Acer griseum

De bladeren van deze boom hebben een gladde bladrand en bevatten 2 à 3 zijlobben met een stompe punt aan de bovenzijde. De bladnerven zijn duidelijk zichtbaar en lopen van af het midden naar de punten van de bladeren toe. De bladeren hebben een licht tot gemiddeld groene kleur. De bladeren staan met zijn drieën bijeen aan één bladstengel. De bladstengel is ongeveer even groot als één blad. De bladeren staan evenwichtig tegenover elkaar aan de takken.

In de lente beginnen de bladeren te ontluiken en bloeien ze op tot licht groene bladeren. In de herfst verkleuren ze oranje tot dieprood en voor de winter vallen ze af.

De scheuten zijn in de lente licht behaard en zijn dan ook nog lichtgroen. De scheuten verkleuren net als de bladeren licht rood in de herfst.

De vruchten van deze soort staan met tweeën bij elkaar aan stengels aan de takken. Deze vruchten zijn lichtbruin van kleur. De zaden vallen in de herfst van de bomen af.

Deze kleine boom werd in 1901 geïntroduceerd in Europa en werd vrijwel meteen een favoriet voor de tuin. Hij heeft een opvallende, kaneelkleurige, flinterdunne, afschilferende schors, waaronder de nieuwe oranje schors zichtbaar is. Het karakteristieke, drietallige blad kleurt in de herfst intens oranje, rood en wijnrood. Hoewel vele - uiteindelijk - uitgroeien tot grote bomen, moet de plant zo min mogelijk worden gesnoeid en alleen in de winter tijdens de rustperiode, anders `bloeden´ de planten sap.

• esdoorngalmijt
  • rode pukkeltjes op de bladeren
• galmijten
  • Gallen op de bladeren/takken
• gestippelde houtvlinder
  • wit met zwart gevlekte moet. Zwart gespikkelde rupsen boren in hout.
• meniezwammetje
  • afsterving; rozerode, donzige sporenhoopjes
• vriesbrand
  • bladranden worden bruin en krullen om

• Acer griseum (Franch.) Pax
• Kaneelbastesdoorn

• Acer nikoense var. griseum Franch.
• Acer pedunculatum K.S.Hao
• Crula grisea (Franch.) Nieuwl.

 

Zie de categorie Acer griseum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.