Convoy

Convoy (op plattdüütsch so veel as „Wagentog“) is de Titel vun en US-amerikaanschen Roadmovie ut dat Johr 1978. Speelbaas vun de Actionkummedie weer Sam Peckinpah. Dat Dreihbook baseert op en Geschicht, de vun dat Leed Convoy vun den Country-Singer C. W. McCall ut dat Johr 1976. Peckinpah, de vörher vör allen Western dreiht hett, överdriggt de „Cowboy-un-Indianer“-Denkoort ut dat Genre in’t moderne Leven. De Film wiest en Trucker, de sik nich vun de korrupte Polizei över’n Disch tehn lett un dormit ahn Afsicht to’n Anföhrer vun en Revolte warrt.

De Trucker Martin Penwald, de ünner Kollegen na sien CB-Funk-Koodnaam „Rubber Duck“ (Gummiaant) nöömt warrt, is op en verlatenen Highway in de USA ünnerwegens. Em is langwielig, also flirt he mit de schönen Melissa, de em överholt un funkt annere Lüüd an un kriggt Antwoort vun sien twee Kollegen „Spider Mike“ un „Love Machine“, de wegen de Swien op sien Truck aver blots Pig Pen nöömt warrt. Se all kriegt dat kort later mit den korrupten Sheriff Lyle Wallace to doon, de sik över Funk ok as en Trucker utgifft un jem dorto verleiden deit, gauer tofohren as dat verlööft is – üm jem kort later in sien Radarfall uttonehmen. Dorbi stellt sik rut, dat de Sheriff un „Rubber Duck“ sik al wat länger kennt.

As de dree korte Tiet to’n Eten ranfohren doot, kummt Wallace – wegen sien fiesen Oort ok as „Dirty Lyle“ betekent – jem achterran, vunwegen dat he över Funk höört hett, dat de Truckers afgünstig över em snackt hebbt. De rassistisch instellte Sheriff leggt dat op Arger an un will den swarten Kollegen „Spider Mike“ wegen Strömeree inbuchten. De Truckers laat sik dat aver nich gefallen un so gifft dat Haueree, bi de ok noch annere Truckers un Polizisten ingriepen doot.

Dormit hebbt se sik nu straafbor maakt. Mööglichst gau wüllt de Truckers weg un billt en Konvoi. Natürlich warrt se verfolgt un warrt dordör jümmer wedder dwungen, gegen noch mehr Regeln un Gesetten to verstöten. De Tall vun Polizisten, de jem op de Spoor is, warrt jümmer grötter. Man, ok de Konvoi warrt länger un länger, vunwegen dat de Truckers över’n Funkverkehr wies warrt, wat dor ingang is. So warrt na un na ut den Twüschenfall mit de Haueree en echte Protestbewegung gegen de Willkür vun de Behörden. As ok Stratensparren nich hülpt, de Trucks optohollen, drauht dat Katt-un-Muus-Speel twüschen de Polizei un de Feernfohrers ut’n Rahmen to fallen. De Gouverneur sütt dorin vör allen de Mööglichkeit, sien Publicity för den Wahlkamp noch ’n beten optopoleeren un togliek ok de Stimmen vun de Truckers as Wählers to winnen. Dorüm versöcht he to vermiddeln.

„Spider Mike“ mutt den Konvoi aver verlaten, vunwegen dat sien Fro hoochswanger is un kort vör de Geboort vun ehr Baby steiht. Ennerworrns in Texas warrt he aver vun en annern Sheriff opgrepen, de ok rassistisch instellt is. He sleiht „Spider Mike“ böös tosamen un sparrt em op Order vun Lyle Wallace hen in. De hett neemlich vör, de annern Truckers mit den Fangenen antolocken. Vör allen mit „Rubber Duck“ will he afreken. As de Gouverneur jüst en offizielle Versammlung mit de Truckers maken deit, kriggt „Rubber Duck“ över CB-Funk Bescheed. Foorts maakt he sik op den Weg, üm „Spider Mike“ ut’n Knast ruttohalen – to Noot ok mit Gewalt. De Sheriffs geevt aver nich na, un so fohrt „Rubber Duck“ mit en poor vun sien Kollegen de Polizeiwacht mit jemehr tünnensworen Trucks in’n Dutt un bringt „Spider Mike“ in Freeheit.

De Striet münnt opletzt in en apen Op’nannerdrapen vun „Rubber Duck“ mit de Staatsgewalt in Form vun Polizei un Natschonalgarde op de Brüch över’n Rio Grande. As „Rubber Duck“ över de Brüch un dormit över de Grenz utneihn will warrt sien Truck beschaten – ünner anner ok dör en Flakpanzer. Dorophen geiht „Rubber Duck“ sien Opligger in en gresige Explosion in de Luft, vunwegen dat he Nitromannit laadt harr – en cheemschen Stoff, de hoochexplosiv is. De Togmaschien fallt in den Stroom.

Na de Explosion warrt „Rubber Duck“ vun all Lüüd för dood holen. ’N beten later duukt he aver licht anslahn wedder op sien egen Gräffnis op. De Trucker billt en ne’en Konvoi mit Pig Pen sien Truck an de Spitz, de den leddigen Sarg mit sik föhrt. In de letzten Szeen is to sehn, dat Sheriff Lyle Wallace den Konvoi achterankiekt. Dorbi sütt he „Rubber Duck“, de besehrt överleevt hett. Beide fangt an to lachen.

Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat Peckinpah de Mythen vun’t Western-Genre aktualiseert un afwannelt un mit de Middel vun’t Actionkino en pessimistisch Tietbild teken de. De ‚amerikaansche Droom‘ vun’n Individualismus, vun Freeheit un Aventüer warrt in sien Film vun de Gesetten un de Kunventschonen rundrüm tonichten maakt, so dat ok anarchistische Versöken sik to befre’en nich henhaut. An’t Enn warrt ok de Rebell inkasseert un as Heldenfigur vun’n Kommerz utslacht. De Film weer perfekt vör den Achtergrund vun sellschoppliche Gewalt inszeneert.

De Film is in’t Johr 1980 mit de Goldene Lienwand ehrt worrn.

De Soundtrack vun’n Film bargt ünner annern ok dat Leed Convoy vun C.W. McCall in en ne’e Faten, as ok lucille vun Kenny Rogers. He weer ruchweg 3 Millionen mol verköfft.

Leder

• „Convoy“ (ne’e Faten) – C.W. McCall
• „Don’t It Make Your Brown Eyes Blue“ – Crystal Gayle
• „Blanket on the Ground“ – Billie Jo Spears
• „Keep on the Sunny Side“ – Doc Watson
• „Okie from Muskogee“ – Merle Haggard
• „Lucille“ – Kenny Rogers
• „Southern Nights“ – Glen Campbell
• „Walk Right Back“ – Anne Murray
• „Cowboys Don’t Get Lucky All the Time“ – Gene Watson
• „I Cheated on a Good Woman's Love“ – Billy „Crash“ Craddock

• Convoy in de Internet Movie Database (engelsch)
• Vergliek vun verschedene DVD-Snittfaten op Schnittberichte.com