Kelurahan
Een kelurahan is de laagste bestuurslaag in Indonesië. Deze is gesitueerd onder het onderdistrict. Het is een administratieve eenheid die kan bestaan uit een of meer dorpen, maar het kan ook een deel van een buurt in een stad zijn. De kelurahan heeft een overheidskantoor met adequate communicatievoorzieningen en openbare voorzieningen. De leiding ligt in handen van de lurah, een door de overheid benoemde ambtenaar.
Op Java en Bali omvat een kelurahan minstens 4.500 personen of 900 gezinnen en heeft het een oppervlakte van minimaal 3 km2. Op de dunner bevolkte eilanden Sumatra en Sulawesi zijn de minimum eisen voor een kelurahan 2.000 personen of 400 gezinnen en een oppervlakte van 5 km2. In het overige deel van Indonesië is een kelurahan minstens 900 personen of 180 gezinnen groot en de oppervlakte ten minste 7 km2.[1]
Een kelurahan bestaat uit verschillende bewonersgroepen (rukun warga, RW) die verder onderverdeeld zijn in drie tot vijf burengroepen (rukun tetangga, RT). Een RT bestaat uit 12 tot 50 huishoudens. Het systeem met RT's en RW's is ingevoerd tijdens de Japanse bezetting (1941-1945) om ondermijning van het gezag tegen te gaan.[2]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Verordening Min. van Binnenlandse Zaken nr 31, 2006 inzake de stichting, opheffing en toetreden van kelurahan. (in het Indonesisch). Gearchiveerd op 10 januari 2018. Geraadpleegd op 9 januari 2018.
- ↑ Wiryomartono, Bagoes. 2014. Perspectives on Traditional Settlements and Communities. Home, Form and Culture in Indonesia. Chapter 3: Organization of Settlement. Springer