Serbuan Dieppe

Serbuan Dieppe
Sebahagian daripada Barisan Barat daripada Perang Dunia Kedua
Seorang British yang terbiar Daimler Dingo di pantai
Tarikh 19 Ogos 1942 Lokasi Dieppe, Perancis 49°56′00″N 1°05′00″E / 49.9333°N 1.0833°E / 49.9333; 1.0833 Keputusan Kemenangan Jerman
Pihak yang terlibat
United Kingdom  Kanada  Perancis Bebas  Amerika Syarikat Poland[a] Czechoslovakia[b]	Jerman Nazi
Komandan dan pemimpin
Louis Mountbatten John Roberts Trafford Leigh-Mallory John Hughes-Hallett Lord Lovat	Gerd von Rundstedt Konrad Haase
Kekuatan
Divisyen Infantri ke-2 Komando 3 Komando 4 Komando 10 Komando 30 Komando[c] 40 Komando  Tentera Laut Diraja 237 kapal dan kapal pendaratan termasuk lapan kapal pemusnah  Tentera Udara Diraja 74 squadron s. 10,500 orang, termasuk 50 A.S. Renjer Tentera Darat dilampirkan pada 4 Komando dan 15 Komando Perancis kepada 10 Komando	Divisyen ke-302]] ≈1,500 orang Tidak termasuk Luftwehr dan Kriegsmarine
Kerugian dan korban
Pasukan darat Kanada: 907 terbunuh 2,460 cedera 1,946 ditangkap[2] United Kingdom: 247 terbunuh United States: 3 terbunuh 5 cedera 3 ditangkap[3] Royal Navy 1 pemusnah 33 kapal pendaratan 550 terbunuh dan cedera Tentera Udara Diraja 64 Supermarine Spitfire pejuang 20 Hawker Hurricane pejuang 6 Douglas Boston pengebom 10 pejuang North American Mustang Mk 1 62 terbunuh 30 cedera 17 ditangkap	Jerman Wehrmacht: 311 terbunuh 280 cedera Kriegsmarine 1 pengejar kapal selam UJ-1404 karam Luftwaffe 23 Fw 190 25 Dornier Do 217

Serangan Dieppe atau Operasi Jubli (19 Ogos 1942) ialah serangan amfibia bersekutu yang membawa bencana ke atas pelabuhan Dieppe yang diduduki Jerman di utara Perancis, semasa Perang Dunia Kedua. Lebih 6,050 infantri, kebanyakannya Kanada, disokong oleh rejimen kereta kebal, telah diletakkan ke darat dari pasukan tentera laut yang beroperasi di bawah perlindungan pejuang Tentera Udara Diraja (RAF).

Pelabuhan itu akan ditawan dan ditahan untuk tempoh yang singkat, untuk menguji kebolehlaksanaan pendaratan dan untuk mengumpulkan risikan. Pertahanan pantai Jerman, struktur pelabuhan dan bangunan penting akan dirobohkan. Serbuan itu bertujuan untuk meningkatkan semangat Bersekutu, menunjukkan komitmen United Kingdom untuk membuka semula Barisan Barat dan menyokong Kesatuan Soviet, berjuang di Barisan Timur.

Luftwaffe melakukan usaha maksimum menentang pendaratan seperti yang dijangkakan oleh RAF, dan RAF kehilangan 106 pesawat (sekurang-kurangnya 32 akibat kebakaran atau kemalangan anti-pesawat) terhadap 48 kerugian Jerman. Tentera Laut Diraja kehilangan 33 kapal pendaratan dan sebuah kapal pemusnah. Sokongan udara dan tentera laut tidak mencukupi untuk membolehkan angkatan darat mencapai objektif mereka. Kereta kebal itu terperangkap di pantai dan infantri sebahagian besarnya dihalang daripada memasuki bandar oleh halangan dan tembakan Jerman.^[4]

Selepas kurang daripada enam jam, korban yang semakin meningkat memaksa mereka berundur. Dalam tempoh sepuluh jam, 3,623 daripada 6,086 lelaki yang mendarat telah terbunuh, cedera, atau ditawan. 5,000 adalah warga Kanada, yang mengalami kadar kematian 68 peratus, dengan 3,367 terbunuh, cedera atau ditawan. Operasi itu adalah kegagalan di mana hanya satu pasukan pendaratan mencapai objektifnya buat sementara waktu, dan sejumlah kecil perisikan tentera telah dikumpulkan.

Kedua-dua pihak belajar pelajaran penting mengenai serangan pantai. Pihak Berikat mempelajari pelajaran yang mempengaruhi kejayaan pendaratan D-Day. Pelabuhan buatan diisytiharkan penting, kereta kebal telah disesuaikan khusus untuk pantai, tentera udara taktikal bersepadu baharu mengukuhkan sokongan darat, dan menawan pelabuhan utama pada awalnya tidak lagi dilihat sebagai keutamaan. Churchill dan Mountbatten kedua-duanya mendakwa bahawa pelajaran ini telah mengatasi kosnya. Orang Jerman juga percaya bahawa Dieppe adalah pengalaman pembelajaran dan membuat usaha yang besar untuk memperbaiki cara mereka mempertahankan pantai Eropah yang diduduki.^[5]

Nota