isoleren

• Geluid:  isoleren    (hulp, bestand)

• iso·le·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afzonderen’ voor het eerst aangetroffen in 1799 ^[1]
• afgeleid van het Franse isoler (met het achtervoegsel -eren)

isoleren

1. overgankelijk afsluiten van alle omgang met andere mensen

   • De lijders aan deze raadselachtige ziekte werden voor de zekerheid geïsoleerd. 

   ▸ Ik vroeg me af of ik het ooit zou durven om mezelf echt helemaal te isoleren en meerdere dagen met geen mens contact te hebben.^[2]

2. overgankelijk (scheikunde) een bepaalde stof in zuivere vorm in handen zien te krijgen door deze te scheiden van alle andere stoffen in een mengsel

   • Het heeft lang geduurd voordat men erin slaagde alle elementen van de lanthanidereeks te isoleren, maar nu is dat een peuleschil. 

3. overgankelijk elektrisch contact onmogelijk maken

   • Deze kunststoflaag is voldoende om deze draden te isoleren. 

4. overgankelijk warmteuitwisseling voorkomen of verminderen

   • Hij isoleerde zijn huis om aan de stijgende brandstofkosten beter het hoofd te kunnen bieden. 

• [1] afzonderen, uitsluiten, buitensluiten, separeren
• [2] scheiden
• [3,4] afschermen

• Het woord isoleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "isoleren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.