uitgever

• Geluid:  uitgever    (hulp, bestand)

• uit·ge·ver

• In de betekenis van ‘iemand die beroepsmatig geschriften vermenigvuldigt en verkoopt’ voor het eerst aangetroffen in 1566 ^[1]
• Naamwoord van handeling van uitgeven met het achtervoegsel -er

de uitgever m

1. (beroep), (media) een persoon die of bedrijf dat boeken of andere publicaties in omloop brengt

   • Deze uitgever specialiseert zich in wetenschappelijke publicaties. 

   ▸ Dank aan de auteurs en uitgevers die overname toestonden (zie voor bijzonderheden 'Bronnen' aan het einde van het boek). De oorspronkelijke spelling hiervan is zoveel mogelijk gehandhaafd. Van enkele stukken bleken, tot onze spijt, auteur en uitgever niet te achterhalen.^[2]

   ▸ Op 23 april, Wereldboekendag, maakt de jury de winnaar bekend in Houtzaagmolen De Ster in Utrecht. Uitgevers en begunstigers van de Stichting Filter stellen het prijzengeld, waarvan de hoogte nog onbekend is, ter beschikking. Onder de eerdere winnaars zijn Robbert-Jan Henkes (Russisch), Martin de Haan (Frans) en Jos Vos (Japans).^[3]

• krantenuitgever

• uitgeversbedrijf, uitgeverscombinatie, uitgeversfirma, uitgeversfonds, uitgevershuis, uitgeversmaatschappij

• Het woord uitgever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitgever" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.