type

• Geluid:  type    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtipə / (2 lettergrepen)

• ty·pe

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vorm, soort’ voor het eerst aangetroffen in 1824 ^{[1] [2]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	type	typen types
verkleinwoord	typetje	typetjes

het type o

1. door bepaalde karakteristieken herkenbare soort

   • Dit type is al enige tijd vervangen door andere sjablonen. 
   • Weet u het verschil tussen soort en type? 

   ▸ Door het vele blowen trok de groep ook een aantal vervelende types aan en splitste men zich steeds vaker in kleine groepjes af, waardoor ik me minder op mijn gemak voelde.^[3]

• soort, soortement

vervoeging van
typen

type

1. aanvoegende wijs van typen

• typediploma, typefout, typegeit, typekamer, typemachine, typemiep, typewerk

• Het woord type staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "type" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  type (US)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
type	types

type

1. soort, type

• Geluid:  type    (hulp, bestand)

type m

1. (spreektaal) vent, man

   «J'ai eu une touche avec ce type-là.»

   Ik had sjans met die vent. ^[1]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtyːpə /

• ty·pe

• Afkomstig van de Griekse woorden typos en typein

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	type	typen	typer	typene
genitief	types	typens	typers	typenes

type, m

1. soort, type

• typisk

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtyːpə /

• ty·pe

• Afkomstig van de Griekse woorden typos en typein

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	type	typen	typar	typane

type, m

1. soort, type

• typisk

• IPA: /tɪpɛ/

• ty·pe

type

1. vocatief enkelvoud van typ

• tipe