Hilde Van Mieghem
| Hilde Van Mieghem | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Van Mieghem (2015)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 14 april 1958 | |||
| Geboorteplaats | Antwerpen | |||
| Land |  België
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | actrice, regisseur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Hilde Van Mieghem (Antwerpen, 14 april 1958) is een Vlaams actrice, auteur en regisseur.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Van Mieghem studeerde in 1981 af aan de Studio Herman Teirlinck. Zij is als actrice in diverse Vlaamse, Nederlandse, Franse en Duitse films en tv-series te zien geweest. Naast het acteren schrijft ze ook scripts en is ze regisseur. Van Mieghem was zowel regisseur, schrijfster als producer van De Kus (2004) en De suikerpot (1997). Zij was in 1987 de eerste Vlaamse die naakt in de Playboy verscheen.[1]
In 2006 werd ze genomineerd voor de Vlaamse Cultuurprijs voor Film.
In 2015 regisseerde ze haar eerste non-fictieproject, Voor altijd, een tv-programma over de dood voor Eén, waarvoor ze samenwerkte met Chris Dusauchoit. Gezien het thema, werd het uitgezonden op Allerheiligen van dat jaar.[2] Voor Canvas maakte ze een vierdelige documentaire over kindermishandeling, Als je eens wist (2020). Van Mieghem werd als kind zelf mishandeld.[3]
Sinds augustus 2017 heeft Hilde haar wekelijkse column in het dagblad De Morgen, waarin ze over haar leefwereld schrijft.
Knack riep de actrice in december 2017 uit tot Vrouw van het Jaar 2017.
Actrice Marie Vinck is haar dochter.
Verkrachtingszaak
[bewerken | brontekst bewerken]Van Mieghem is in 1999 verkracht door de eigenaar van een hotel in Frankrijk, waar zij wilde uitrusten tussen filmopnames door. Na een voor haar vernederend verlopen aangifte, assisenproces en beroep, werd de man veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf waarvan hij twee jaar uitzat.[4] In de berichtgeving omtrent deze rechtszaak werd op verzoek van Van Mieghem zelf haar naam niet genoemd. Eerst in 2012 sprak zij zich dan toch in het openbaar uit over wat haar overkomen was, tijdens een radio-interview.[1] Van Mieghem kreeg veel reacties op haar onthulling van deze zaak. Er werd aanvankelijk aangenomen dat Van Mieghem min of meer onbedoeld over haar verkrachtingszaak had gesproken, daartoe uitgelokt door de vragen die haar gesteld werden. In 2015 verklaarde ze daarover echter: "Maar ik had daar goed en lang over nagedacht, er was al tien jaar overgegaan. [...] ik wou de omerta doorbreken: het moet maar eens geweten zijn", vond ze, omdat veel verkrachte vrouwen de druk om hierover te zwijgen nog steeds niet durven te doorbreken.[5]
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Films
[bewerken | brontekst bewerken]Als actrice
[bewerken | brontekst bewerken]- Amsterdam (2009)
- Der Architekt (2008)
- Vox Populi (2008)
- Vermist (2007)
- De bloedbruiloft (2005)
- Bathroom Story (2004)
- The Ketchup Song (2004)
- Der alte Affe Angst (2003)
- Die 8. Totsünde; Das Toskana-Karussell (2002)
- Alias (2002)
- En vacances (2000)
- Maria (2000)
- Shades (1999)
- De Bal (1999)
- Blazen tot honderd (1998)
- 2 Männer, 2 Frauen - 4 Probleme! (1998)
- Rossini (1997)
- Hombres Complicados (1997)
- De suikerpot (1997)
- Wildgroei (1994)
- De zevende hemel (1993)
- De wereld van Ludovic (1993)
- Kuchnia Polska (1991)
- Kafka (1991)
- Spelen of sterven (1990)
- Sailors Don't Cry (1988)
- Blonde Dolly (1987)
- Pink palace, Paradise beach (1987)
- Skin (1987)
- De witte waan (1984)
- Toute une nuit (1982)
- Vrijdag (1980)
Als regisseur
[bewerken | brontekst bewerken]- De Kus (2004)
- Dennis van Rita (2006)
- Smoorverliefd (2010)
- Sprakeloos (2017)
Televisie
[bewerken | brontekst bewerken]- Als je eens wist (2020)[6]
- Keizersvrouwen (2019)
- Tabula Rasa (2017)
- The Team (2015)
- De Bunker (2015)
- In Vlaamse velden (2013)
- Vermist (2008)
- De Smaak van De Keyser (2008)
- De Kavijaks (2005)
- Witse (2004)
- Russen (2003)
- Sedes & Belli (2003)
- Klinik unter palmen (2001)
- Recht op Recht (2001)
- Zwei Asse und ein König (2000)
- Le père Fouettard (1997)
- Quai n° 1 (1997)
- Over de liefde (1997)
- Haar aanblik is mij welgevallig (1997)
- Zwei zum Verlieben (1996)
- De Wolkenfabriek (1996)
- Oog in oog (1991)
- Le trajet de la foudre (1994)
- Kuchnia Polska (1993)
- Bex & Blanche (1993)
- Moeder, waarom leven wij? (1991)
- Commissaris Roos (1990)
- Mama mijn papa (1990)
- Der Fuchs (1989)
- L'heure Simenon (1988)
- La mort d'Auguste (1988)
- Moordspel (1987)
- Adriaen Brouwer (1986)
- Het wassende water (1986)
Theater
[bewerken | brontekst bewerken]- I am a mistake (2006-2008)
- De menagerie van de schamele drie (1995/1996)
- In de gloria (1995/1996)
- Romeo & Julia (1993/1994)
- VTi - Personen - Hilde Van Mieghem volgens het Vlaams Theater Instituut
- (en)
Hilde Van Mieghem in de Internet Movie Database
- ↑ a b Hilde Van Mieghem: "Ik werd verkracht door een sterrenchef". Clint.be (20 juli 2012). Gearchiveerd op 26 januari 2022. Geraadpleegd op 14 oktober 2015.
- ↑ Chris Dusauchoit en Hilde Van Mieghem slaan de handen in elkaar. Het Laatste Nieuws (26 oktober 2015). Geraadpleegd op 28 november 2016.
- ↑ Hilde Van Mieghem maakt reeks over kindermishandeling: “Mijn moeder was niet eens zozeer boos op mij, maar ze wilde een ander leven”. Het Laatste Nieuws (28 januari 2020). Gearchiveerd op 28 januari 2020. Geraadpleegd op 28 januari 2020.
- ↑ Hilde Van Mieghem: "Verkracht door sterrenchef". Het Laatste Nieuws (20 juli 2012). Gearchiveerd op 25 oktober 2017. Geraadpleegd op 24 oktober 2017.
- ↑ Griet Plets, Hilde Van Mieghem zwijgt nooit meer - ‘Als vrouw moet je een non zijn’. DS Weekblad (11 april 2015). Geraadpleegd op 5 oktober 2017.
- ↑ Hilde Van Mieghem over kindermishandeling: ‘Ik haat het woord slachtoffer. Ik hou meer van overlever'. De Morgen (9 februari 2020). Gearchiveerd op 10 februari 2020. Geraadpleegd op 31 maart 2020.