rug

• Geluid:  rug    (hulp, bestand)
• IPA: / rʏx / (1 lettergreep); /rɵx/

• rug

• In de betekenis van ‘achterzijde’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^{[1] [2]}

de rug m

1. (anatomie) zijde van de romp tegenover de buik en borst gelegen; bij mensen aan de achterzijde en bij andere dieren aan de bovenzijde gelegen

   ▸ Ik wilde met mijn hele hebben en houden op mijn rug in de overweldigende wildernis van Amerika slapen onder de sterren, nieuwe mensen ontmoeten, alleen met mijn gedachten door de bossen lopen en de vrijheid hebben om te gaan en te staan waar ik wilde.^[3]

2. achterkant
3. dat gedeelte van een boek waar de bladen bij elkaar komen
4. rode ~: biljet van 1000 gulden
5. achterkant van een bankbiljet
6. (geologie) hoger liggend, lang gerekte landsvorm (ook onder water)
7. (meteorologie), een langgerekt gebied met hoge luchtdruk

• achterkant

• [1] buik
• [6] dal, trog
• [7] trog

• 5. kop(voorkant)

• Een brede rug hebben

• Men moet een paard de rug niet stuk rijden.

• Achter de rug

∗ Ze zouden te zijner tijd allebei met een Bergse zijn getrouwd en er vandaag nog hebben gewoond met een heel ander leven achter de rug dan dat het geworden was.^[4]

• Achter iemands rug om

• Dat zal mij aan mijn rug roesten!

• De rillingen lopen mij over de rug. / Het loopt mij koud over de rug.

• Door zijn rug gaan

• Een rode rug

• Een hoge rug opzetten (van katten)

• Het geld groeit niet op de rug

• Iemand de rug toekeren

• Met de rug tegen de muur staan

• Open rug

• Ze kunnen mijn rug op!

• Zij verdient het geld op haar rug.

• Het woord rug staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rug" herkend door:

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

rug

1. (textiel) tapijt, vloerkleed
2. (textiel) deken