Ian Callaghan
Ian Robert Callaghan MBE (Liverpool, 10 april 1942) is een Engels voormalig betaald voetballer die als middenvelder uitkwam, meestal op de rechtervleugel. Callaghan is de speler met de meeste wedstrijden in het eerste elftal van het Engelse Liverpool op zijn naam (857).[2] Hij werd vijfmaal Engels landskampioen, won tweemaal de Europacup I, tweemaal de UEFA Cup, eenmaal de Europese Supercup en tweemaal de FA Cup.
| Ian Callaghan[1] | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Ian Callaghan, 2016
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Ian Robert Callaghan | |||||||
| Geboortedatum | 10 april 1942 | |||||||
| Geboorteplaats | Liverpool,  Engeland
| |||||||
| Positie | Middenvelder | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in 1981 | ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Als international bereikte Callaghan het allerhoogste. In 1966 wist hij op zijn 24ste met het Engels voetbalelftal het WK voetbal te winnen. Op het toernooi kwam Callaghan wel niet in actie.[3]
Biografie
bewerkenLiverpool (1959–1978)
bewerkenCallaghan is, wat eremetaal betreft, samen met Phil Neal een van de meest gedecoreerde spelers in de geschiedenis van Liverpool. Hij debuteerde in 1959 in het eerste elftal, op zestienjarige leeftijd. In 1962 bracht hij Liverpool met promotie van de Football League Second Division naar de Football League First Division, wat sindsdien niet meer is veranderd.
Na de promotie van 1962 heeft Callaghan het palmares van de club uitgebreid met onder meer vijf landstitels en vijf Europese bekers. Callaghan was een van de Liverpool-spelers die Club Brugge achtereenvolgens versloeg in de finale van de UEFA Cup (1976) en de Europacup I (1978). Hij was in die tijd al de meest ervaren speler. Twee seizoenen na de promotie naar de hoogste klasse volgde reeds een landstitel voor Callaghan. De middenvelder was een steunpilaar in een elftal met (voormalig) clubtopschutter Roger Hunt en aanvoerder en verdediger Ron Yeats. Callaghan verliet Liverpool in 1978, op 36-jarige leeftijd en na 19 seizoenen.[4]
Latere carrière
bewerkenVan 1978 tot 1981 was Callaghan tot zijn veertigste actief in de Verenigde Staten (Fort Lauderdale Strikers), Wales (Swansea City), Australië (Canberra City) en ten slotte opnieuw in Engeland (Crewe Alexandra).
Erelijst
bewerken| Competitie | ||
|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |
| Football League First Division | 5× | 1963/64, 1965/66, 1972/73, 1975/76, 1976/77 |
| Football League Second Division | 1× | 1961/62 |
| FA Cup | 2× | 1964/65, 1973/74 |
| FA Charity Shield | 6× | 1964, 1965, 1966, 1974, 1976, 1977 |
| Europacup I | 2× | 1976/77, 1977/78 |
| UEFA Cup | 2× | 1972/73, 1975/76 |
| Europese Supercup | 1× | 1977 |
| Wereldkampioenschap voetbal | 1× | 1966 |
Zie ook
bewerken- ↑ Ian Callaghan Profiel op Transfermarkt
- ↑ (en) All time top appearances LFC History. Gearchiveerd op 25 december 2022.
- ↑ (en) Non-playing 1966 winners to get medals The Guardian, 26 november 2007. Gearchiveerd op 28 april 2023.
- ↑ (en) Ian Callaghan Profiel op liverpoolfc.com. Gearchiveerd op 7 december 2022.