[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

David Nalbandian

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Nalbandian
David Nalbandian
Persoonlijke informatie
Bijnaam King David, El Rey David
Nationaliteit Vlag van Argentinië Argentinië
Geboorteplaats Unquillo, Argentinië
Geboortedatum 1 januari 1982
Woonplaats Unquillo, Argentinië
Lengte 1,80 m
Gewicht 79 kg
Profdebuut 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 11.123.125 US dollar
Coach Luis Lobo
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 383–192
Titels 11
Hoogste positie 3e (20 maart 2006)
ATP Finals winst (2005)
Olympische Spelen 3e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2004, 2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2002)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 49–53
Titels 0
Hoogste positie 105e (5 oktober 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2006)
Laatst bijgewerkt op: 17 juni 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

David Nalbandian (Unquillo, 1 januari 1982) is een voormalig tennisser uit Argentinië. De naam Nalbandian is een Armeense naam van Perzische oorsprong en betekent hoefsmid. De grootvader van David Nalbandian is een immigrant uit Armenië en zijn moeder is van Italiaanse afkomst.[1]

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Nalbandian bereikte eenmaal in zijn carrière de finale in een grandslamtoernooi: in 2002 bereikte hij als een relatief onbekende de eindstrijd op Wimbledon. In die finale verloor hij van de Australiër Lleyton Hewitt. Zijn hoogste ranking was de derde plaats. Op alle grandslamtoernooien reikte hij minimaal tot de halve finale.

In 2005 won hij de finale van de Tennis Masters Cup van de wereldranglijst­aanvoerder Roger Federer (6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6). Het betekende het einde van Federers recordreeks van 24 opeenvolgende gewonnen finales.

In 2012 werd Nalbandian in de finale van het ATP-toernooi van Londen, een voorbereidingstoernooi op Wimbledon, gediskwalificeerd. Nalbandian miste een bal en verloor daardoor zijn opslagbeurt, waarna hij uit frustratie een reclamebord kapotschopte. Het kapotte reclamebord raakte een lijnrechter tegen zijn onderbeen, met een snijwond tot gevolg.

Nalbandian stond bekend als een zeer veelzijdig speler en een 'shotmaker', een pure tennisser. Zijn sterkste wapens waren zijn voetenwerk en de dubbelhandige backhand langs de lijn. Puur op talent was hij in staat om, als hij in vorm was, van de allerbeste tennissers te winnen. In 2007 won hij de Masters­toernooien van Madrid en Parijs achter elkaar; hij versloeg in beide toernooien tweemaal zowel Roger Federer als Rafael Nadal, die destijds samen de tenniswereld domineerden. Nalbandian was echter niet de meest gedisciplineerde en mentaal sterkste tennisser, en kon ook niet op alle ondergronden zo goed uit de voeten als op indoor hardcourt.

Overigens versloeg Nalbandian in Madrid tevens Novak Djokovic. Dit is tot dusver de enige keer dat het een tennisser gelukt is om de zogenaamde "Grote Drie" van het mannentennis in één toernooi te verslaan.[2]

Op 1 oktober 2013 kondigde Nalbandian zijn afscheid aan van het professionele tennis. Als belangrijkste reden hiervoor gaf hij schouderproblemen op.[3] Hij staat bekend als een van de beste tennissers zonder grandslamtitel ooit.[4]

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 14 april 2002 Vlag van Portugal ATP Estoril (1) Gravel Vlag van Finland Jarkko Nieminen 6-4, 7-6 Details
2. 27 oktober 2002 Vlag van Zwitserland ATP Bazel Tapijt (i) Vlag van Chili Fernando González 6-4, 6-3, 6-2 Details
3. 1 mei 2005 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Roemenië Andrei Pavel 6-4, 6-1 Details
4. 20 november 2005 Vlag van China Tennis Masters Cup, Shanghai Tapijt (i) Vlag van Zwitserland Roger Federer 6-7, 6-7, 6-2, 6-1, 7-6 Details
5. 7 mei 2006 Vlag van Portugal ATP Estoril (2) Gravel Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 6-3, 6-4 Details
6. 21 oktober 2007 Vlag van Spanje ATP Madrid Hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Roger Federer 1-6, 6-3, 6-3 Details
7. 4 november 2007 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Spanje Rafael Nadal 6-4, 6-0 Details
8. 24 februari 2008 Vlag van Argentinië ATP Buenos Aires Gravel Vlag van Argentinië José Acasuso 3-6, 7-6, 6-4 Details
9. 4 oktober 2008 Vlag van Zweden ATP Stockholm Hardcourt (i) Vlag van Zweden Robin Söderling 6-2, 5-7, 6-3 Details
10. 18 januari 2009 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Finland Jarkko Nieminen 6-3, 6-7, 6-2 Details
11. 8 augustus 2010 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 6-2, 7-6 Details
Verloren finales
1. 30 september 2001 Vlag van Italië ATP Palermo Gravel Vlag van Spanje Félix Mantilla 6-7, 4-6 Details
2. 7 juli 2002 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Australië Lleyton Hewitt 1-6, 3-6, 2-6 Details
3. 10 augustus 2003 Vlag van Canada ATP Montreal Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 1-6, 3-6 Details
4. 26 oktober 2003 Vlag van Zwitserland ATP Bazel (1) Tapijt (i) Vlag van Argentinië Guillermo Coria Walk-over Details
5. 9 mei 2004 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Spanje Carlos Moyá 3-6, 3-6, 1-6 Details
6. 24 oktober 2004 Vlag van Spanje ATP Madrid Hardcourt (i) Vlag van Rusland Marat Safin 2-6, 4-6, 3-6 Details
7. 31 oktober 2004 Vlag van Zwitserland ATP Bazel (2) Tapijt (i) Vlag van Tsjechië Jiří Novák 7-5, 3-6, 4-6, 6-1, 2-6 Details
8. 25 februari 2008 Vlag van Mexico ATP Acapulco Gravel Vlag van Spanje Nicolás Almagro 1-6, 6-7 Details
9. 26 oktober 2008 Vlag van Zwitserland ATP Bazel (3) Tapijt (i) Vlag van Zwitserland Roger Federer 3-6, 4-6 Details
10. 2 november 2008 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Tapijt (i) Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga 3-6, 6-4, 4-6 Details
11. 10 januari 2011 Vlag van Nieuw-Zeeland ATP Auckland Hardcourt Vlag van Spanje David Ferrer 3-6, 2-6 Details
12. 17 juni 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Kroatië Marin Čilić 7-6, 3-4, diskwalificatie Details
13. 17 februari 2013 Vlag van Brazilië ATP São Paulo Gravel (i) Vlag van Spanje Rafael Nadal 2–6, 3–6 details
Gewonnen challengers
1. 18 maart 2001 Vlag van Ecuador Salinas Hardcourt Vlag van Haïti Ronald Agénor 6-4, 6-2
2. 11 november 2001 Vlag van Uruguay Montevideo Gravel Vlag van Chili Fernando González 6-2, 3-6, 6-3

Dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren ATP-finales heren dubbelspel
1. 23 februari 2003 Vlag van Argentinië ATP Buenos Aires Gravel Vlag van Argentinië Lucas Arnold Ker Vlag van Argentinië Mariano Hood
Vlag van Argentinië Sebastián Prieto 		2-6, 2-6 Details
Gewonnen challengers heren dubbelspel
1. 18 maart 2001 Vlag van Ecuador Salinas Hardcourt Vlag van Peru Luis Horna Vlag van Brazilië Daniel Melo
Vlag van Brazilië Flavio Saretta 		6-4, 0-6, 6-1

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 17 juni 2012

Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – 2R KF KF KF HF 4R 3R 2R – 2R 2R 26-10
Roland Garros – – 3R 2R HF 4R HF 4R 2R – – – 1R 20-8
Wimbledon – – F 4R – KF 3R 3R 1R – – 3R 19-7
US Open – 3R 1R HF 2R KF 2R 3R 3R – 3R 3R 21-10
Winst-verlies 0-0 2-1 9-4 13-4 10-3 15-4 13-4 10-4 5-4 1-1 2-1 5-3 1-2 86-35
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – G – W HF – – – – – 6-6
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 2R 1R – 4R 4R 4R KF 4R 2R – KF 17-9
Miami 1R 1R 1R 3R – 3R HF 3R 2R 2R 3R – 2R 10-11
Monte Carlo – – 3R 2R KF – 3R 2R KF 3R KF – – 16-8
Rome – – 2R 1R F 1R HF – 2R – – – 2R 11-7
Madrid – – 3R – F HF HF W 3R – – – 1R 19-6
Montreal/Toronto – – KF F 1R 2R 1R 3R – – KF 1R 14-8
Cincinnati – – 1R KF – 2R 2R 1R – – 3R 2R 8-7
Shanghai Geen Masters 1000 – – 2R 1-1
Parijs – – 2R – – 2R – W F – 2R – 12-4
Hamburg – – 1R HF 1R 1R – – – Geen Masters 1000 4-4
Olympische Spelen
Olympische Spelen – Niet gehouden – Niet gehouden 3R Niet gehouden 2-1
Statistieken
titels per jaar 0 0 2 0 0 2 1 2 2 1 1 0 0 11
Totaal winst-verlies 34-14 44-19 44-17 31-18 44-16 14-7 28-10 22-12 20-11 376-181
Eindejaarsranking 245 47 12 8 9 6 8 9 11 64 27 64 n.v.t.

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2003 2004 2005 2006
Vlag van Australië Australian Open 1R – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R – – 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – –
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie David Nalbandian.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Nalbandian&oldid=64537649"