zink

Niet te verwarren met: Zink

• Geluid:  zink    (hulp, bestand)

• zink

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1736 ^[1]
• [A] In de Westerse Wereld wordt de ontdekking van zink veelal toegeschreven aan de Duitser Andreas Marggraf in het jaar 1746. Hij gaf het metaal de huidige naam 'zink'.
• [B] Van “sinke” (1351-1400)

[A] zink o

1. (scheikunde), (element) een scheikundig element met symbool Zn en atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

• ruwzink

[B] zink v/m

1. (muziekinstrument) een meestal krom uitgevoerd koperblaasinstrument met vingergaten zoals bij een blokfluit
2. (muziekinstrument) een orgelregister

• cornetto

• muziekinstrument, aerofoon, luchtklinker, koperblaasinstrument,

• blokfluit, kornet, kromhoorn, schalmei, trompet

zink

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
   

   • Ik zink. 

2. gebiedende wijs van zinken
   

   • Zink! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
   

   • Zink je? 

• Het woord zink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zink" herkend door:

• element zink op Wikipedia
• muziekinstrumentop zink Wikipedia

• IPA: /ˈzɪŋk/ (Etsbergs)

zink o

1. (scheikunde), (element) zink.
2. atoomdeeltje van zink.