[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/
Wikipedia

Benoît Paire

Frans tennisser

Benoît Paire (Avignon, 8 mei 1989) is een Frans tennisser. Hij stond negen maal in de finale van een ATP-toernooi in het enkelspel, waarvan hij er drie won. Hij won één keer een ATP-toernooi in het dubbelspel. Hij deed al mee aan verschillende Grand Slams. Hij heeft zes challengers in het enkelspel op zijn naam staan.

Benoît Paire
Benoît Paire tijdens Roland Garros 2018
Benoît Paire tijdens Roland Garros 2018
Persoonlijke informatie
Bijnaam La Tige
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Avignon
Geboortedatum 8 mei 1989
Woonplaats Vlag van Frankrijk Avignon
Lengte 1,96 m
Profdebuut 2007
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 10.454.491 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 243–298
Titels 3
Hoogste positie 18e (11 januari 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2014, 2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2017, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 77–145
Titels 1
Hoogste positie 84e (5 augustus 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2de ronde (2012)
Laatst bijgewerkt op: 2 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Loopbaan

bewerken
2007

Hij won het Futures-toernooi #10 van Frankrijk.

2008

Hij was finalist in het Futures-toernooi #17 van Italië.

2009

Hij behaalde zijn beste prestaties op niveau van Futures-toernooien. Hij won het Futures-toernooi #3 van Slovenië, en hij was finalist op die van Verenigd Koninkrijk (no. 8), Oostenrijk (no. 7), Portugal (no. 4) en Duitsland (no. 18).

2010

Hij won drie Futures-titels en was finalist in twee andere zulke toernooien. Kwalificeerde zich voor drie ATP-toernooien, inclusief Roland Garros (verloor van Olivier Rochus) en US Open (versloeg Rainer Schüttler, maar verloor in de tweede ronde van Feliciano López). Hij bereikte de finales van de challengers van Arad, Roemenië (verloor van David Guez) en San Sebastián, Spanje (verloor van Albert Ramos).

2011

De Fransman eindigde voor het eerst in zijn carrière in de top 100 met een record in challengers van 37-21 en twee titels. Won vijf matches in ATP-toernooien. In het begin van het seizoen maakte hij zijn debuut op Australian Open (versloeg in de eerste ronde Flavio Cipolla, maar verloor in de tweede ronde van Ivan Ljubičić). Volgende maand kwalificeerde hij zich voor het ATP-toernooi van Rotterdam (versloeg in de eerste ronde Gilles Simon, maar verloor in de tweede ronde alweer van Ivan Ljubičić). In april bereikte hij de finale van de challenger van Saint-Brieuc (verloor van Maxime Teixeira), even later kwalificeerde hij zich voor het ATP-toernooi van Barcelona (verloor in de tweede ronde van Albert Montañés). In mei kwalificeerde hij zich voor het ATP-toernooi van Nice en voor Roland Garros (in beide verloor hij in de eerste ronde van Victor Hănescu). Hij maakte zijn Wimbledon-debuut, maar verloor in de eerste ronde van David Ferrer. Daarna keerde hij terug op gravel, bereikte twee kwartfinales van challengers en bereikte de tweede ronde op het ATP-toernooi van Stuttgart (verloor van Marcel Granollers). In de volgende twee maanden bereikte hij op niveau qua challengers drie halve finales in San Marino, Como en Todi en won één titel in Brașov (versloeg Maxime Teixeira). In november eindigde hij het jaar met nog een titel in Salzburg (versloeg Grega Žemlja) en daarna stond hij voor het eerst in de top 100, namelijk van plaats no. 112 naar plaats no. 94. In zijn gelimiteerde aantal matches in ATP-toernooien had hij een record van 3-4 op hardcourt, 2-4 op gravel en 0-2 op gras. Hij verdiende dit jaar US$ 216.513.

2012

Hij startte het seizoen op het ATP-toernooi van Chennai. Hij kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Auckland en bereikte daar de kwartfinale en verloor daar van Olivier Rochus. In deze match maakte hij vier aces op rij en kon zo een game winnen.

Palmares

bewerken

Palmares enkelspel

bewerken
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
gewonnen finales
1. 21 juli 2015 Vlag van Zweden  ATP Båstad Gravel Vlag van Spanje  Tommy Robredo 7-6(7), 6-3 Details
2. 14 april 2019 Vlag van Marokko  ATP Marrakesh Gravel Vlag van Spanje  Pablo Andújar 6-2, 6-3 Details
3. 25 mei 2019 Vlag van Frankrijk  ATP Lyon Gravel Vlag van Canada  Félix Auger-Aliassime 6-4, 6-3 Details
verloren finales
1. 5 mei 2012 Vlag van Servië  ATP Belgrado Gravel Vlag van Italië  Andreas Seppi 3-6, 2-6 Details
2. 10 februari 2013 Vlag van Frankrijk  ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk  Richard Gasquet 2-6, 3-6 Details
3. 11 oktober 2015 Vlag van Japan  ATP Tokio Hardcourt Vlag van Zwitserland  Stanislas Wawrinka 2-6, 4-6 Details
4. 24 september 2017 Vlag van Frankrijk  ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Duitsland  Peter Gojowczyk 5-7, 2-6 Details
5. 24 augustus 2019 Vlag van Verenigde Staten  ATP Winston-Salem Hardcourt Vlag van Polen  Hubert Hurkacz 3-6, 6-3, 3-6 Details
6. 18 januari 2020 Vlag van Nieuw-Zeeland  ATP Auckland Hardcourt Vlag van Frankrijk  Ugo Humbert 6-7(2), 6-3, 6-7(5) Details
Gewonnen challengers
1. 5 september 2011 Vlag van Roemenië  Brașov Gravel Vlag van Frankrijk  Maxime Teixeira 6-4, 3-0 (opg.)
2. 14 november 2011 Vlag van Oostenrijk  Salzburg Hardcourt (i) Vlag van Slovenië  Grega Žemlja 66-7, 6-4, 6-4
3. 25 maart 2013 Vlag van Guadeloupe  Le Gosier Hardcourt Vlag van Oekraïne  Serhij Stachovsky 6-4, 5-7, 6-4
4. 15 februari 2015 Vlag van Italië  Bergamo Hardcourt (i) Vlag van Kazachstan  Oleksandr Nedovjesov 6-3, 7-6(3)
5. 8 maart 2015 Vlag van Frankrijk  Quimper Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk  Grégoire Barrère 6-4, 3-6, 6-5
6. 15 november 2015 Vlag van Frankrijk  Mouilleron Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk  Lucas Pouille 6-4, 1-6, 7-6(7)
7. 12 maart 2023 Vlag van Mexico  Puerto Vallarta Hardcourt Vlag van Japan  Yuta Shimizu 3-6, 6-0, 6-2

Palmares dubbelspel

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
gewonnen finales herendubbel
1. 6 januari 2013 Vlag van India  ATP Chennai Hardcourt Vlag van Zwitserland  Stanislas Wawrinka Vlag van Duitsland  Andre Begemann
Vlag van Duitsland  Martin Emmrich 		6-2, 6-1 details
verloren finales herendubbel
1. 10 januari 2016 Vlag van India  ATP Chennai Hardcourt Vlag van Verenigde Staten  Austin Krajicek Vlag van Oostenrijk  Oliver Marach
Vlag van Frankrijk  Fabrice Martin 		3-6, 7-5 details
2. 14 april 2018 Vlag van Marokko  ATP Marrakesh Gravel Vlag van Frankrijk  Édouard Roger-Vasselin Vlag van Kroatië  Nikola Mektić
Vlag van Oostenrijk  Alexander Peya 		5-7, 6-3, [7-10] details
3. 28 februari 2021 Vlag van Argentinië  ATP Córdoba Gravel Vlag van Monaco  Romain Arneodo Vlag van Brazilië  Rafael Matos
Vlag van Brazilië  Felipe Meligeni Alves 		4-6, 1-6 details

Resultaten grote toernooien

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

bewerken
toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open – 2R 1R 1R 3R – 1R 3R 1R 1R 2R 1R 3R –
Roland Garros 1R 1R 2R 3R 2R 3R 2R 1R 2R 4R 2R 1R 1R
Wimbledon – 1R 3R 3R 1R 2R 2R 4R 3R 4R g.t. 1R 1R
US Open 2R – 2R 1R 2R 4R 2R 2R 2R 2R – 1R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 1R 3R – – 2R 1R 1R 1R g.t. 1R 1R
Miami – – – 1R – – 3R 3R 3R 1R g.t. 2R 1R
Monte Carlo – – – 2R 1R 2R 3R 1R 1R – g.t. 1R 1R
Madrid – – – 2R 1R – 1R 3R 2R – g.t. 2R 1R
Rome – – – HF – – 2R 2R 3R 1R 1R 1R –
Montreal/Toronto – – – 3R 2R – 1R 2R 2R 1R g.t. 2R 1R
Cincinnati – – – 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2R 1R KF –
Shanghai – – 2R 2R – – 2R 1R 2R 2R g.t.
Parijs – – 2R 1R – 2R 1R 1R 1R 2R – 1R –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 0 0 0 2 0 0 0 0
eindejaarsranking 152 95 47 26 118 19 47 41 52 24 28 46 179

Dubbelspel

bewerken
toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open – – – – KF 1R – – 1R 2R 1R 3R 1R 1R
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 3R 2R
Wimbledon – – – 1R 1R 1R 1R 1R – 1R 1R g.t. – 1R
US Open – – – – – – 1R 1R 1R 1R 1R – 3R –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R – – 1R 1R – – g.t. – –
Miami – – – – – – – 2R – – – g.t. 1R –
Monte Carlo – – – – 1R – KF 2R 2R – – g.t. 1R –
Madrid – – – – – – – – – – – g.t. – –
Rome – – – – – – – 2R – – – 2R KF –
Montreal/Toronto – – – – 1R – – 1R KF – KF g.t. – –
Cincinnati – – – – 1R – – – – – 2R – – –
Shanghai – – – – – – – – 1R – 2R g.t.
Parijs – – – 1R – – 1R – 1R – 1R – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 1253 793 314 395 91 1127 319 178 172 137 102 93 66 291
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Benoît Paire.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benoît_Paire&oldid=66007467"