хан

===Үгийн гарал===хан

[xan]

ᠬᠠᠨ
ᠬᠠ‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(хан)

Галиглах зарчим

I нэр.

1. хуучир. Аймгийг ахалсан хүнд олгодог цол
2. хуучир. Овог аймгийн тэргүүн, ахлагч, эртний Монголын эцгийн эрхэт ёсны үеийн зайран бөө, түүний цол;

II.

1. хан төмөр урга. (зөөлөн улангир газар үетэн ургадаг, үе бүрээс зүг бүрт хандсан салаа гарна, навч нь шувууны таваг хэлбэртэй бөгөөд том, ногоон цагт нь мал бараг иддэггүй, гандсан хойно нь мал иддэг нэгэн зүйл ургамал).

III.

1. хан хийх (а.төмөрлөг зэргийн цохиход гарах дуу чимээ, цан хэнгэргийг дэлдэхэхэд дуу чимээ гарах; б.юмны үнэр ханхлан үнэртэх), үнэртэй ус хан хийх (үнэртэй усны үнэр гэнэт ханх тавих).

Сайн ноён хан - Төв Халхын баруун хэсгийн аймгийг ахалсан ноёны цол

Сэцэн хан - Төв Халхын зүүн хэсгийн аймгийг ахалсан ноёны цол

Богд хан уул - эрхэмлэн шүтэж тахидаг Богд уул

хан хурмаст - дээд тэнгэр, эзэн тэнгэр

хан хас эрдэнэ. - эрдэнийн чулуу, хасын хамгийн дээд нь

хан боргоцой урга. - а.Африк зэрэг халуун бүсийн оронд ургадаг тураг мод; б.тус модонд ургадаг шүүслэг, амтлаг том, боргоцой хэлбэрт жимс

Үг хувилгах зарчим

хан тэнгэрийн оронд залрах хүндэт. - нас барах

Тойн хүний хамаг эрдэм дотор нигүүлсэхүй сэтгэл нэн эрдэнэ

Хан хүний гучин таван эрдэм дотор хайрлах сэтгэл нэн эрдэнэ

Хайран биеийг нас дарна

Хан уулыг цас дарна

Хан уулыг цас дарах

Хамаг амьтныг нас дарах

Хан уулыг цас дардаг

Хайран биеийг нас дардаг

Хан уулын ард

Хатан Туулын хөндийд

Хан уулын чөтгөр хамрын тамхинд дурлана

Харчин вангийн тэмээ бинлин идэхийг дурлана

Хан уулын чөтгөр хар тамхинд дурлана

Хирээ мэдэхгүй хэрээ луугийн маханд дурлана

Хан уулын энгэрт

Хар хэрээ шарлана

Хан хийх цагаагүй байж

Харийн чихэрт санаархах гэх шиг

Хан хөхийн гиваан

Алтан хөхийн сэндэр