man

• Geluid:  man    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑn / (1 lettergreep)

• man

• In de betekenis van ‘mens van mannelijk geslacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^{[1] [2]}

erfwoord afkomstig van: Middelnederlands: man Oudnederlands: man Germaans: *mann- Indo-Europees: *man- of *men-

Verwant in Germaans: West: Engels: man (Angelsaksisch: mann, man), Duits: Mann, (Oudhoogduits: man), Fries: man (Oudfries: man, mon) Noord: Zweeds: man, Deens: mand, Noors: mann, (Oudnoords: maðr), IJslands/Faeröers: maður Oost: Gotisch: manna

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	man	mannen
verkleinwoord	mannetje manneke(n)	mannetjes manneke(n)s

de man m

1. (biologie) persoon van het mannelijk geslacht

   • Elke man houdt van voetbal. 

   ▸ Geen van de onderzoeken die waren uitgevoerd had antwoord kunnen geven op de vraag waarom de eerste brug in de rivier was gestort en achttien man had gedood.^[3]

   ▸ Nu moet blijken of de aanstormende knapen mannen zijn geworden en de grote mannen grote mannen zijn gebleven.^[4]

2. (pregnant), (familie), (juridisch) echtgenoot, getrouwde man

   • John is de man van Elly. 

3. mens, volwassen persoon in het algemeen

   • Een man heeft voedsel nodig. 

4. (dierkunde) mannelijk exemplaar van een diersoort

   ▸ Ze grapte dat ze een zwarte weduwe was die haar mannetje na het paren opat.^[5]

• [3] kerel
• [4] mens

• [1-3]: vrouw
• [1]: (pejoratief) mens

• [1-2]: mens

• -man komt vaak voor als tweede deel van een samenstelling waarbij het eerste deel een kenmerk nader aanduidt, bijv. een beroep. Dit soort samenstellingen kent soms een meervoud met  lui zn  of  lieden zn . Als het om beroepen gaat, heeft de wens om mannen en vrouwen gelijk te behandelen vaak vormen opgeleverd met -vrouw en -mens in plaats van -man

• (intensivering) superman

• anderhalve man en een paardenkop
  bijna niemand
• de juiste man op de juiste plaats
  zeer geschikt voor het werk dat gedaan moet worden
• een man een man, een woord een woord
  je hoort een belofte na te komen
• een man van de klok zijn
  iemand die steeds precies op tijd is
• geen man over boord zijn
  niet zo erg zijn, veel minder erg zijn dan mogelijk was
• aan de man brengen
  een koper vinden
• man en paard noemen
  eerlijk zeggen wie het is
• met man en macht
  met ieders daadwerkelijke medewerking
• met man en muis vergaan
  zinken van een schip, zonder overlevenden

• als de wijn is in de man, dan is de wijsheid in de kan
• de kleren maken de man
  met nette kleding en een goed verzorgd uiterlijk zal je veel sterker staan in het (zaken)leven

• Herkomst: Hebreeuws ^[6]

het man o

1. (Jiddisch-Hebreeuws) (voeding) voedsel dat uit de hemel komt voor de Israëlieten tijdens hun tocht uit Egypte naar Kanaän; het woord kan in Ex. 16:15 ook worden begrepen als 'wat?' (14×: Ex. 16:15, 16:31 +, Num. 11:6 +, Deut. 8:3 +, Joz. 5:12 +, Ps. 78:24, Neh. 9:20)

• Grieks-Nederlands (gangbare versie): manna

vervoeging van
mannen

man

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mannen
   

   • Ik man. 

2. gebiedende wijs van mannen
   

   • Man! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mannen
   

   • Man je? 

• Het woord man staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "man" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[7]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	man	manne / mans
verkleinwoord	mannetjie	mannetjies

• IPA: /mɑn/

• geluid

• man

• Afgeleid van het Nederlandse man

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

1. –
2. eggenoot, (deftig:) gade

1. vrou
2. vrou

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

man

1. (biologie) man

• mann

• wer

enkelvoud	meervoud
man	mans

man v

1. (anatomie) hand

• man

• Afgeleid van het Middelhoogduitse man

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

• mann
• månn

• IPA: /man/

• man

• Afgeleid van het Middelhoogduitse man

man

1. men

• Mann m

man

1. (biologie) man
2. persoon
3. mens
4. mensheid

• Afgeleid van het Oudfriese man

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

• Wurdboek fan de Fryske taal - Instituut voor de Nederlandse taal

man

1. hand

enkelvoud	meervoud
man	mans

man v

1. (anatomie) hand

   «A xente saúda dándose a man.»

   De mensen begroeten elkaar door elkaar een hand te geven.

man

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van munan
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van munan

• 𐌼𐌰𐌽

1e persoon naamval	enkelvoud	meervoud
nominatief	es	mēs
genitief	manis	mūsu
datief	man	mums
accusatief	mani	mūs
instrumentalis	mani	mums
locatief	manī	mūsos

man

1. datief aan mij, voor mij

• man

man m

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

1. –
2. echgenoet

• IPA: /maːn/

• man

man

1. maken

• maachen

• Afgeleid van het Angelsaksische man

man

1. men

ma mæn mane manne

men mon monne

• animan
• me
• noman

• me
• ei

• Afgeleid van het Oudnederlandse man

man

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
3. man; echtgenoot, getrouwde man

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	man	mannen
verkleinwoord

• man

• [B] Afgeleid van het Middelnederduitse man

man [A]

1. (biologie) man

man [B]

1. maar

• avers
• awer
• bloots

• Afgeleid van het Oudfriese min

man

1. mijn

• IPA: /'ma/

• man

enkelvoud	meervoud
man	mans

man v

1. hand

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *mann-

man

1. man

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *mann-

man m

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht

• ambahtman

• Historische woordenboeken Nederlands en Fries - Instituut voor de Nederlandse taal

man

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht

• gumo
• helith
• rink
• seg
• wer

• IPA: /man/

• man

man m

1. (historisch) leenman, vazal

• lénnik mbezield
• vazal mbezield

• IPA: /man/

• man

• Afgeleid van het Duits

man mbezield

1. (historisch) leenman, vazal

		enkelvoud	meervoud
nominatief		man	mani / manové
genitief		mana	manů
datief	korte vorm	manu	manům
	lange vorm	manovi
accusatief		mana	many
vocatief		mane	mani / manové
locatief	korte vorm	manu	manech
	lange vorm	manovi
instrumentalis		manem	many

• leník mbezield
• vazal mbezield

• manka v
• manský

• manství o

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

man

1. genitief meervoud van mana

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	man	mannen
verkleinwoord

• man

man

1. (biologie) man

• Afgeleid van het Middelnederlandse man

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

• Geluid:  man    (hulp, bestand)
• IPA: / man /

• man

Naar frequentie	58

man

1. men

   «Man får inte äta eller dricka i det här rummet.»

   Men mag in deze kamer niet eten of drinken.

mans	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	man	mannen	män	männen
genitief	mans	mannens	mäns	männens

man, g

1. (biologie) man

   «Där går två män och en kvinna.»

   Daar lopen twee mannen en een vrouw.

• landsman
• mansyrke