NGC 5284
| NGC 5284 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Кентаур |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 13 ч 47 м 6 с |
| Деклинација | -59° 13' 39"" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
10 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 30' x 20' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 7 јуни 1837 |
| Други ознаки | ESO 133-?4 |
NGC 5284 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кентаур, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 5284 се споменува и како ESO 133-?4.
Откривање
[уреди | уреди извор]Телото е откриено на 7 јуни 1837 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 5284 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 10 m.[2] NGC 5284 има привидни димензии од 30' х 20'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 47 м 6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -59° 13' 39"".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 5284 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 430; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8676. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)", Tucson, Arizona: University of Arizona Press, 1973. (4016,0).