kluns

• Geluid:  kluns    (hulp, bestand)

• kluns

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘sufferd’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1949 ^[1]

de kluns m

1. (scheldwoord) een onhandig persoon
2. een gecastreerde ezelshengst

• [1] prutser, klungel, klungelaar, stuntel, oen, hobbezak
• [2] oen

• [2] ruin, os, barg, borg, berg, hamel, kapoen, weer

kluns

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klunzen
   

   • Ik kluns. 

2. gebiedende wijs van klunzen
   

   • Kluns! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klunzen
   

   • Kluns je? 

• Het woord kluns staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluns" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.