interfix

• Geluid:  interfix    (hulp, bestand)

• in·ter·fix

• afgeleid van het Engelse fix met het voorvoegsel inter-

het interfix o

1. (taalkunde) een affix zonder eigen betekenis dat tussen twee delen van een samenstelling geplaatst wordt of tussen een naamwoord en een achtervoegsel.

   • Door een interfix worden de twee delen van een woord op toepasselijke wijze met elkaar verbonden. 

• invoegsel

• infix
• Voorbeelden:
  • De -s- van aanhalingsteken: aanhaling + teken → aanhalingsteken.
  • De -e- van achteloos acht + -loos → achteloos.

• Het woord 'interfix' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.