[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Christian Eriksen

Deens voetballer

Christian Dannemann Eriksen (Middelfart, 14 februari 1992) is een Deens voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder speelt. Hij maakte in de zomer van 2022 de overstap van Brentford naar Manchester United. Eriksen debuteerde in 2010 in het Deens voetbalelftal.

Christian Eriksen
Eriksen in 2016 voor Tottenham Hotspur.
Eriksen in 2016 voor Tottenham Hotspur.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Christian Dannemann Eriksen
Geboortedatum 14 februari 1992
Geboorteplaats Middelfart, Vlag van Denemarken Denemarken
Lengte 182 cm
Been Tweebenig
Positie Aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Manchester United
Rugnummer 14
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1995–2005
2005–2008
2008–2010
Vlag van Denemarken Middelfart
Vlag van Denemarken Odense
Vlag van Nederland Ajax
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2013
2013–2020
2020–2021
2022
2022–
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Engeland Brentford
Vlag van Engeland Manchester United
113(25)
226(51)
43(4)
11(1)
19(1)
Interlands **
2007–2009
2009
2009
2011
2010–
Vlag van Denemarken Denemarken –17
Vlag van Denemarken Denemarken –18
Vlag van Denemarken Denemarken –19
Vlag van Denemarken Denemarken –21
Vlag van Denemarken Denemarken
27(9)
5(1)
3(1)
3(1)
115(38)

* Bijgewerkt op 28 februari 2023
** Bijgewerkt op 19 augustus 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken
 
Eriksen samen met zijn oud-teamgenoot Lorenzo Ebecilio.

Eriksen begon op zijn derde met voetballen bij het plaatselijke Middelfart Sanderum. Daar werd hij opgemerkt door Odense BK, dat hem in de jeugdopleiding opnam. Hij werd in 2008 verkozen tot Talent van het Jaar, waarmee hij in de voetstappen trad van onder anderen oud-Ajacieden Ole Tobiasen en Jesper Grønkjær. Eriksen liep vervolgens stage bij Chelsea en FC Barcelona. Chelsea vond Eriksen fysiek niet sterk genoeg. Daarop tekende hij een verbintenis bij Ajax die oorspronkelijk liep tot aan de zomer van 2011.[1] Hij verlengde zijn contract in 2010 tot 30 juni 2014.[2]

Eriksen begon in het seizoen 2008/09 in de B1 van Ajax onder leiding van Tim Ekkelenkamp. Ajax A1-trainer Frank de Boer liet hem aan het einde van het seizoen regelmatig meespelen met de A1 en na verloop van tijd mocht hij meetrainen met het eerste elftal.[1] Begin 2010 mocht Eriksen met de hoofdmacht mee op trainingskamp naar Portugal waar hij debuteerde tegen de Ajax Amateurs. Hij speelde op het trainingskamp ook 45 minuten mee tegen FC Groningen. Tegenover Voetbal International zei Martin Jol tevreden te zijn over de ontwikkeling van Eriksen: "Binnen nu en twee jaar is Eriksen óf goed, óf heel goed óf een heel grote".[3] Jol selecteerde hem in de eerstvolgende competitiewedstrijd tegen NAC Breda, waar hij direct in de basis mocht starten.[4] Vervolgens viel hij in tegen N.E.C. in de beker, tegen Feyenoord en tegen Roda JC Kerkrade. Op zondag 29 augustus 2010 maakte Eriksen als invaller zijn eerste competitiedoelpunt voor Ajax, in een uitwedstrijd tegen De Graafschap maakte hij de 0-5.

Op 6 december 2010 nam Martin Jol ontslag als trainer van Ajax.[5] De opvolger van Jol, Frank de Boer, zette in zijn eerste wedstrijd tegen AC Milan voor de UEFA Champions League Eriksen meteen in de basis. Onder De Boer was Eriksen een vaste waarde en een belangrijke schakel op het middenveld. Op 28 januari 2011 gaf voormalig Ajax-trainer Martin Jol in een interview aan dat Eriksen "de beste nummer 10 kan worden die Ajax ooit heeft gehad".[6]

Eriksen werd in 2011 verkozen tot Talent van het Jaar. Deze prijs had hij het jaar ervoor ook al gekregen. Hij was heel blij met de prijs maar hij vond het belangrijker dat het beter ging met Ajax, zo zei hij in een interview met de Deense pers. Eriksen maakte zijn eerste doelpunt in de Champions League in de thuiswedstrijd tegen Manchester City.

Op 2 maart 2013 in de uitwedstrijd bij FC Twente speelde Eriksen zijn honderdste competitiewedstrijd voor Ajax. Hiermee werd hij lid van officieuze Club van 100, bestaande uit spelers die honderd competitiewedstrijden of meer hebben gespeeld voor Ajax.

Eriksen werd in het seizoen 2012/13 voor de derde keer op rij kampioen met Ajax. Op 13 mei 2013 werd bekendgemaakt dat Eriksen tweede was geworden in het voetballer van het jaar-klassement, waardoor hij de Zilveren Schoen won.[7] Op 29 augustus 2013 kwam het bericht naar buiten dat Ajax en Tottenham Hotspur een akkoord hebben bereikt over Eriksen, alleen de speler zelf zou er nog uit moeten komen met de club. Met de transfer zou 12 miljoen euro zijn gemoeid, wat met bonussen nog kon oplopen tot 13,5 miljoen euro.[8]

Tottenham Hotspur

bewerken
 
Eriksen in actie tijdens de wedstrijd CSKA Moscow - Tottenham in 2016

Op 30 augustus 2013 maakte Tottenham Hotspur de transfer van Eriksen officieel bekend.[9] Hij maakte zijn debuut (dat ook meteen zijn basisdebuut was) op 14 september 2013 tegen Norwich City. Deze wedstrijd werd met 2-0 gewonnen en Eriksen leverde de assist op de 1-0. Hij werd in de 70e minuut gewisseld. In zijn tweede wedstrijd voor de Spurs, op 19 september 2013, maakte Eriksen zijn eerste officiële doelpunt. In deze thuiswedstrijd voor de UEFA Europa League tegen het Noorse Tromsø IL zette hij in de 86e minuut de 3-0-eindstand op het bord. Eriksen scoorde op 26 december 2013 zijn eerste doelpunt in de Premier League. In de thuiswedstrijd tegen West Bromwich Albion, die in 1-1 eindigde, scoorde Eriksen in de 36e minuut uit een vrije trap de openingstreffer. Op 10 mei 2014 werd bekendgemaakt dat Eriksen door de supporters van Tottenham Hotspur verkozen was tot speler van het jaar.[10]

Op 28 januari 2015 zorgde Eriksen met twee doelpunten ervoor dat de Spurs zich plaatste voor de League Cup-finale. Hij maakte op bezoek bij Sheffield United vlak voor tijd de 2-2, wat net voldoende was na de 1-0-zege in eigen huis. De middenvelder had eerder ook al uit een vrije trap de 0-1 gemaakt.[11] Hij speelde op 29 november 2015 tegen Chelsea (0-0) zijn honderdste officiële wedstrijd voor de Spurs.

Eriksen was over het seizoen 2015/16 goed voor dertien assists. Alleen Mesut Özil gaf er meer (19). Hij streed met Tottenham tot in mei 2016 mee om de titel, waarna Leicester City uiteindelijk met het kampioenschap aan de haal ging. Tottenham kwalificeerde zich door een derde plaats in de competitie wel rechtstreeks voor de groepsfase van de Champions League. Eriksen bleef ook in de jaren die volgden een vaste waarde bij Tottenham. Hiermee bereikte hij in het seizoen 2018/19 de finale van de Champions League.

Internazionale

bewerken

Eriksen legde aanbiedingen om zijn verbintenis te verlengen bij Tottenham Hotspur naast zich neer. Hierdoor was het in januari 2020 bijna einde contract bij de Engelse club. Hij tekende in januari 2020 een contract tot medio 2024 bij Internazionale, de nummer twee van de Serie A op dat moment. De Italianen betaalden 20 miljoen euro voor hem.[12] Eriksen maakte op 29 januari 2020 zijn debuut voor Internazionale in de gewonnen kwartfinale van de Coppa Italia, waarin hij in de 66e minuut Alexis Sánchez verving. In zijn eerste halve seizoen bij de club kreeg Eriksen geen vaste basisplaats in het elftal.

In 2021 tijdens de groepswedstrijd tussen Denemarken en Finland (0–1) op het EK 2020 liep Eriksen rond de veertigste minuut een hartstilstand op, waarop hij gereanimeerd moest worden op het veld. Eriksen overleefde het voorval en kreeg een week later een defibrillator ingeplant.[13] Om veiligheidsredenen mag er niet met een defibrillator worden gespeeld in Italië. Eriksen begon na zijn herstel met het trainen bij zijn oude club Odense om mogelijk terug te keren in het betaald voetbal. Zijn contract bij Internazionale, de club waar Eriksen nog tot 30 juni 2024 onder contract stond, werd per 17 december 2021 ontbonden.[14]

Brentford

bewerken

Eriksen trainde onder meer bij Jong Ajax om zo zijn conditie op peil te houden.[15] Op de laatste dag van de wintermercato, 31 januari 2022, tekende hij een kort contract tot medio 2022 bij Brentford dat in de Premier League uitkomt. De club had met trainer Thomas Frank en zes spelers al een behoorlijk Deense enclave. Op 26 februari 2022 maakte hij zijn eerste speelminuten voor de club met een invalbeurt kort na de rust. Uiteindelijk werd met 0–2 verloren tegen Newcastle United in zijn eerste officiële wedstrijd sinds zijn hartaanval acht maanden eerder op het EK.[16]

Manchester United

bewerken

Op 15 juli 2022 maakte Manchester United bekend dat Eriksen voor drie seizoenen had getekend bij de club.[17] Hij maakte op 7 augustus zijn debuut tegen Brighton & Hove Albion FC. Op 13 november was hij tegen Fulham FC goed voor zijn eerste doelpunt voor Manchester United. Hij was onbetwist basisspeler in zijn eerste seizoen en kwam tot twee goals en tien assists in 44 wedstrijden. Halverwege het tweede seizoen verdween Eriksen uit de basiself.

Eriksen is getrouwd met de Deense Sabrina Kvist. Samen hebben ze een zoon en een dochter.

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker[noot 1] Internationaal[noot 2] Overig[noot 3] Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Ajax Vlag van Nederland  Eredivisie 15 0 4 1 2 0 0 0 21 1
2010/11 28 6 6 1 12 1 1 0 47 8
2011/12 33 7 2 0 8 1 1 0 44 8
2012/13 33 10 4 2 8 1 0 0 45 13
2013/14 4 2 0 0 0 0 1 0 5 2
Club totaal 113 25 16 4 30 3 3 0 162 32
2013/14 Tottenham Hotspur Vlag van Engeland  Premier League 25 7 2 0 9 3 36 10
2014/15 38 10 6 2 4 0 48 12
2015/16 35 6 5 1 7 1 47 8
2016/17 36 8 4 3 8 1 48 12
2017/18 37 10 4 2 6 2 47 14
2018/19 35 8 4 0 12 2 51 10
2019/20 20 2 3 0 5 1 28 3
Club totaal 226 51 28 8 51 10 0 0 305 69
2019/20 Internazionale Vlag van Italië  Serie A 17 1 3 1 6 2 26 4
2020/21 26 3 4 1 4 0 34 4
2021/22 0 0 0 0 0 0 0 0
Club totaal 43 4 7 2 10 2 0 0 60 8
2021/22 Brentford Vlag van Engeland  Premier League 11 1 0 0 0 0 11 1
Club totaal 11 1 0 0 0 0 0 0 11 1
2022/23 Manchester United Vlag van Engeland  Premier League 28 1 8 1 8 0 0 0 44 2
2023/24 16 1 1 0 4 0 0 0 21 1
Club totaal 44 2 9 1 12 0 0 0 65 3
Carrière totaal 437 82 60 15 103 15 3 0 603 113
Bijgewerkt t/m 9 april 2024.[18][19]

Internationale carrière

bewerken

Eriksen werd opgeroepen voor het Deense nationale voetbalteam onder 17 in juli 2007,[20] en maakte indruk bij zijn debuut voor het team op 31 juli.[21] In 2008 scoorde hij acht doelpunten in 16 wedstrijden voor de onder 17,[22] en werd benoemd tot Deens Talent van het Jaar onder 17 door de Deense voetbalbond.[23] Hij was ook een van de vier genomineerden voor de Deense Talent van het Jaar award in 2008,[24] die gewonnen werd door Mathias Jørgensen.[23] Hij speelde 27 wedstrijden voor het onder 17 team tot februari 2009. Hij speelde in totaal acht wedstrijden voor het Deens onder 18 en Deens onder 19 teams tijdens 2009. Eriksen werd ook opgeroepen voor het Deense onder 21-team voor het Europees kampioenschap in Denemarken in 2011, het Deense team nam alleen deel aan de groepsfase en Eriksen scoorde een doelpunt tegen Wit-Rusland.

 
Eriksen spelend voor het Denemarken op het Europees kampioenschap voetbal 2012

Eriksen ontving zijn eerste oproep voor het senior Deense elftal in februari 2010,[25] maakte zijn debuut in de vriendschappelijke wedstrijd van Denemarken tegen Oostenrijk in maart,[26] en werd daarmee de op vier na jongste volledige international van Denemarken, de jongste debutant sinds Michael Laudrup.[27] Op 28 mei 2010 kondigde de Deense coach Morten Olsen aan dat Eriksen deel zou uitmaken van de definitieve selectie van 23 spelers die zouden deelnemen aan het Wereldkampioenschap voetbal 2010 in Zuid-Afrika.[28] Hij was de jongste speler die deelnam aan het toernooi.[29][30] Op het WK speelde Eriksen twee wedstrijden, tegen het Nederlands elftal en het Japans elftal, maar Denemarken slaagde er niet in om verder te komen dan de groepsfase.[31][32] Op 9 februari 2011, in een 2-1 vriendschappelijke nederlaag thuis tegen het Engelse nationale voetbalteam, werd Eriksen uitgeroepen tot man van de wedstrijd, en werd geprezen om zijn prestatie door een aantal prominente voetbalfiguren, waaronder Chelsea-ster Frank Lampard, [33] Manchester United-ster Rio Ferdinand (op Twitter), [34] manager Morten Olsen en verschillende media-experts in Denemarken en Engeland. [35] Op 4 juni 2011 scoorde Eriksen zijn eerste doelpunt voor het nationale team om Denemarken een 2-0 voorsprong te geven op IJsland in hun UEFA Euro 2012-kwalificatiewedstrijd. Hiermee werd hij de jongste Deense speler ooit die een doelpunt scoorde in Europese kwalificatiewedstrijden, negen dagen jonger dan Michael Laudrup toen hij zijn eerste doelpunt scoorde in 1983. [36] In de aanloop naar het Wereldkampioenschap voetbal 2018 werd Denemarken ingedeeld in UEFA Groep E, samen met teams zoals Polen en Roemenië. Eriksen speelde een sleutelrol tijdens de kwalificatiecampagne van het land, waarin hij acht doelpunten scoorde om Denemarken een play-off tegen het Ierse nationale voetbalelftal te bezorgen.[37] De eerste wedstrijd van de play-off eindigde in een 0–0 gelijkspel thuis, waarna Eriksen een hattrick scoorde in het Aviva Stadium in Dublin tijdens een 5–1 overwinning, waarmee Denemarken zich plaatste voor het wereldkampioenschap.[38] Eriksens hattrick bracht zijn totale aantal doelpunten voor de kwalificatiecampagne op 11, alleen overtroffen door de 16 van Polen's Robert Lewandowski en de 15 van Portugal's Cristiano Ronaldo in Europa, en leverde hem lof op van bondscoach Åge Hareide, die verklaarde dat Eriksen een van de beste 10 spelers ter wereld was.[39] In de openingswedstrijd van Denemarken op het toernooi, gaf Eriksen een assist aan Yussuf Poulsen voor het enige doelpunt in een 1-0 overwinning op Peru voordat hij zijn eerste doelpunt voor het toernooi scoorde in het 1-1 gelijkspel tegen het Australische team de volgende week. Denemarken ging uiteindelijk door van hun groep, waarna ze werden ingedeeld bij Kroatië in de Achtste finales. Daar werden ze verslagen na een strafschoppenreeks, waarbij Eriksen een van de drie spelers was wiens strafschop werd gestopt door de Kroatische doelman Danijel Subašić.[40] Op 9 september 2018 scoorde Eriksen tweemaal in een 2-0 overwinning op Wales, waarmee hij Denemarken naar de overwinning leidde in de eerste wedstrijd van het nationale team in de inaugurale UEFA Nations League B.[41] Op 14 oktober 2020 speelde Eriksen zijn 100e wedstrijd voor Denemarken, waarin hij een strafschop benutte in een 1-0 uitoverwinning tegen Engeland in de UEFA Nations League.[42]

UEFA Euro 2020 hartstilstand

bewerken

Op 25 mei 2021 werd Eriksen opgenomen in de Deense selectie voor UEFA Euro 2020.[43] Op 12 juni, tijdens Denemarkens opening groepswedstrijd tegen Finland in het Parken Stadion in Kopenhagen, zakte Eriksen in elkaar in de 42e minuut toen hij een ingooi zou ontvangen. Er werd onmiddellijk medische hulp verleend, en reanimatie en defibrillatie werden op het veld uitgevoerd voordat Eriksen van het veld werd gedragen op een brancard en de wedstrijd werd gestaakt.[44][45] Ongeveer een uur na het incident bevestigden functionarissen van UEFA en de Deense voetbalbond (DBU) van het Rigshospitalet ziekenhuis dat Eriksen gestabiliseerd was en bij bewustzijn was.[46][47][48] De wedstrijd werd later op de avond hervat, resulterend in een 1-0 overwinning voor Finland,[49] waarbij Eriksen door UEFA werd gekozen als de man van de wedstrijd.[50] De Deense bondscoach Kasper Hjulmand en teamarts Morten Boesen betreurden later beiden de voortzetting van de wedstrijd,[51] hoewel Eriksens teamgenoot Martin Braithwaite zei dat de beslissing om dit te doen de "minst slechte" was.[52] De beslissing om de wedstrijd voort te zetten werd ook bekritiseerd door Peter Schmeichel, vader van de Deense doelman Kasper Schmeichel, die zei dat UEFA het team had bedreigd met een 3-0 verlies als ze weigerden de wedstrijd later die dag of de volgende dag om twaalf uur 's middags af te maken, waardoor de spelers "geen keuze" hadden dan door te gaan.[53]

De volgende dag bevestigde Boesen dat Eriksen een hartstilstand had gehad.[45][44] Het incident zelf leidde tot vergelijkingen met Fabrice Muamba en Abdelhak Nouri, twee professionele voetballers die ook tijdens het spel in soortgelijke omstandigheden ineenstortten. Muamba moest met pensioen, en Nouri liep blijvende hersenschade op.[54][55][56] Op 15 juni plaatste Eriksen een foto van zichzelf in het ziekenhuis op zijn sociale media samen met een korte verklaring, waarin hij zei dat het "naar omstandigheden goed" met hem ging.[57] De volgende dag werd aangekondigd dat hij een implanteerbare cardioverter-defibrillator-apparaat zou krijgen, een beslissing die door Boesen werd beschreven als "noodzakelijk vanwege ritmestoornissen" na zijn hartstilstand.[58] De operatie bracht zijn contract met Inter Milaan in gevaar vanwege de regels van de Serie A, die spelers die ICD-apparaten dragen niet toelieten om te spelen. Zijn contract werd later dat jaar beëindigd.[59][60] Op 18 juni verklaarde de DBU dat Eriksen een succesvolle operatie had ondergaan en was ontslagen uit het Rigshospitalet. Na zijn ontslag bezocht hij zijn Deense teamgenoten in Helsingør voordat hij terugkeerde naar zijn familie thuis.[61] Het Deense team droeg later hun 4-1 overwinning op Rusland in hun laatste groepswedstrijd op aan Eriksen; het resultaat stelde hen in staat om door te gaan naar de achtste finales.[62] Ze bereikten later de halve finales van het toernooi, waar ze werden uitgeschakeld na een 2-1 verlies na verlenging tegen Engeland in het Wembley Stadion, op 7 juli.[63]

Terugkeer naar internationaal voetbal in 2022

bewerken

Eriksen keerde terug naar internationaal voetbal op 26 maart 2022, toen hij halverwege de wedstrijd inviel in een 4-2 nederlaag tegen Nederland, en twee minuten na zijn terugkeer scoorde.[64]

Eriksen werd opgenomen in de selectie voor het WK 2022, waarbij hij elke minuut van de campagne van Denemarken speelde terwijl ze onderaan Groep D eindigden. Hij werd op 30 mei 2024 door Kasper Hjulmand opgenomen in de Deense selectie voor het EK 2024 in Duitsland.[65]

Interlands

bewerken
Interlands van Christian Eriksen voor Vlag van Denemarken  Denemarken
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Doelpunten
Als speler van Vlag van Nederland  Ajax
1. 3 maart 2010 Vlag van Oostenrijk  OostenrijkDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 1 Vriendschappelijk
2. 27 mei 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenSenegal Vlag van Senegal  2 – 0 Vriendschappelijk
3. 1 juni 2010 Vlag van Australië  AustraliëDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 0 Vriendschappelijk
4. 14 juni 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenNederland Vlag van Nederland  0 – 2 WK Groepsfase 2010
5. 24 juni 2010 Vlag van Japan  JapanDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 1 WK Groepsfase 2010
6. 11 augustus 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenDuitsland Vlag van Duitsland  2 – 2 Vriendschappelijk
7. 7 september 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenIJsland Vlag van IJsland  1 – 0 EK-kwalificatie 2012
8. 8 oktober 2010 Vlag van Portugal  PortugalDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 1 EK-kwalificatie 2012
9. 12 oktober 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenCyprus Vlag van Cyprus  2 – 0 EK-kwalificatie 2012
10. 17 november 2010 Vlag van Denemarken  DenemarkenTsjechië Vlag van Tsjechië  0 – 0 Vriendschappelijk
11. 9 februari 2011 Vlag van Denemarken  DenemarkenEngeland Vlag van Engeland  1 – 2 Vriendschappelijk
12. 26 maart 2011 Vlag van Noorwegen  NoorwegenDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 EK-kwalificatie 2012
13. 29 maart 2011 Vlag van Slovenië  SloveniëDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 2 Vriendschappelijk
14. 4 juni 2011 Vlag van IJsland  IJslandDenemarken Vlag van Denemarken  0 – 2 EK-kwalificatie 2012 Goal  75'
15. 10 augustus 2011 Vlag van Schotland  SchotlandDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 1 Vriendschappelijk Goal  31'
16. 6 september 2011 Vlag van Denemarken  DenemarkenNoorwegen Vlag van Noorwegen  2 – 0 EK-kwalificatie 2012
17. 7 oktober 2011 Vlag van Cyprus  CyprusDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 4 EK-kwalificatie 2012
18. 11 oktober 2011 Vlag van Denemarken  DenemarkenPortugal Vlag van Portugal  2 – 1 EK-kwalificatie 2012
19. 11 november 2011 Vlag van Denemarken  DenemarkenZweden Vlag van Zweden  2 – 0 Vriendschappelijk
20. 15 november 2011 Vlag van Denemarken  DenemarkenFinland Vlag van Finland  2 – 1 Vriendschappelijk
21. 29 februari 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenRusland Vlag van Rusland  0 – 2 Vriendschappelijk
22. 26 mei 2012 Vlag van Brazilië  BraziliëDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 1 Vriendschappelijk
23. 2 juni 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenAustralië Vlag van Australië  2 – 0 Vriendschappelijk
24. 9 juni 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenNederland Vlag van Nederland  1 – 0 EK Groepsfase 2012
25. 13 juni 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenPortugal Vlag van Portugal  2 – 3 EK Groepsfase 2012
26. 17 juni 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenDuitsland Vlag van Duitsland  1 – 2 EK Groepsfase 2012
27. 15 augustus 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenSlowakije Vlag van Slowakije  1 – 3 Vriendschappelijk
28. 8 september 2012 Vlag van Denemarken  DenemarkenTsjechië Vlag van Tsjechië  0 – 0 WK-kwalificatie 2014
29. 12 oktober 2012 Vlag van Bulgarije  BulgarijeDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 WK-kwalificatie 2014
30. 16 oktober 2012 Vlag van Italië  ItaliëDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 1 WK-kwalificatie 2014
31. 14 november 2012 Vlag van Turkije  TurkijeDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 Vriendschappelijk
32. 06 februari 2013 Vlag van Macedonië  MacedoniëDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 0 Vriendschappelijk
33. 22 maart 2013 Vlag van Tsjechië  TsjechiëDenemarken Vlag van Denemarken  0 – 3 WK-kwalificatie 2014
34. 26 maart 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenBulgarije Vlag van Bulgarije  1 – 1 WK-kwalificatie 2014
35. 5 juni 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenGeorgië Vlag van Georgië  2 – 1 Vriendschappelijk Goal  89'
36. 11 juni 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenArmenië Vlag van Armenië  0 – 4 WK-kwalificatie 2014
37. 14 augustus 2013 Vlag van Polen  PolenDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 2 Vriendschappelijk Goal  18'
Als speler van Vlag van Engeland  Tottenham Hotspur
38. 6 september 2013 Vlag van Malta  MaltaDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 2 WK-kwalificatie 2014
39. 10 september 2013 Vlag van Armenië  ArmeniëDenemarken Vlag van Denemarken  0 – 1 WK-kwalificatie 2014
40. 11 oktober 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenItalië Vlag van Italië  2 – 2 WK-kwalificatie 2014
41. 15 oktober 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenMalta Vlag van Malta  6 – 0 WK-kwalificatie 2014
42. 15 november 2013 Vlag van Denemarken  DenemarkenNoorwegen Vlag van Noorwegen  2 – 1 Vriendschappelijk
43. 22 mei 2014 Vlag van Hongarije  HongarijeDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 2 Vriendschappelijk Goal  56'
44. 28 mei 2014 Vlag van Denemarken  DenemarkenZweden Vlag van Zweden  1 – 0 Vriendschappelijk
45. 3 september 2014 Vlag van Denemarken  DenemarkenTurkije Vlag van Turkije  1 – 2 Vriendschappelijk
46. 7 september 2014 Vlag van Denemarken  DenemarkenArmenië Vlag van Armenië  2 – 1 EK-kwalificatie 2016
47. 11 oktober 2014 Vlag van Albanië  AlbaniëDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 EK-kwalificatie 2016
48. 14 oktober 2014 Vlag van Denemarken  DenemarkenPortugal Vlag van Portugal  0 – 1 EK-kwalificatie 2016
49. 14 november 2014 Vlag van Servië  ServiëDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 3 EK-kwalificatie 2016
50. Aanvoerder  25 maart 2015 Vlag van Denemarken  DenemarkenVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten  3 – 2 Vriendschappelijk
51. 29 maart 2015 Vlag van Frankrijk  FrankrijkDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 0 Vriendschappelijk
52. 8 juni 2015 Vlag van Denemarken  DenemarkenMontenegro Vlag van Montenegro  2 – 1 Vriendschappelijk Goal  70'
53. 13 juni 2015 Vlag van Denemarken  DenemarkenServië Vlag van Servië  2 – 0 EK-kwalificatie 2016
54. 8 oktober 2015 Vlag van Portugal  PortugalDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 0 EK-kwalificatie 2016
55. 11 oktober 2015 Vlag van Denemarken  DenemarkenFrankrijk Vlag van Frankrijk  1 – 2 Vriendschappelijk
56. 14 november 2015 Vlag van Zweden  ZwedenDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 1 EK-kwalificatie 2016
57. 17 november 2015 Vlag van Denemarken  DenemarkenZweden Vlag van Zweden  2 – 2 EK-kwalificatie 2016
58. 24 maart 2016 Vlag van Denemarken  DenemarkenIJsland Vlag van IJsland  2 – 1 Vriendschappelijk
59. 29 maart 2016 Vlag van Schotland  SchotlandDenemarken Vlag van Denemarken  1 – 0 Vriendschappelijk
60. 3 juni 2016 Vlag van Bosnië en Herzegovina  Bosnië en HerzegovinaDenemarken Vlag van Denemarken  2 – 2 Kirin Cup 2016
61. 7 juni 2016 Vlag van Bulgarije  BulgarijeDenemarken Vlag van Denemarken  0 – 4 Kirin Cup 2016 Goal  72'Goal  74'Goal  82'
62. 31 augustus 2016 Vlag van Denemarken  DenemarkenLiechtenstein Vlag van Liechtenstein  5 – 0 Vriendschappelijk
63. 4 september 2016 Vlag van Denemarken  DenemarkenArmenië Vlag van Armenië  1 – 0 WK-kwalificatie 2018 Goal  17'
64. 8 oktober 2016 Vlag van Polen  PolenDenemarken Vlag van Denemarken  3 – 2 WK-kwalificatie 2018
65. 11 oktober 2016 Vlag van Denemarken  DenemarkenMontenegro Vlag van Montenegro  0 – 1 WK-kwalificatie 2018
66. 11 november 2016 Vlag van Denemarken  DenemarkenKazachstan Vlag van Kazachstan  4 – 1 WK-kwalificatie 2018 Goal  36'Goal  90+2'
67. 26 maart 2017 Vlag van Roemenië  RoemeniëVlag van Denemarken  Denemarken 0 – 0 WK-kwalificatie 2018
68. Aanvoerder  6 juni 2017 Vlag van Denemarken  DenemarkenDuitsland Vlag van Duitsland  1 – 1 Vriendschappelijk Goal  18'
69. 10 juni 2017 Kazachstan Vlag van Kazachstan Vlag van Denemarken  Denemarken 1 – 3 WK-kwalificatie 2018 Goal  51'
70. 1 september 2017 Vlag van Denemarken  DenemarkenVlag van Polen  Polen 4 – 0 WK-kwalificatie 2018 Goal  80'
71. 4 september 2017 Vlag van Armenië  ArmeniëVlag van Denemarken  Denemarken 1 – 4 WK-kwalificatie 2018 Goal  29'
72. 5 oktober 2017 Montenegro Vlag van Montenegro Vlag van Denemarken  Denemarken 0 – 1 WK-kwalificatie 2018 Goal  16'
73. 8 oktober 2017 Vlag van Denemarken  DenemarkenVlag van Roemenië  Roemenië 1 – 1 WK-kwalificatie 2018 Goal  60'
74. 11 november 2017 Vlag van Denemarken  DenemarkenVlag van Ierland  Ierland 0 – 0 WK-kwalificatie Playoffs 2018
75. 14 november 2017 Vlag van Ierland  IerlandVlag van Denemarken  Denemarken 1 – 5 WK-kwalificatie Playoffs 2018 Goal  32'Goal  63'Goal  74'

Bijgewerkt t/m 14 november 2017[66]

Erelijst

bewerken
Competitie Aantal Jaar
Vlag van Nederland  Ajax
Eredivisie 3x 2010/11, 2011/12, 2012/13
KNVB beker 1x 2009/10
Johan Cruijff Schaal 1x 2013
Vlag van Italië  Internazionale
Serie A 1x 2020/21
Vlag van Engeland  Manchester United
EFL Cup 1x 2022/23
FA Cup 1x 2023/24
Individueel
Prijs Aantal Jaar
Vlag van Nederland  Nederland
Nederlands Talent van het Jaar 1x 2011
Nederlands Bronzen Schoen 1x 2012
Nederlands Zilveren Schoen 1x 2013
Ajax Club van 100 113W 2010/13
Vlag van Denemarken  Denemarken
Dansk Fodbold Award 3x 2011, 2013, 2014
Deens Talent van het Jaar 1x 2010
Deens Årets Talent[67] 2x 2010, 2011
Deens Årets Talent onder 17 1x 2008
Vlag van Engeland  Engeland
Tottenham – Speler van het Jaar 1x 2013/14

Zie ook

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Christian Eriksen.
Voorganger:
Vlag van Nederland  Gregory van der Wiel
2010
Nederlands Talent van het Jaar
2011
Opvolger:
Vlag van Nederland  Adam Maher
2012