ач

[aʧĭ]

ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ

(ачи)

Галиглах зарчим

I нэр.

1. Гүнээ хүндэтгэвэл зохих эрхэм тус, сайн буян

II нэр.

1. Хөвгүүний эрэгтэй хүүхэд; ачийн хүүг жич, жичийн хүүг гуч, гучийн хүүг дөч, дөчийн хүүг тач гэнэ

III.

1. ач бач хорш. (ана мана).

IV.

1. ач тач хорш. хүч тэнцүү, хэн хэнийгээ дийлэхээр биш, ана мана

ачийг хариулах - тус болсны хариуд буян санах

аавын ач - аавын буян

ач хүү - төрсөн хүүгийн хүүхэд

ачийн зулай үнэрлэх - ачтай болох

ач гучаа үзэх - үр удмаа үзэх

ач тач барилдах - харилцан ана мана ноцолдох

Үг хувилгах зарчим

ач I.нэр. аавын ~, ачийн, ачаас, о.тоо ач нар III.:ана мана

ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ ᠨᠠ᠊ᠷ

/~ийн /~д /~ийг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ нар

• ач буян - ивээл буян
• ач гавьяа - гавьяа зүтгэл
• ач ивээл - ачлан туслах, өршөөн тэтгэх нь
• ач нөлөө - тус дэм, үлгэр дууриал
• ач тус - тус нэмэр
• ач хүч - энэрэл хайр, халамж
• ач холбогдол - тухайн үйлийн үр дүн, үр ашиг
• ач эрдэм - эрдэм буян
• ач жич - ач зээ
• ач зээ - өөрийн хүүхдийн хүүхэд
• ач гуч - ач жич нар
• ач үр - үр хүүхэд
• үр ач - өөрийн хүүхэд болоод хүүхдийн хүүхэд
• ач бач - ана мана
• ач тач хүч тэнцүү, хэн хэнийгээ дийлэхээр биш, ана мана: ач тач барилдах - харилцан ана мана ноцолдох

Адуугаа танихгүй баян

Ач нараа танихгүй өнөр

Азарга унавал гүү хусарна

Ач хэлбэл тус харина

Ам барих

Ач хүүтэй

Аргагүйд заргагүй

Ач үгүйд бач үгүй

Ач гуч санаа татдаг

Адуу мал ам тосддог

Ач гэхлээр тусаа хариулдаг

Бач гэхлээр хороо харуулдаг

Ач нь өмнөө

Тус нь хойноо

Ач хэлбэл тус харьдаг

Тус хийвэл ач ирдэг

Тус нь өмнөө

Ач нь хойноо

Үр ач хорш. (өөрийн хүүхэд болоод хүүхдийн хүүхэд), ачаа танихгүй өнөр өтгөн

Үрээ даагаа танихгүй хур баян

Тайлбар: үр хүүхдээр өнөр өтгөн, адуу малаар арвин баян

Ачийг бачаар

Тусыг усаар

Тайлбар: тус болсон хүнд хор хүргэх