tochtig

• Geluid:  tochtig    (hulp, bestand)

• toch·tig

• afgeleid van tocht, (stam van het werkwoord tochten) met het achtervoegsel -ig ^[1]

tochtig ^[2]

1. gepaard gaan met tocht (luchtstroom)

   • Want hoe vlugger ik van deze tochtige plaats weg ben, hoe liever het mij is. ^[3] 

2. (vrouwelijk ??) dier dat naar paring verlangt

   • De bromkoe was weer tochtig, het begon op de brulziekte te lijken 

• [2] bronstig

• tochtigheid

• Het woord tochtig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tochtig" herkend door: