vergunning

• Geluid:  vergunning    (hulp, bestand)

• ver·gun·ning

• Naamwoord van handeling van vergunnen met het achtervoegsel -ing.

de vergunning v

1. een officiële (noodzakelijke) toestemming om een bepaalde activiteit uit te voeren

   • Er werd zonder vergunning alcohol geschonken. 

   ▸ Er deden wilde verhalen over hem de ronde, zo zou hij de hele trail zonder geld doen, geen vergunning hebben en zo veel mogelijk eten van wat hij onderweg in de natuur tegen kwam.^[1]

   ▸ Omdat de nood hoog is en er te weinig opvangplekken zijn, neemt Van der Burg de naar eigen zeggen uitzonderlijke stap om zelf over de vergunning te beslissen. Hij had vorige week al in het algemeen aangekondigd dat het kabinet van die mogelijkheid gebruik wil gaan maken.^[2]

• ontheffing

• Het woord vergunning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vergunning" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.