Giovanni Pico della Mirandola

Esoterie
Westerse esoterie
Esoterie in de klassieke oudheid
Esoterische vakgebieden Alchemie Occultisme Magie Astrologie Waarzeggerij Geomantiek Handlijnkunde Numerologie Tarot
Esoterische stromingen Antroposofie Christelijke theosofie Esoterisch christendom Gnosis Golden Dawn Hermetisme Iatrosofie Illuminisme Mysticisme Neoplatonisme Neopythagorisme New age New thought Pythagorisme Rozenkruisers Theosofie Vrijmetselarij
Esoterische teksten De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis De occulta philosophia libri tres Chaldeïsche orakelen Ephesia grammata Griekse magische papyri Grimoire Hermetica Merseburger toverspreuken Monas Hieroglyphica Nag Hammadigeschriften Orfica Picatrix Sibillijnse orakelen Theologie van de rekenkunde Theologia Platonica Turba philosophorum
Esoterici en onderzoekers Antoine Faivre Arturo Reghini Cecco d'Ascoli Giovanni Pico della Mirandola Giulio Camillo Hermes Trismegistus John Dee Julius Evola Marsilio Ficino Nicholas Goodrick-Clarke Plotinus Pythagoras Gilles Quispel Wouter Hanegraaff Kocku von Stuckrad
Portaal   Esoterie

Giovanni Pico della Mirandola (Mirandola, 24 februari 1463 - Florence, 17 november 1494) was een Italiaans humanist. Hij was leerling en collega van onder anderen Marsilio Ficino en Angelo Poliziano. Zijn belangrijkste werk was Oratio de hominis dignitate, "Oratie over de waardigheid van de mens".^[1]

Het meest bekend is Giovanni Pico della Mirandola geworden met zijn geschrift over de eenheid van de waarheid en van het menselijke weten, dat vanwege het prachtige eerste gedeelte gewoonlijk de enigszins misleidende titel Over de waardigheid van de mens draagt.

Pico interesseert zich al als jongen voor theologie en filosofie. Hij studeert een tijd wijsbegeerte aan de Universiteit te Ferrara. Later gaat Pico naar Padua om bij de Joodse geleerde Elia del Medigo zijn studie filosofie voort te zetten. In deze tijd wijdt Pico zich aan poëzie en maakt hij kennis met de humanistische kringen van Padua.

Hij leert onder anderen Marsilio Ficino, Girolamo Savonarola en Ermalao Barbaro kennen. Met deze laatste voert Pico een beroemd geworden briefwisseling over wat er in de literatuur voorrang heeft: de waarheid der dingen zonder elegante en retorische verwoording of eerder juist de esthetische verzorgde zegging. Barbaro kiest voor dit laatste, Pico voor het eerste. Pico is bovenal geïnteresseerd in de wijsgerige, wetenschappelijke inhoud.

• Over de menselijke waardigheid, vert. Jacob Hemelrijk, Arnhem, Van Loghum Slaterus, 1968, 55 p.
• Rede over de menselijke waardigheid, vertaling en aantekeningen Michiel op de Coul, inleiding en nawoord Jan Papy, Historische Uitgeverij, 2008. ISBN 9789065544520

• "De nawerking van Giovanni Pico's Oratio de hominis dignitate: een verhaal van toeval en bijval", in: Pico della Mirandola, Rede over de menselijke waardigheid. Vertaald en van aantekeningen voorzien door Michiel Op de Coul, met een inleiding en nawoord van Jan Papy, Filosofie & Retorica II (Groningen: Historische Uitgeverij, 2008)
• A. Perifano (ed.), La Sorcière. Dialogue en trois livres sur la tromperie des démons = Dialogus in tres libros divisus: titulus est Strix, sive de ludificatione Daemonum (1523), Turnhout, Brepols Publishers, 2007. ISBN 978-2-503-52662-1
• H. van den Doel, "Het papegaaiencircuit rondom Pico" in: Als de hemel is versleten trekt u nieuwe kleren aan. Herziene geschiedenis van de spirituele en therapeutische hervormingen vanuit de periode 1450-1550. Haarlem 2010, pp. 53–56

Commons heeft media­bestanden in de categorie Giovanni Pico della Mirandola.

• (en) Syncretism in the West