kwijlen
- kwij·len
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| kwijlen |
kwijlde |
gekwijld |
| zwak -d | volledig | |
kwijlen
- inergatief een vloed van speeksel onwillekeurig uit de mond laten lopen
- De hond kwijlde bij het zien van het voedsel.
- inergatief (figuurlijk) zich overdreven verlangend gedragen
- In de enorme winkel stonden hobbyisten te kwijlen bij de nieuwste drones.
- overgankelijk onwillekeurig uit de mond laten lopen
- Doordat de verdoving nog niet helemaal was uitgewerkt kwijlde ze wat koffie op haar jurk.
1. een vloed van speeksel onwillekeurig uit de mond laten lopen
- Het woord kwijlen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kwijlen" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 2 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Zwak werkwoord (-d) in het Nederlands
- Werkwoord in het Nederlands
- Niet-samengesteld werkwoord in het Nederlands
- Inergatief werkwoord in het Nederlands
- Figuurlijk in het Nederlands
- Overgankelijk werkwoord in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 100 %
- Prevalentie Vlaanderen 100 %