Keizer Sigismund
| Sigismund | ||
|---|---|---|
| ||
| Rooms-Duits koning en keizer | ||
| Regeerperiode | 1411 - 1437 | |
| Verkiezing | 21 juli 1411 in Frankfurt | |
| Kroning | 8 november 1414 in Aken | |
| Kroning (Italië) | 25 november 1431 in Milaan | |
| Keizerskroning | 31 mei 1433 in Rome door paus Eugenius IV | |
| Voorganger | Jobst van Moravië | |
| Opvolger | Albrecht II | |
| Keurvorst van Brandenburg | ||
| Regeerperiode | 1e 1378 - 1388 2e 1411 - 1415 | |
| Voorganger | 1e Wenceslaus 2e Jobst | |
| Opvolger | 1e Jobst 2e Frederik I | |
| Koning van Hongarije | ||
| Regeerperiode | 1387 - 1437 | |
| Kroning | 31 maart 1387 in Székesfehérvár | |
| Voorganger | Karel II | |
| Opvolger | Albrecht | |
| Koning van Bohemen | ||
| Regeerperiode | 1419 - 1437 | |
| Voorganger | Wenceslaus | |
| Opvolger | Albrecht II | |
| Huis | Luxemburg | |
| Vader | Karel IV | |
| Moeder | Elisabeth van Pommeren | |
| Geboren | 15 februari 1368 Neurenberg | |
| Gestorven | 9 december 1437 Znojmo, Moravië | |
| Begraven | Dom van Oradea | |
| Echtgenotes | 1e Maria van Hongarije 2e Barbara van Celje | |
| Religie | Rooms-katholiek | |
Sigismund van Luxemburg (ook Sigismund van Hongarije) (Neurenberg, 15 februari 1368 — Znojmo (Moravië), 9 december 1437) was de derde zoon van keizer Karel IV en jongere halfbroer van rooms-koning Wenceslaus, heersers uit het Huis Luxemburg.
Na de dood van zijn vader in 1378 werd hij keurvorst van Brandenburg. Door zijn huwelijk met koningin Maria van Hongarije werd hij, ondanks tegenstand van de plaatselijke adel, in 1387 koning van Hongarije. Hij verpandde Brandenburg aan zijn neef Jobst van Moravië.
In 1396 begon hij een kruistocht tegen de Ottomanen, die het land vanuit het zuiden bedreigden. Hij werd echter vernietigend verslagen bij Nicopolis (nu Nikopol in Bulgarije).
(ca.1511-1513), Albrecht Dürer, GNM
In 1400 werd zijn broer Wenceslaus afgezet als rooms-koning en vervangen door Ruprecht van de Palts uit het Huis Wittelsbach. In 1408 richtte hij de Orde van de Draak op. In 1410 stierf Ruprecht en in 1411 stierf Jobst. In overeenstemming met zijn broer werd hij koning van Duitsland en opnieuw keurvorst van Brandenburg (1411-1415). In 1415 schonk hij het gebied aan Frederik I, burggraaf van Neurenberg, voor zijn bewezen diensten. Dit was het begin van de 400 jaar durende heerschappij van het Huis Hohenzollern over het gebied.
De memorabelste periode uit zijn leven was het Concilie van Konstanz (1414-1418). Na het Concilie van Pisa (1409) waren er drie pausen. Met dit nieuwe concilie probeerde hij het kluwen van het Westers Schisma te ontwarren, wat hem lukte. Maar naast deze pausenkwestie was er ook het proces tegen de Tsjechische godsdiensthervormer Johannes Hus, die hij een vrijgeleide had gegeven om zijn leerstellingen te komen verdedigen. Hus werd echter gevangengenomen en als ketter tot de brandstapel veroordeeld. Sigismund volgde in 1419 zijn oudere halfbroer Wenceslaus IV op als koning van Bohemen. De hussitische Bohemers weigerden Sigismund hierom als koning te erkennen en hij riep een kruistocht tegen hen uit. Deze werd echter al gauw tot een guerrillaoorlog, die tot 1434 zou duren. Pas in 1437, een jaar voor zijn dood, werd hij door de belangrijkste Bohemers als koning erkend.
In 1431 werd hij koning van Italië en twee jaar later werd hij tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond.
Sigismund had geen kinderen bij Maria. Na haar dood trouwde hij met Barbara van Celje, bij wie hij een dochter kreeg, Elisabeth (1409-1442). Elisabeth trouwde met keizer Albrecht II. Albrecht werd Sigismunds opvolger als keizer van het Heilige Roomse Rijk en koning van Hongarije en Bohemen. Met hem stierf Huis Luxemburg uit.
Kwartierstaat (voorouders)
[bewerken | brontekst bewerken]  Keizer Hendrik VII (1274-1313) |  Margaretha van Brabant (1276-1311) |   Wenceslaus II van Bohemen (1271-1305) |  Judith van Habsburg (1271-1297) |  Wartislaw IV van Pommeren (ca. 1290-1326) | Elisabeth van Lindow-Ruppin |   Casimir III van Polen (1310-1370) |  Anna van Litouwen (1309-1339) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Jan de Blinde (1296-1346) | Elisabeth I van Bohemen (1292-1330) | Bogislaw V van Pommeren (ca. 1318-1374) | Elisabeth van Polen (1326-1361) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Keizer Karel IV (1316-1378) | Elisabeth van Pommeren (ca. 1347-1393) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Anna van Bohemen (1366-1394) |  Sigismund van Luxemburg (1368-1437) |  Jan van Görlitz (1370-1396) | Karel van Luxemburg (1372-1373) | Margaretha van Luxemburg (1373-1410) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
· 
· 
· · 