Magenta (kleur)

Magenta is een extraspectrale kleur, een kleur die niet voorkomt in het elektromagnetisch spectrum. De zuivere kleur magenta kan slechts worden verkregen door gelijke hoeveelheden van rood en blauw licht te mengen: magenta licht bestaat niet. De tinten van de extraspectrale sector lopen van fuchsia (met meer rood licht), over roze naar paars (met meer blauw licht). Ten gevolge van het Abney-effect lijkt een licht fuchsia op roze; door het Bezold-Brücke-effect lijkt een zuiver magenta van geringe lichtsterkte niet meer roze maar paars. Vandaar dat die tinten wel omschreven worden als een paarsachtig rood,^[1] roodachtig paars of mauve-achtig karmozijn.^[2]

Magenta is een primaire kleur in het subtractieve kleursysteem en een secundaire kleur in het additieve kleursysteem. Magenta is in beide systemen de complementaire kleur van groen. In drukinktsystemen wordt de kleur magenta dan ook standaard gebruikt in de vier-kleurendruk. Wegens beperkingen in de pigmentkeuze neigt de magenta drukinkt echter iets naar het rood. Kunstschilders gebruiken de kleur magenta weinig, hoewel het pigment chinacridon (quinacridone) wel tot hun beschikking staat. Als primaire subtractieve kleur kan de zuivere tint niet door verfmenging verkregen worden.

De term magenta is afkomstig van een van de eerste kunstmatige (in dit geval aniline) kleurstoffen. Deze werd ontdekt kort na de Slag bij Magenta, die plaatsvond bij de stad Magenta in Noord-Italië, in 1859. De kleur is aldus genoemd naar de slag, en dus indirect naar de stad. Zie ook: De_namen_rood_en_purper_(magenta)_bij_de kleurenleer van Goethe.

De kleur magenta wordt soms ook cyclaam (de roze tinten) of fuchsia (de meer rode tinten) genoemd, naar de bloemen die deze kleur kunnen hebben.