leuning

• Geluid:  leuning    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈlønɪŋ / (2 lettergrepen)

• leu·ning

• In de betekenis van ‘steun voor armen’ voor het eerst aangetroffen in 1654 ^[1]
• Naamwoord van handeling van leunen met het achtervoegsel -ing.

de leuning v

1. iets waartegen men aan kan leunen

   • Gelukkig kon hij de trap op door zich vast te houden aan de leuning. 

2. de achterkant van een stoel

   • De leuning van de stoel ontbrak, dus kon ik niet naar achteren leunen. 

• armleuning, rugleuning, trapleuning, zijleuning

• leuningbijter, leuningstoel

• Het woord leuning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "leuning" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.