decadent

• Geluid:  decadent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌdekaˈdɛnt / (3 lettergrepen)

• de·ca·dent

• van Frans  décadent bn  ‘in verval’, in de betekenis van ‘ontaard’ aangetroffen vanaf 1929 ^{[1] [2] [3] [4]}

de decadent m

1. (kunst) kunstenaar wiens werk verschijnselen van een tijdperk van verval vertoont

decadent

1. ontaard, verworden, verval

   • De decadente burgers gooiden de restjes van de maaltijd naar de hongerige mensen. 

2. zeer verfijnd, maar innerlijk krachteloos
3. duur maar smakeloos

• decadentisme, decadentie

• Het woord decadent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "decadent" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.