TT Assen 1985

TT Assen 1985
TT-Circuit Assen
Officiële naam	Grote Prijs van Nederland der KNMV
Land	Nederland
Datum	29 juni 1985
Organisator	FIM/KNMV
500 cc
Poleposition	Freddie Spencer
Snelste ronde	Wayne Gardner
Eerste	Randy Mamola
Tweede	Ron Haslam
Derde	Wayne Gardner
250 cc
Poleposition	Carlos Lavado
Snelste ronde	Martin Wimmer
Eerste	Freddie Spencer
Tweede	Martin Wimmer
Derde	Toni Mang
125 cc
Poleposition	Fausto Gresini
Snelste ronde	Jussi Hautaniemi
Eerste	Pier Paolo Bianchi
Tweede	Ezio Gianola
Derde	Fausto Gresini
80 cc
Poleposition	Stefan Dörflinger
Snelste ronde	Stefan Dörflinger
Eerste	Gerd Kafka
Tweede	Stefan Dörflinger
Derde	Jorge Martínez
Zijspan
Poleposition	Steve Webster/ Tony Hewitt
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Werner Schwärzel/ Fritz Buck
Derde	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Formule I
Poleposition	Joey Dunlop
Snelste ronde	Kees van der Endt
Eerste	Joey Dunlop
Tweede	Mick Grant
Derde	Mark Salle

De TT van Assen 1985 was de zevende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1985. De races werden verreden op 29 juni 1985 op het TT Circuit in Assen. Behalve alle "normale" klassen uit het wereldkampioenschap reed in Assen ook de Formula One TT.

Afgezien van de droge training op vrijdag werd de Asser TT geteisterd door regen, waarvan veel rijders tijdens de races last hadden. Er waren niet alleen veel valpartijen, maar ook veel uitvallers door natte ontstekingen en beslagen helmvizieren. In Assen werd ook de tweede race van de Formule I afgewerkt. Daarmee kwamen er niet minder dan zes klassen aan de start.

Freddie Spencer was voldoende hersteld van zijn blessure om te racen. Hij was de enige die in de korte droge training onder de 2 minuut 14 kwam. Eddie Lawson, met nieuwe cilinderkoppen op zijn Yamaha OW 81, beweerde dat hij dezelfde tijd had kunnen rijden, maar tevreden was met zijn plaats op de eerste startrij, waar ook Christian Sarron en Randy Mamola stonden. Hoewel het ernaar uitzag dat het op zaterdag zou regenen, verklaarde juist erkend regenrijder Sarron liever op een droge baan te rijden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	2"13'91
2.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	2"14'73
3.	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	2"15'54
4.	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	2"15'82
5.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	2"16'21
6.	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	2"16'74
7.	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	2"17'11
8.	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	2"17'35
9.	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	2"19'10
10.	Sito Pons	HB-Gallina-Suzuki	2"19'35

Op de racedag in Assen regende het, waardoor de bandenkeuze eenvoudig was: iedereen begon op regenbanden. Ron Haslam had tegen zijn gewoonte in geen goede start, maar Randy Mamola wel. Hij zou de koppositie niet meer afgeven en de race winnen. Dat hij dat zonder problemen kon doen kwam omdat Christian Sarron na vier kilometer in de fout ging. Bij het aanremmen van de Stekkenwal probeerde hij Boet van Dulmen uit te remmen, maar pas toen hij naast van Dulmen zat kreeg hij goed zicht en realiseerde hij zich dat hij te veel snelheid had om nog te kunnen remmen. Hij ging onderuit en nam in zijn val Freddie Spencer, die de bocht al had ingezet, mee. Daarmee waren de nummers drie en een van het kampioenschap uitgeschakeld. Ook Sito Pons en Wolfgang von Muralt vielen gezamenlijk. Eddie Lawson, die Spencer had zien vallen, realiseerde zich dat hij optimaal kon profiteren en de leiding in het kampioenschap kon overnemen. Hij passeerde eerst Van Dulmen en daarna Haslam, maar maakte toen een fout: hij raakte de gladde witte lijn naast de baan en viel ook. Zo won Mamola met een ruime voorsprong op Haslam, terwijl Van Dulmen de derde plaats moest laten aan Wayne Gardner. Mamola had geluk dat hij de laatste ronde kon afleggen. Door brandstofgebrek liep zijn machine al op twee cilinders. Mamola had een kleinere tank om ruimte te maken voor een videocamera van Sky Channel.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	50"47'22	4	15
2	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	51"00'18	8	12
3	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	51"22'98	5	10
4	Boet van Dulmen	Bakker-Honda	51"36'63	11	8
5	Pierre-Etienne Samin	ELF-Chevallier-Honda	51"42'33	21	6
6	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	52"13'93	7	5
7	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	53"06'94	9	4
8	Mile Pajic	SNRT-Honda	+1 ronde	33	3
9	Henk van der Mark	SNRT-Honda	+1 ronde	15	2
10	Rob Punt	Suzuki	+1 ronde	23	1
11	Massimo Messere	Honda	+1 ronde	28
12	Fabio Biliotti	Honda	+1 ronde	27
13	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	+1 ronde	13
14	Manfred Fischer	Honda	+1 ronde	30
15	Armando Errico	Honda	+1 ronde	32
16	Ray Swann	Suzuki	+1 ronde	36
17	Paul Iddon	Suzuki	+3 ronden	26
18	Marco Papa	Suzuki	+3 ronden	31
19	Maarten Duyzers	Suzuki	+3 ronden	34

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Marco Lucchinelli	Cagiva		35
Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	Val	3
Eero Hyvärinen	Honda	Val	12
Mike Baldwin	Honda	Val	14
Christian Le Liard	ELF-Chevallier-Honda	Val	19
Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	Ontsteking	6
Karl Truchsess	Honda	Val	25
Mark Salle	Suzuki		29
Thierry Espié	Chevallier-Honda		20
Dave Petersen	Honda		16
Gustav Reiner	Bakker-Honda		17
Takazumi Katayama	Rothmans-HRC-Honda	Motor	22
Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	Val	2
Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	Val	1
Wolfgang von Muralt	Bakker-Suzuki	Val	18
Sito Pons	HB-Gallina-Suzuki	Val	10

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Steve Parrish	Mitsui-Harris-Yamaha	Afgezien van start[1]	24

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	81
2	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	74
3	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	53
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	52
5	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	46
6	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	40
7	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	30
8	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	19
9	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	16
10	Boet van Dulmen	Honda/Bakker-Honda	11

Hoewel Freddie Spencer bij het lopen nog duidelijk last had van de zware spierblessure die hij tijdens de GP van Joegoslavië had opgelopen, had hij kennelijk zoveel zelfvertrouwen dat hij in drie dagen tijd slechts 16 trainingsronden reed. Carlos Lavado reed er 51, maar hij had dan ook drie machines ter beschikking die allemaal uitgebrobeerd moesten worden. Lavado reed uiteindelijk de snelste trainingstijd, voor Spencer en Martin Wimmer, die zijn snelste motor had stukgedraaid. Twee rijders maakten hun rentree na blessures: Manfred Herweh en Stéphane Mertens. Herweh kwam slechts tot de 36e startplaats, maar Mertens mocht als vierde starten, ondanks het feit dat hij tijdens de trainingen regelmatig moest pauzeren om zijn been te strekken. Toni Mang had een slechte startpositie omdat zijn motor tijdens de trainingen regelmatig vastliep, waardoor hij gedwongen was oude cilinders te monteren.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	2"19'97
2.	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	2"20'53
3.	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	2"21'83
4.	Stéphane Mertens	Yamaha	2"23'21
5.	Jacques Cornu	Parisienne-Honda	2"23'42
6.	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	2"23'58
7.	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	2"23'75
8.	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	2"23'75
9.	Juan Garriga	JJ Cobas-Rotax	2"23'88
10.	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	2"24'37

Hoewel Martin Wimmer na de eerste ronde op kop doorkwam, gevolgd door Carlos Lavado, Freddie Spencer, Loris Reggiani en Jacques Cornu, was de beste start toch voor Toni Mang. Hij had zich vanaf de 29e startplaats al op de zesde positie genesteld. In de derde ronde kwam Mang zelfs even aan de leiding van de race. In de vierde ronde maakte Mang een klein foutje, waarvan Lavado leek te profiteren, maar hij remde zichzelf onderuit. Spencer besloot er alleen vandoor te gaan en de race leek zich te stabiliseren, totdat Wimmer besloot een aanval op Mang in te zetten. Dat lukte en hij werd tweede, voor Mang, Reggiani en Cornu, die zich steeds beter herstelde van zijn eerder opgelopen hoofdblessure.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	45"14'57	2	15
2	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	45"26'87	3	12
3	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	45"31'06	29	10
4	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	45"49'42	7	8
5	Jacques Cornu	Parisienne-Honda	46"01'56	5	6
6	Donnie McLeod	Silverstone-Armstrong-Rotax	46"08'04	14	5
7	Jean-Michel Mattioli	Yamaha	46"16'15	13	4
8	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	46"17'23	10	3
9	Stéphane Mertens	Yamaha	46"24'96	4	2
10	Jean Foray	Chevallier-Yamaha	46"25'21	11	1
11	Pierre Bolle	Bakker-Parisienne	46"42'36	16
12	Siegfried Minich	Yamaha	46"45'97	24
13	Alan Carter	Yamaha	46"51'90	27
14	Niall Mackenzie	Silverstone-Armstrong-Rotax	46"54'22	12
15	Hans Lindner	Rotax	46"55'43	30
16	Jean-Louis Guignabodet	MIG-Rotax	47"23'65	15
17	Roland Freymond	Yamaha	47"43'94	19
18	August Auinger	Bartol	47"44'36	22
19	Harald Eckl	Juchem-Yamaha	47"44'65	20
20	Edwin Weibel	Yamaha	47"50'72	21
21	Luis Miguel Reyes	JJ Cobas-Rotax	+1 ronde	18
22	Andy Watts	EMC-Rotax	+1 ronde	23
23	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	+1 ronde	36
24	Stefano Caracchi	MBA	+1 ronde	34
25	René Delaby	Rotax	+1 ronde	31
26	Jean-Luc Guillemet	Yamaha	+1 ronde	26

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	Val	1
Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	Val	8
Hans Becker	Yamaha		25
Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	Val	6
Geoff Fowler	Yamaha		33
Dominique Sarron	Rothmans-Honda	Val	17
Antonio García	JJ Cobas-Rotax	Val	28
Anders Skov	Yamaha		35
Thierry Rapicault	Yamaha		32

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Juan Garriga	JJ Cobas-Rotax	Val in opwarmronde	9

Coureur	Merk	Oorzaak
Mario Rademeyer	Yamaha
Jacky Onda	Pernod	Teambeleid[2]
Jean-François Baldé
Maurizio Vitali	Garelli	Blessure[3]
Ángel Nieto	Garelli	Blessure[3]
Iván Palazzese	Venemotos-Yamaha	Ontslagen[4]
Erich Klein	Rotax	Blessure[5]
Antonio Neto	JJ Cobas-Rotax	Blessure[6]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	89
2	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	61
3	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	60
4	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	49
5	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	34
6	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	22
7	Alan Carter	HRC-Honda / Honda	18
8	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	16
9	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne / Parisienne-Honda	13
10	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	11

Domenico Brigaglia viel tijdens de training zo hard dat hij een startverbod van de wedstrijdleiding kreeg. Toen het vrijdag droog was zetten de beide Garelli-coureurs Fausto Gresini en Ezio Gianola de snelste tijden, terwijl WK-leider Pier Paolo Bianchi slechts op de vierde startplaats stond, naast Lucio Pietroniro.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Fausto Gresini	FMI-Garelli	2"28'15
2.	Ezio Gianola	FMI-Garelli	2"28'40
3.	Lucio Pietroniro	MBA	2"29'77
4.	Pier Paolo Bianchi	MBA	2"30'08
5.	Jean-Claude Selini	MBA	2"31'09
6.	August Auinger	Bartol-MBA	2"31'24
7.	Giuseppe Ascareggi	MBA	2"31'47
8.	Olivier Liégeois	MBA	2"31'55
9.	Luca Cadalora	MBA	2"31'62
10.	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	2"31'67

Vlak voor de start van de 125cc-race in Assen moesten de coureurs nog regenbanden monteren. Hoewel Lucio Pietroniro als snelste vertrok, werd hij vrijwel onmiddellijk voorbijgestoken door Pier Paolo Bianchi, die al snel gezelschap kreeg van Fausto Gresini. Diens stalgenoot Ezio Gianola zat toen nog in een achtervolgende groep met Pietroniro, Olivier Liégeois, Bruno Kneubühler, Jean-Claude Selini en Jussi Hautaniemi. Dankzij wat vertragend werk van Gresini wist Gianola echter de kopgroep te bereiken en zo ontstond een mooi gevecht om de leiding. De posities wisselden regelmatig, waarbij Bianchi soms aan de leiding kwam door een hogere topsnelheid, terwijl de Garelli-rijders het moesten hebben van hun uitremacties. Toen het harder begon te regenen wist Bianchi echter een voorsprong op te bouwen. Hoewel het voor Garelli belangrijk was dat Gresini tweede zou worden, ging Gianola beter met de nattigheid om en hij kwam na Bianchi over de finish, terwijl Gresini nog bedreigd werd door Selini, die vierde werd.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	43"49'24	4	15
2	Ezio Gianola	FMI-Garelli	43"58'89	2	12
3	Fausto Gresini	FMI-Garelli	44"13'02	1	10
4	Jean-Claude Selini	MBA	44"18'00	5	8
5	Jussi Hautaniemi	MBA	44"23'02	11	6
6	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	44"41'80	10	5
7	Luca Cadalora	MBA	44"42'51	9	4
8	August Auinger	Bartol-MBA	44"46'97	6	3
9	Alfred Waibel	MBA	45"38'97	15	2
10	Thierry Feuz	MBA	45"46'53	17	1
11	Jacky Hutteau	MBA	46"11'65	19
12	Jan Eggens	EGA	46"14'26	29
13	Andres Sánchez	MBA	46"15'38	14
14	Wilhelm Lücke	MBA	46"33'92	35
15	Mike Leitner	MBA	46"36'47	23
16	Lucio Pietroniro	MBA	+1 ronde	3
17	Adolf Stadler	MBA	+1 ronde	36
18	Peter Sommer	MBA	+1 ronde	33
19	Anton Straver	MBA	+2 ronden	13
20	Håkan Olsson	MBA	+2 ronden	25
21	Thomas Pedersen	MBA	+2 ronden	18

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Giuseppe Ascareggi	MBA	Vocht	7
Alex Bedford	MBA	Vocht	21
Esa Kytölä	MBA		20
Steve Mason	MBA		32
Robin Appleyard	MBA	Vocht	26
Willy Hupperich	Seel-MBA	Vocht	30
Helmut Lichtenberg	MBA		31
Norbert Peschke	MBA	Vocht	24
Boy van Erp	MBA	Remmen	34
Olivier Liégeois	MBA	Vocht	8
Willy Pérez	MBA	Vocht	12
Johnny Wickström	MBA	Vocht	16
Michel Escudier	MBA		27
Ton Spek	MBA	Beslagen vizier	28
Eric Gijsel	MBA		37

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Domenico Brigaglia	MBA	Startverbod[7]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	63
2	Fausto Gresini	FMI-Garelli	49
3	Ezio Gianola	FMI-Garelli	42
4	August Auinger	Bartol-MBA	30
5	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	28
6	Jean-Claude Selini	MBA	21
7	Domenico Brigaglia	MBA	18
8	Lucio Pietroniro	MBA	14
9	Johnny Wickström	MBA	10
	Alfred Waibel	MBA
	Jussi Hautaniemi	MBA
	Olivier Liégeois	MBA

Hoewel Stefan Dörflinger zijn eigen snelste tijd uit 1984 met zeven seconden verbeterde, was vooral de prestatie van Ángel Nieto opmerkelijk. Nieto nam - om te zien hoever zijn herstel na een val in 1984 was gevorderd - deel als lid van het Derbi-team, en hij zette de vierde trainingstijd. Het Derbi-team had door de natte omstandigheden grote moeite de juiste afstelling voor de droge vrijdagtraining te vinden en verdween zelfs een tijdje om buiten het circuit op een polderweggetje te trainen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Stefan Dörflinger	Krauser	2"35'26
2.	Jorge Martínez	Derbi	2"36'03
3.	Gerhard Waibel	Real-Seel	2"40'44
4.	Ángel Nieto	Derbi	2"41'04
5.	Ian McConnachie	Krauser	2"41'85
6.	Manuel Herreros	Derbi	2"42'10
7.	Gerd Kafka	Seel	2"42'68
8.	Paul Rimmelzwaan	Harmsen	2"43'18
9.	Rainer Kunz	Ziegler	2"43'83
10.	Henk van Kessel	HuVo-Casal	2"43'85

Ook de 80cc-race in Assen begon op een natte baan. Henk van Kessel had de snelste start, maar werd al snel gepasseerd door Gerd Kafka, Domingo Gil Blanco en Stefan Dörflinger. Dörflinger zette de aanval in op Kafka, die hij drie ronden voor het einde passeerde. De overwinning leek binnen, maar Dörflinger werd het gras in gedwongen toen hij Johan Auer op een ronde wilde rijden. Auer verwachtte hem aan de binnenkant en week uit naar buiten, juist waar Dörflinger reed. Toch wist Dörflinger opnieuw aan de leiding te komen, maar in de laatste bocht van de laatste ronde, de Geert-Timmerbocht, verremde hij zich, waardoor Kafka alsnog naar de overwinning reed. Dörlinger had echter een enorme voorsprong op Jorge Martínez, waardoor hij zijn Krauser opnieuw kon aanduwen om tweede te worden met bijna een halve minuut voorsprong.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Gerd Kafka	Seel	33"33'88	7	15
2	Stefan Dörflinger	Krauser	34"06'94	1	12
3	Jorge Martínez	Derbi	34"35'41	2	10
4	Manuel Herreros	Derbi	34"48'47	6	8
5	Henk van Kessel	HuVo-Casal	34"54'26	10	6
6	Theo Timmer	HuVo-Casal	34"56'51	14	5
7	Serge Julin	Bakker-Casal	35"02'61	11	4
8	Juan Ramón Bolart	Autisa	35"03'59	16	3
9	Kees Besseling	CJB	35"28'44	19	2
10	Gerhard Waibel	Real-Seel	35"28'80	3	1
11	Rainer Kunz	Ziegler	35"30'05	9
12	Wilco Zeelenberg	HuVo-Casal	35"57'16	21
13	Günter Schirnhofer	Krauser	35"57'51	22
14	Henri van Heist	Casal	36"00'39	24
15	Stefan Prein	HuVo-Casal	36"27'04	17
16	Domingo Gil Blanco	Autisa	36"41'10	13
17	Jos van Dongen	Casal	37"32'13	23
18	Jean-Marc Velay	GMV-Casal	+1 ronde	28
19	Johan Auer	Eberhardt	+1 ronde	33
20	Herri Torrontegui	JJ Cobas-Rotax	+1 ronde	36
21	Bernd Rossbach	HuVo-Casal	+1 ronde	15
22	Zdravko Matulja	Ziegler	+1 ronde	29
23	Reinhard Koberstein	Seel	+1 ronde	18
24	Mika-Sakari Komu	Eberhardt	+1 ronde	34
25	Thomas Engl	Esch	+1 ronde	30
26	Chris Baert	Eberhardt	+1 ronde	31
27	Otto Machinek	OM-Spezial	+1 ronde	35
28	Aad Wijsman	Harmsen	+2 ronden	32

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Ian McConnachie	Krauser	Val	5
Ángel Nieto	Derbi	Vocht	4
Paolo Priori	Lusuardi		20
Bert Smit	BZ	Val	12
René Dunki	Krauser		25
Steve Mason	HuVo-Casal		26
Hans Koopman	Ziegler		27
Paul Rimmelzwaan	Harmsen	Koelsysteem[8]	8

Coureur	Merk	Oorzaak
Hans Spaan	HuVo-Casal	Blessure[9]
Richard Bay	Rupp-Maico	Blessure[10]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Stefan Dörflinger	Krauser	64
2	Jorge Martínez	Derbi	52
3	Manuel Herreros	Derbi	40
4	Gerd Kafka	Seel	39
5	Gerhard Waibel	Real-Seel	26
6	Ian McConnachie	HuVo-Casal / Krauser	19
7	Theo Timmer	HuVo-Casal	18
8	Paul Rimmelzwaan	Harmsen	11
9	Juan Ramón Bolart	Autisa	8
	Henk van Kessel	HuVo-Casal

Slechts drie combinaties profiteerden op vrijdagochtend van de nog enigszins droge baan door met slicks hun snelste ronde te rijden. Dat waren Steve Webster/Tony Hewitt, Rolf Steinhausen/Bruno Hiller en Theo van Kempen/Geral de Haas. Webster reed de beste tijd, maar later was Egbert Streuer in het nat met volle regenbanden slechts 0,04 seconde langzamer. Alain Michel/Jean-Marc Fresc reden de derde tijd, terwijl die van Werner Schwärzel (negende) en Rolf Biland (elfde) nogal tegenvielen. Biland was opnieuw met zijn zelfbouw LCR-Krauser met membraaninlaten verschenen, maar dit keer had hij zijn LCR-Yamaha niet eens meegebracht, zodat de Krauser voor het eerst in een race zou verschijnen.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	2"32'22
2.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	2"32'26
3.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	2"33'22
4.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ARO	2"33'40
5.	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	2"33'50
6.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	2"33'88
7.	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	2"34'09
8.	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	2"34'24
9.	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	2"35'64
10.	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha	2"36'78

Bij aanvang van de zijspanrace was het circuit nog hier en daar nat, maar de meeste toppers stonden toch op slicks. Rolf Biland had zijn kansen goed berekend. Hij stond links op de zesde startrij, maar wist dat zijn membraangestuurde Krausermotor sneller zou aanslaan dan de zuigergestuurde Yamaha's. Dat klopte; terwijl de motoren van de voorsten net aansloegen kwam Biland met het zijspanwiel door het gras voorbijstuiven. Toch nam Steve Webster vrijwel meteen de leiding van hem over. Werner Schwärzel had een slechte start en zat in het middenveld, terwijl Egbert Streuer ook de strijd met Biland aanbond. Deze twee wisselden regelmatig van positie, maar Webster reed tamelijk comfortabel op kop. Alain Michel reed op de vierde plaats, maar viel in de vierde ronde uit. In de zesde ronde nam Streuer definitief de tweede plaats van Biland over en ging hij op jacht naar Webster. Die reed zijn snelste ronde, maar in de achtste ronde vloog hij op spectaculaire wijze van de baan. De combinatie kwam bij het uitkomen van de Ramshoek even in het gras, Webster corrigeerde te veel en machine kwam in een sloot terecht. Webster brak hierbij een pols. Streuer kwam zodoende aan de leiding en liep uit tot 16 seconden op Biland. Tegen het einde van de race begon zijn voorsprong echter terug te lopen. De monteurs dachten dat Streuer het gewoon wat rustiger aan deed, maar in werkelijk was hij steeds meer remvermogen aan het verliezen om uiteindelijk alleen nog op de motor af te kunnen remmen. Eerst kwam Biland voorbij en daarna ook Schwärzel, waardoor Streuer opnieuw zijn thuisrace niet won en slechts derde werd. Oorzaak was de montage van verkeerde remblokken, die geheel waren weggesleten, inclusief de remzuigers waardoor de remvloeistof was weggestroomd.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	39"01'47	11	15
2	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	39"04'51	9	12
3	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	39"07'79	2	10
4	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	39"59'65	6	8
5	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha			6
6	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha			5
7	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha		10	4
8	Martin Kooy	Raimond van den Groep	Kova-Yamaha		18	3
9	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha		8	2
10	Dennis Bingham	Julia Bingham	LCR-Yamaha			1
11	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ARO	+1 ronde	4
12	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	+1 ronde	5
13	Hans-Rüdi Christinat	Markus Fährni	LCR-Yamaha	+1 ronde

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	Ontsteking	3
Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	Ongeval[11]	1
Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		7

Pos.	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	39
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha/ LCR-Krauser	38
3	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	28
4	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	22
5	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	20
6	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha	11
7	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha	7
8	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	5
	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha
10	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha	4
	Derek Bayley	Brian Nixon	LCR-Yamaha

Honda Britain trad aan met Joey Dunlop en Roger Marshall, maar Dunlop was de enige die de speciale HRC-Honda RVF 750 tot zijn beschikking had. Marshall reed met een "gewone" Honda VF 750 uit 1984. Hij had ontstekingsproblemen tijdens de training en kwalificeerde zich slechts als zevende. De Nederlandse rijders, die niet aan de eerste race tijdens de TT van Man hadden deelgenomen, deden het goed met Dirk Brand op de tweede startplaats en Henk de Vries op de derde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Joey Dunlop	Rothmans-HRC-Honda-UK	2"23'62
2.	Dirk Brand	Bakker-Roadrunner-Suzuki	2"25'06
3.	Henk de Vries	Bakker-Yamaha	2"25'20
4.	Steve Parrish	Mitsui-Harris-Yamaha	2"25'94
5.	Mick Grant	Heron-Suzuki	2"25'06
6.	Ernst Gschwender	Suzuki	2"26'18
7.	Roger Marshall	Rothmans-Honda-UK	2"27'39
8.	Mark Salle	Suzuki	2"27'85
9.	Ray Swann	Harris-Kawasaki	2"27'90
10.	Davide Tardozzi	Bimota-Ducati	2"28'00

Omdat de minimale afstand voor de Formula One TT 150 km was, moesten er 25 ronden worden gereden. De bandenkeuze was lastig. Het was bij de start weliswaar droog, maar het had bijna de hele dag geregend en een aantal rijders verwachtte opnieuw regen tijdens de race. Zij kozen voor regenbanden, terwijl anderen voor intermediates kozen. Meteen na de start gingen Joey Dunlop en Roger Marshall er samen vandoor en in de eerste helft van de race wisselden ze regelmatig van positie. Halverwege de wedstrijd ging de Honda van Marshall op drie cilinders lopen. Men probeerde het op te lossen door wat anti-vochtspray te gebruiken, maar dat hielp niet en Marshall stopte in de pit. Dunlop had toen al veertig seconden voorsprong op Mick Grant, maar Dunlop moest een tankstop maken en Grant niet. Bovendien kreeg Dunlop bandenproblemen en dat alles zorgde ervoor dat Grant acht ronden voor het einde nog slechts acht seconden achterstand had. Uiteindelijk sloot Grant aan bij Dunlop, maar hij verloor iets bij het passeren van een achterblijver en Dunlop won met slechts 0,3 seconde voorsprong. Mark Salle deed goede zaken met zijn derde plaats, want omdat hij Tijdens de TT van Man zesde was geworden klom hij naar de tweede plaats in het totaalklassement.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Joey Dunlop	Rothmans-HRC-Honda-UK	1:06"36'07	1	15
2	Mick Grant	Heron-Suzuki	1:06"36'37	5	12
3	Mark Salle	Suzuki	1:06"56'75	8	10
4	Christian Monsch	Honda	1:07"17'20		8
5	Roland Brown	Suzuki			6
6	Dirk Brand	Bakker-Roadrunner-Suzuki		2	5
7	Ray Swann	Harris-Kawasaki		9	4
8	Henk de Vries	Bakker-Yamaha		3	3
9	Graeme McGregor	Suzuki		12	2
10	Andy McGladdery	Suzuki			1
11	Kees van der Endt	Horeon-Kawasaki		11
12	Tony Rutter	Suzuki
13	Martin Decker	Yamaha
14	Mario Rubatto	Suzuki	+1 ronde
15	Ben van der Maaten	Ducati	+1 ronde	32
16	Holger Krause	Yamaha	+1 ronde
17	Ken Hobson	Honda	+1 ronde
18	Richard Scoular	Yamaha	+1 ronde
19	Vesa Kultalahti	Honda	+1 ronde
20	Des Barry	Manchester-Yamaha	+1 ronde
21	Paul Ramon	Horeon-Kawasaki	+1 ronde	15
22	Bert Philippi	Honda	+1 ronde	30

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Steve Parrish	Mitsui-Harris-Yamaha		4
Ernst Gschwender	Suzuki	Val	6
Roger Marshall	Rothmans-Honda-UK	Motor	7
Davide Tardozzi	Bimota-Ducati	Motor	10
Gerard Flameling	Moriwaki-Kawasaki	Schakelpedaal	14
Hans Coster	Kawasaki	Val	18

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Joey Dunlop	Rothmans-HRC-Honda-UK	30
2	Mark Salle	Suzuki	15
3	Tony Rutter	Suzuki	12
	Mick Grant	Heron-Suzuki
5	Sam McClements	Yamaha	10
6	Mario Rubatto	Suzuki	8
	Christian Monsch	Honda
8	David Dean	Suzuki	6
	Roland Brown	Suzuki
10	Dirk Brand	Bakker-Roadrunner-Suzuki	5

Startnummer 57 van de 500cc-klasse stond niet in het programmaboekje, omdat de rijder daarvoor te laat was aangemeld. ELF-Honda-Benelux wilde een derde rijder als ondersteuning voor Didier de Radiguès en Christian Le Liard en dat werd de endurancerijder Pierre-Etienne Samin. Samin, die voor Godier & Genoud met een Kawasaki GPz 900-viertaktmotor reed, had nog nooit op een 500cc-tweetakt gezeten toen hij woensdag aan de trainingen begon. Op donderdag viel hij, waardoor hij een nacht in het ziekenhuis moest blijven en ook vrijdag niet kon trainen. Hij startte vanaf de 21e positie. Erg veel steun hadden zijn collega's niet van hem, want de Radiguès kon hem op de natte baan niet bijhouden en Le Liard haalde de eindstreep niet. Zo debuteerde Samin meteen met 6 punten.

Omdat Ángel Nieto nog steeds herstellende was van zijn val tijdens de GP van San Marino van 1984 en ook Maurizio Vitali een blessure had was het Garelli-250cc-team niet in Assen verschenen. Nieto wilde graag zijn fitheid beproeven, maar een start in de 125cc-klasse was door het verbond tussen Garelli en de Italiaanse bond (Federazione Motociclistica Italiana) niet mogelijk. Hij ging daarom in op het verzoek van Derbi om Jorge Martínez en Manuel Herreros in de 80cc-race te ondersteunen.

Manfred Herweh reed zijn eerste race sinds hij tijdens de trainingen van de Spaanse Grand Prix een pols had gebroken. Hij had echter nog veel last en werd slechts 23e. Hij zou zich na afloop van het seizoen pas laten opereren.

De goede prestaties van Steve Webster en Tony Hewitt waren voor insiders geen verrassing. Ze hadden al in de twee vorige GP's (ook allebei nat) op het podium gestaan, maar ook al op vier Britse circuits de ronderecords gebroken, en dat terwijl hun LCR weliswaar een vrij nieuw Yamaha TZ 500-blok had, maar toch al drie jaar oud was.

Sky Channel monteerde voor het eerst een videocamera op de motorfiets van Randy Mamola. In deze tijd was Bernie Ecclestone nog bezig met het ontwikkelen van plannen om dergelijke camera's of Formule 1-auto's te monteren. Het kostte Mamola wel 3½ liter brandstof omdat er een kleinere tank gemonteerd moest worden. Dat was de verklaring voor zijn moeizame laatste ronde, want volgens Mamola was de benzine op. Veel strijd was er trouwens niet te zien, want Mamola reed de hele race aan de leiding.

De crash van Steve Webster en Tony Hewitt

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1985	FIM wereldkampioenschap wegrace 37e seizoen (1985)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1985
Vorige race: TT Assen 1984	TT Assen	Volgende race: TT Assen 1986