/17, 2018/19, 2021/22, 2023/24

• Europa Conference League (1x)

2023/24

• Europacup II (1x)

1998/99

• UEFA Cup (2x)

2000/01, 2005/06

• Intertoto Cup (2x)

1997, 2004

  Zie KRC Genk in het seizoen 2024/25 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nr.	Naam	Nationaliteit	Geboortedatum
Keepers
1	Hendrik Van Crombrugge	België	30-04-1993
39	Mike Penders	België	31-07-2005
51	Lucca Brughmans	België	27-06-2008
Verdedigers
2	Kayden Pierre	Verenigde Staten	16-02-2003
3	Mujaid Sadick	Spanje	14-03-2000
6	Matte Smets	België	04-01-2004
18	Joris Kayembe	Congo-Kinshasa	08-08-1994
22	Brad Manguelle	België	27-11-2007
27	Ken Nkuba	België	21-01-2002
34	Adrián Palacios	Venezuela	07-06-2004
44	Josue Kongolo	België	13-04-2006
46	Carlos Cuesta	Colombia	09-03-1999
77	Zakaria El Ouahdi	Marokko	31-12-2001
Middenvelders
8	Bryan Heynen	België	06-02-1997
15	Thomas Claes	België	26-03-2004
17	Patrik Hrošovský	Slowakije	22-04-1992
20	Kos Karetsas	België	19-11-2007
21	Ibrahima Bangoura	Guinee	05-01-2004
23	Jarne Steuckers	België	04-02-2002
24	Nikolas Sattlberger	Oostenrijk	18-01-2004
Aanvallers
7	Christopher Bonsu Baah	Ghana	14-12-2004
9	Hyeon-gyu Oh	Zuid-Korea	12-04-2001
11	Luca Oyen	België	14-03-2003
14	Yira Sor	Nigeria	24-07-2000
32	Noah Adedeji-Sternberg	België	19-06-2005
99	Tolu Arokodare	Nigeria	23-11-2000

•   Aanvoerder

Functie	Naam	Nationaliteit
Hoofdcoach	Thorsten Fink	Duitsland
Assistent-coach	Sebastian Hahn	Duitsland
Assistent-coach	Domenico Olivieri	België
Assistent-coach	Przemyslaw Lagozny	Polen
Keeperstrainer	Guy Martens	België
Individual-coach	Michel Ribeiro	België
Physical coach	Goran Kontic	Kroatië
Videoanalist	Peter Persoons	België
Teammanager	Jordi Caruso	België

Zomer

bewerken

Naam	Nationaliteit	Van/naar	Type
Inkomend
Jarne Steuckers	België	STVV	Gekocht
Adrián Palacios	Venezuela	Deportivo Cali	Gekocht
Matte Smets	België	STVV	Gekocht
Hyeon-gyu Oh	Zuid-Korea	Celtic FC	Gekocht
Nikolas Sattlberger	Oostenrijk	Rapid Wien	Gekocht
Kayden Pierre	Verenigde Staten	Sporting Kansas City	Gekocht
Uitgaand
Eduard Sobol	Oekraïne	RC Strasbourg	Einde huur
Maarten Vandevoordt	België	RB Leipzig	Verkocht
Rasmus Carstensen	Denemarken	1. FC Köln	Verkocht
Nicolás Castro	Argentinië	Elche CF	Verkocht
Anouar Ait El Hadj	België	Union Saint-Gilles	Verkocht
Alieu Fadera	Gambia	Como 1907	Verkocht
Mark McKenzie	Verenigde Staten	Toulouse FC	Verkocht
Matías Galarza	Argentinië	Club Talleres	Verkocht
Bilal El Khannous	Marokko	Leicester City	Verkocht
Vic Chambaere	België	Union Saint-Gilles	Transfervrij
Aziz Ouattara	Ivoorkust	KV Mechelen	Verhuurd
Andi Zeqiri	Zwitserland	Standard Luik	Verhuurd

Bekende oud-spelers

bewerken

De belangrijkste bekende ex-spelers van KRC Genk:

  Zie ook: de lijst van spelers van KRC Genk voor een uitgebreider overzicht met spelers

Belgen Logan Bailly Christian Benteke Yannick Carrasco Timothy Castagne Koen Casteels Gert Claessens Philippe Clement Thibaut Courtois Koen Daerden Kevin De Bruyne Igor de Camargo ( ) Wim De Decker Pierre Denier Benjamin De Ceulaer Steven Defour Tom De Mul Zinho Gano Ronny Gaspercic Bart Goor Patrick Goots Faris Haroun Marc Hendrikx Stein Huysegems Christian Kabasele Anthony Limbombe Jan Moons Marvin Ogunjimi Domenico Olivieri Divock Origi Bob Peeters Jacky Peeters Sébastien Pocognoli Dennis Praet Tom Soetaers Wesley Sonck Branko Strupar ( ) Bernd Thijs Leandro Trossard Anthony Vanden Borre Kevin Vandenbergh Wouter Vrancken

Nederlanders Jean-Paul Boëtius Orlando Engelaar Theo Janssen Marco Bizot   Senegalezen Kara Mbodj Kalidou Koulibaly ( )   Hongaren László Köteles Dániel Tőzsér   Australiërs Josip Skoko Danny Vukovic   Nigerianen Wilfred Ndidi Kennedy Nwanganga Kim Ojo Overige   Leon Bailey   Elyaniv Barda   Sander Berge   Mirsad Bešlija   Ivan Bošnjak   Carmel Busuttil   João Carlos   Moumouni Dagano   Thordur Gudjonsson   Besnik Hasi   Sergej Milinković-Savić   Anele Ngcongca   Mike Origi   Souleymane Oulare   Aly Samatta   Didier Zokora   Ruslan Malinovskyi

Transferrecords

bewerken

Top 10 duurste aankopen

bewerken

	Naam speler	Van club	Prijs (milj. EUR)	Jaar
1	Theo Bongonda *	Zulte Waregem	7,00	2019
2	Mark McKenzie	Philadelphia Union	6,62	2021
3	Yira Sor	Slavia Praag	6,50	2023
4	Paul Onuachu	FC Midtjylland	6,00	2019
	Matías Galarza	Argentinos Juniors		2022
6	Patrik Hrošovský	Viktoria Plzeň	5,20	2019
	Christopher Bonsu Baah	Sarpsborg 08 FF		2023
8	Tolu Arokodare	Amiens SC	5	2023
9	Marcus Ingvartsen *	FC Nordsjælland	4,95	2017
10	Ianis Hagi	FC Viitorul Constanța	4,70	2019

• Bron: transfermarkt.nl

De spelers met een * achter hun naam vormden op het moment van hun transfer de duurste inkomende transfer van KRC Genk.

Top 10 duurste verkopen

bewerken

	Naam speler	Naar club	Prijs (milj. EUR)	Jaar
1	Sander Berge *	Sheffield United	25,0	2020
2	Bilal El Khannouss	Leicester City	20,5	2024
3	Mike Penders	Chelsea FC	20,0	2024
4	Paul Onuachu	Southampton	18,0	2023
5	Mike Trésor	Burnley FC	18,0	2024
6	Wilfred Ndidi	Leicester City	17,6	2017
7	Leon Bailey	Bayer 04 Leverkusen	16,7	2017
8	Leandro Trossard *	Brighton & Hove Albion FC	15,56	2019
9	Joakim Mæhle	Atalanta Bergamo	13,7	2021
10	Roeslan Malinovski	Atalanta Bergamo	13,6	2019

• Bron: transfermarkt.nl

De spelers met een * achter hun naam vormden op het moment van hun transfer de duurste uitgaande transfer van KRC Genk.

Trainers

bewerken

  Zie Lijst van trainers van KRC Genk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Aanvoerders

bewerken

•   Domenico Olivieri (1997–2000)
•   Wilfried Delbroek (2000–2001)
•   Josip Skoko (2001–2003)
•   Jan Moons (2003–2006)
•   Thomas Chatelle (2006–2007)
•   Hans Cornelis (2008–2009)
•   João Carlos (2009–2010)
•   David Hubert (2010-2011)
•   Jelle Vossen (2011–2014)
•   Thomas Buffel (2014–2018)
•   Alejandro Pozuelo (2018–2019)
•   Leandro Trossard (2019)
•   Sebastien Dewaest (2019–2020)
•   Danny Vukovic (2020-2021)
•   Bryan Heynen (2021-heden)

Eerste doelman

bewerken

 

Seizoen(en)	Eerste doelman		Seizoen(en)	Eerste doelman		Seizoen(en)	Eerste doelman		Seizoen(en)	Eerste doelman
1988/89	Ronny Gaspercic		1999/00	Istvan Brockhauser		2010/11	Thibaut Courtois¹		2021/22	Maarten Vandevoordt
1989/90			2000/01	Jan Moons		2011/12	László Köteles   Logan Bailly (on loan)		2022/23
1990/91			2001/02			2012/13	László Köteles		2023/24
1991/92	Jacky Mathijssen		2002/03			2013/14	László Köteles
1992/93			2003/04			2014/15	László Köteles
1993/94			2004/05			2015/16	Marco Bizot
1994/95	Ronny Gaspercic		2005/06			2016/17	Marco Bizot   Mathew Ryan (on loan)
1995/96			2006/07	Logan Bailly		2017/18	Danny Vukovic
1996/97	Istvan Brockhauser		2007/08			2018/19
1997/98			2008/09			2019/20	Gaëtan Coucke   Thomas Didillon (on loan)
1998/99			2009/10	László Köteles		2020/21	Danny Vukovic   Maarten Vandevoordt

• ¹ Thibaut Courtois werd in het seizoen 2010/11 eerste doelman nadat er problemen waren met de visumpapieren van László Köteles naar KRC Genk, waardoor László niet voor KRC Genk mocht spelen begin dat seizoen en een definitieve transfer lang nasleepte. Ook Koen Casteels (toen dat seizoen tweede doelman in de rangorde) was geblesseerd.

Spelersrecords

bewerken

Meeste wedstrijden

bewerken

Plaats	Naam	Periode	Wedstrijden
1.	Thomas Buffel	2009-2018	388
2.	Bryan Heynen	2015-heden	297
3.	Anele Ngcongca †	2007-2015	279
4.	Jelle Vossen	2000-2015	248
5.	Mbwana Samatta	2016-2020 2022-2023	227
6.	Jan Moons	2000-2006	224
7.	Eric Matoukou	2002-2011	220
8.	Elyaniv Barda	2007-2013	205
9.	Koen Daerden	1990-1997	202
10.	Patrik Hrošovský	2019-heden	200

Meeste doelpunten

bewerken

Plaats	Naam	Periode	Doelpunten
1.	Branko Strupar	1994-2000	106
2.	Jelle Vossen	2006-2015	105
3.	Paul Onuachu	2019-2023	85
4.	Mbwana Samatta	2016-2020 2022-2023	82
5.	Wesley Sonck	2000-2003	80
6.	Kevin Vandenbergh	2002-2007	71
7.	Elyaniv Barda	2007-2013	67
8.	Thomas Buffel	2009-2018	59
9.	Souleymane Oulare	1996-1999	58
10.	Carmel Busuttil	1988-1994	52

Meeste Europese doelpunten

bewerken

Plaats	Naam	Periode	Doelpunten
1.	Jelle Vossen	2006-2015	18
2.	Mbwana Samatta	2016-2019	17
3.	Souleymane Oulare	1996-1999	13
4.	Leandro Trossard	2010-2019	11
5.	Salif Keita	1997-1998	6
6.	Branko Strupar	1994-1999	5
7.	Elyaniv Barda	2007-2013	5
8.	Wesley Sonck	2000-2003	5
9.	Koen Daerden	1999-2006	5
10.	Leon Bailey	2015-2017	5

Jongste debutanten

bewerken

Plaats	Naam	Tegenstander	Leeftijd
1.	Anthony Limbombe	KSC Lokeren	16 jaar 02 maanden 03 dagen
2.	Siebe Schrijvers	Union Sint-Gillis	16 jaar 02 maanden 08 dagen
3.	Pierre Dwomoh	KV Kortrijk	16 jaar 05 maanden 28 dagen
4.	Sébastien Pocognoli	KAA Gent	16 jaar 08 maanden 08 dagen
5.	Thibaut Courtois	KAA Gent	16 jaar 11 maanden 06 dagen
6.	Jordan Remacle	RAAL La Louvière	17 jaar 01 maand 06 dagen
7.	Marco Ingrao	Lierse SK	17 jaar 01 maand 06 dagen
8.	Paolino Bertaccini	KSC Lokeren	17 jaar 01 maand 30 dagen
9.	Christian Benteke	Sint-Truidense VV	17 jaar 02 maanden 19 dagen
10.	Luca Oyen	SV Zulte Waregem	17 jaar 04 maanden 26 dagen

Jongste doelpunten makers

bewerken

Plaats	Naam	Tegenstander	Leeftijd
1.	Anthony Limbombe	KMSK Deinze	17 jaar 02 maanden 06 dagen
2.	Siebe Schrijvers	Lierse SK	17 jaar 03 maanden 01 dagen
3.	Steven Defour	KSV Roeselare	17 jaar 06 maanden 21 dagen
4.	Jelle Vossen	KSV Roeselare	17 jaar 11 maanden 02 dagen
5.	Benjamin Nygren	KV Kortrijk	18 jaar 18 dagen
6.	Leon Bailey	KFC Dessel Sport	18 jaar 01 maand 14 dagen
7.	Jurgen Vandeurzen	Standard Luik	18 jaar 02 maanden 09 dagen
8.	Davy Oyen	KSC Lokeren	18 jaar 03 maanden 20 dagen
9.	Enes Ünal	KFC Dessel Sport	18 jaar 04 maanden 13 dagen
10.	Faris Haroun	RAEC Mons	18 jaar 04 maanden 29 dagen

Competitie topschutters per seizoen

bewerken

Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals
1988/89	Mark Farrington	5		2001/02	Wesley Sonck	30		2013/14	Jelle Vossen	12
1989/90	Carmel Busuttil	17		2002/03	Wesley Sonck	27		2014/15	Ilombe Mboyo	8
1990/91	Frane Bucan	7		2003/04	Cedric Roussel	14		2015/16	Nikos Karelis	10
1991/92	Carmel Busuttil	10		2004/05	Kevin Vandenbergh	17		2016/17	Mbwana Samatta	11
1992/93	Carmel Busuttil	11		2005/06	Kevin Vandenbergh	12		2017/18	Leandro Trossard	8
1993/94	Patrick Goots	13		2006/07	Kevin Vandenbergh	11			Mbwana Samatta
1994/95	Branko Strupar	32			Goran Ljubojević			2018/19	Mbwana Samatta	23
1995/96	Branko Strupar	18		2007/08	Elyaniv Barda	16		2019/20	Paul Onuachu	9
1996/97	Bart Goor	18		2008/09	João Carlos	7		2020/21	Paul Onuachu	33
1997/98	Branko Strupar	25		2009/10	Marvin Ogunjimi	12		2021/22	Paul Onuachu	19
1998/99	Branko Strupar	28		2010/11	Jelle Vossen	20		2022/23	Joseph Paintsil	17
1999/00	Thordur Gudjonsson	18		2011/12	Jelle Vossen	20		2023/24	Tolu Arokodare	12
2000/01	Wesley Sonck	17		2012/13	Jelle Vossen	17

• Topschutters in de Jupiler Pro League

Overall topschutters per seizoen

bewerken

Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals
1988/89	Mark Farrington	5		2001/02	Wesley Sonck	30		2011/12	Jelle Vossen	27		2023/24	Tolu Arokodare	15
1989/90	Carmel Busuttil	17		2002/03	Wesley Sonck	27		2012/13	Jelle Vossen	25
1990/91	Frane Bucan	7		2003/04	Cedric Roussel	14		2013/14	Jelle Vossen	19
1991/92	Carmel Busuttil	10		2004/05	Kevin Vandenbergh	17		2014/15	Ilombe Mboyo	8
1992/93	Carmel Busuttil	11		2005/06	Kevin Vandenbergh	12		2015/16	Nikos Karelis	18
1993/94	Patrick Goots	13		2006/07	Kevin Vandenbergh	11		2016/17	Mbwana Samatta	21
1994/95	Branko Strupar	32			Goran Ljubojević			2017/18	Leandro Trossard	8
1995/96	Branko Strupar	18		2007/08	Elyaniv Barda	17			Mbwana Samatta
1996/97	Bart Goor	18		2008/09	João Carlos	7		2018/19	Mbwana Samatta	32
1997/98	Branko Strupar	25			Adam Nemec			2019/20	Mbwana Samatta   Paul Onuachu	10
1998/99	Branko Strupar	28			Tom De Mul			2020/21	Paul Onuachu	35
1999/00	Thordur Gudjonsson	18		2009/10	Marvin Ogunjimi	13		2021/22	Paul Onuachu	23
2000/01	Wesley Sonck	17		2010/11	Jelle Vossen	24		2022/23	Joseph Paintsil	18

• Topschutters in de Jupiler Pro League, Beker van België, Champions League, Europa League samengeteld.

OSV Gouden Schoen

bewerken

Jaar	Gouden schoen	Zilveren schoen	Bronzen schoen
2006	Steven Defour	niet bekend	niet bekend
2007	Logan Bailly	Sébastien Pocognoli	Wim De Decker
2008	Elyaniv Barda	Balázs Tóth	Igor Lolo
2009	João Carlos	niet bekend	niet bekend
2010	Thomas Buffel	Kevin De Bruyne	Anele Ngcongca
2011	Thibaut Courtois	Jelle Vossen	Kevin De Bruyne
2012	Jelle Vossen	Kevin De Bruyne	Thomas Buffel
2013	Thomas Buffel	Jelle Vossen	Benjamin De Ceulaer
2014	Jelle Vossen	Thomas Buffel	László Köteles
2015	Thomas Buffel	László Köteles	Timothy Castagne
2016	Christian Kabasele	Thomas Buffel	Leon Bailey
2017	Alejandro Pozuelo	Leandro Trossard	Timothy Castagne
2018	Danny Vukovic	Joseph Aidoo	Roeslan Malinovski
2019	Roeslan Malinovski	Aly Samatta	Sebastien Dewaest
2020	niet uitgereikt	niet uitgereikt	niet uitgereikt
2022	Junya Ito	Patrik Hrošovský	Paul Onuachu
2023	Patrik Hrošovský	Mike Trésor	Joseph Paintsil
2024	Bilal El Khannous	Patrik Hrošovský	Bryan Heynen

Genkse selecties Rode Duivels

bewerken

Alle Genkse spelers die een selectie hebben ontvangen voor de Rode Duivels.

Naam speler	Datum selectie	Totaal caps	Totaal doelpunten
Davy Oyen	22-04-1998	3	0
Daniel Kimoni	03-02-1999	3	0
Wilfried Delbroek	03-02-1999	5	0
Branko Strupar	18-08-1999	17	5
Jan Moons	10-11-2001	0	0
Wesley Sonck	02-06-2001	55	24
Bernd Thijs	02-06-2001	7	0
Koen Daerden	21-08-2002	9	3
Cédric Roussel	11-10-2003	3	0
Thomas Chatelle	8-02-2004	3	0
Kevin Vandenbergh	29-05-2004	13	3
Tom Soetaers	09-02-2005	8	1
Wim De Decker	11-05-2006	2	0
Steven Defour	11-05-2006	52	2
Logan Bailly	02-06-2007	8	0
Faris Haroun	06-06-2007	6	0
Jelle Vossen	29-05-2009	12	2
Thomas Buffel	10-10-2009	35	6
Kevin De Bruyne	19-05-2010	105	28
Marvin Ogunjimi	08-10-2010	7	5
Anthony Vanden Borre	25-03-2011	29	1
Thibaut Courtois	08-10-2011	102	0
David Hubert	10-08-2011	2	0
Christian Benteke	25-05-2012	45	18
Christian Kabasele	01-06-2016	2	0
Leandro Trossard	07-09-2018	37	9
Mike Trésor	06-06-2023	1	0

Voorzitters

bewerken

•   Jean-Paul Duyckaerts (1988-1990)
•   Jan Vandermeulen (1990-1993)
•   Robert Kumpen (1993-1995)
•   Remi Fagard (1995-1998)
•   Edgard Troonbeeckx (1998-2001)
•   Jos Vaessen (2001-2006)
•   Harry Lemmens (2006-2009)
•   Herbert Houben (2009-2017)
•   Peter Croonen (2018-)

Literatuur

bewerken

• Van Loock, Stefan, De goden van Genk, Roularta ISBN 9054666811

Externe link

bewerken

• Website van KRC Genk

Bronnen, noten en/of referenties

1. ↑ https://www.krcgenk.be/nl/nieuws/5250/nog-slechts-2-500-plaatsen-vrij-voor-topper-tegen-anderlecht
2. ↑ "Fenixstadion" van KRC Genk wordt "Luminus Arena"
3. ↑ Arsenal humiliated in Europe on this day, 3rd November 1981. Gearchiveerd op 1 april 2016. Geraadpleegd op 29 september 2012.
4. ↑ KRC Genk is herfstkampioen 2010-2011
5. ↑ Nieuw contract voor coach Frank Vercauteren
6. ↑ 'Mario Been blijft dan toch bij RC Genk', Het Nieuwsblad 28 juni 2013

Mediabestanden

 

Zie de categorie K.R.C. Genk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.