beet

• Geluid:  beet    (hulp, bestand)
• IPA: / bet / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /beɪt/
  • (Vlaanderen, Brabant): /beːt/
  • (Limburg): /beːt/

• beet

• [A] van Middelnederlands bete, naamwoord van handeling van  bijten ww , in de betekenis van ‘hap’ aangetroffen vanaf 1240 ^{[1] [2] [3]}
• [B] van Middelnederlands bete , in de betekenis van ‘plant’ aangetroffen vanaf 1240 ^{[4] [5] [3]}
• [C] van Hebreeuws  בֵּית zn  (beet) "2e letter Hebreeuwse alfabet" ^[6]
• [D] van Hebreeuws  בַּיִת zn  (beit) "huis" ^[7]

[A], [B]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	beet	beten
verkleinwoord	beetje	beetjes

[A] de beet m

1. samenklemming tussen de kaken

   • De beet van een dolle hond is een ernstige zaak. 

2. dat wat je met één keer bijten kunt eten, hap

   • Ik neem een beet van de koek. 

3. steek door de monddelen van een kaakloos wezen, zoals een insect

   • De huilende baby zat onder de beten, want er was een mug in de kamer. 

• [2] appelbeet
• [3] insectenbeet
• [1] kikkerbeet
• [3] muggenbeet
• [1] onderbeet
• [1] overbeet
• [1] slangenbeet
• [3] vlooienbeet

• beetgaar, beethebben, beethouden, beetkrijgen, beetnemen, beetpakken

[A] beet

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord: te pakken, vast

   • beethouden: Hij hield haar stevig beet. 

• beethebben, beetgrijpen, beethouden, beetnemen, beetkrijgen, beetpakken

vervoeging van
bijten

[A] beet

1. enkelvoud verleden tijd van bijten
   

   • Ik beet. 
     
   • Jij beet. 
     
   • Hij, zij, het beet. 

   ▸ ‘Wij willen naar Alaska,’ zei hij op heldere toon. ‘Op zalm vissen,’ vulde Dennis aan. ‘Wilde zalm.’ Chantal beet op haar lip om niet in lachen uit te barsten.^[8]

• bijtte

[B] de beet v / m

1. (plantkunde) (verouderd) benaming voor planten uit het geslacht Beta 

• biet (meer gangbare uitspraakvariant)

• beetraaf, beetsuiker, beetwortel

• hoederbeet
• hoenderbeet
• suikerbeet
• voederbeet
• voerbeet

[C]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	beet	beets
verkleinwoord

[C] de beet v

1. (Jiddisch-Hebreeuws) tweede letter van het Hebreeuwse alfabet
2. (Jiddisch-Hebreeuws) getal twee

• bet

• beis (Jiddisj)
• veet

• Sjien Beet

[D]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	beet	batee
verkleinwoord

[D] de beet m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) huis (als deel van woordcombinaties)

• bet

• bajit (Hebreeuws)
• beis (Jiddisj)

• beet chajiem, beet dien, beet habechira, beet haknesset, beet hamidrasj, beet kevarot, beet knesset, beet midrasj, beet olam, beet tefila, av beet dien

• Het woord beet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beet" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[9]