Spitstandvleerhond
| Spitstandvleerhond IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Harpyionycteris whiteheadi Thomas, 1896 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Spitstandvleerhond op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De spitstandvleerhond (Harpyionycteris whiteheadi) is een vleermuis uit het geslacht Harpyionycteris die voorkomt in de Filipijnen. De soort is aangetroffen op de eilanden Biliran, Camiguin, Leyte, Luzon, Maripipi, Masbate, Mindanao, Mindoro, Negros en Samar. Deze soort is zeldzaam in laaglandregenwoud, maar vrij algemeen in bergregenwoud tot op 1900 m hoogte. De populatie op Negros wordt beschouwd als een aparte ondersoort, H. w. negrosensis Peterson & Fenton, 1970. Het dier eet waarschijnlijk hard fruit. Het karyotype bedraagt 2n=36, FN=58. De kop-romplengte bedraagt 143 tot 152 mm, de achtervoetlengte 21 tot 25 mm, de oorlengte 21 tot 24 mm, de voorarmlengte 82 tot 90 mm en het gewicht 99 tot 135 g.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Heaney, L.R., Tabaranza, B.R., Jr., Rickart, E.A., Balete, D.S. & Ingle, N.R. 2006. The mammals of Mt. Kitanglad Nature Park, Mindanao, Philippines. Fieldiana Zoology 112:1-63.
- Hill, J.E. 1983. Bats (Mammalia: Chiroptera) from Indo-Australia. Bulletin of the British Museum (Natural History), Zoology Series 45(3):103-208.
- Harpyionycteris whiteheadi op Philippine Mammalian Fauna
- Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
Bronnen, noten en/of referenties