agent

agent m (Nederlands: agent)

• Mofers: age~nt

Verbuging

agente, agentje

agent m /a̽'ʝǽn̥t/)

1. emes dae de handjhaving vanne veiligheid of de aopenbaar orde mót veurzeen
2. 'ne vertaengewuuerdiger van e bedrief
3. (spraoklieër) 't zatsdeil det de hanjeling van 't wirkwaord veroearzaak of oetveurt

   Bie [1] "Jan itj d'n appel." en [2] "d'n Appel wuuert gaete door Jan." is "Jan" d'n agent ; bie [1] es óngerwerp en bie [2] es veurzitselveurwerp.

Aafbraeking

• a-gent

Aafleijinge

• agentin, agentsjap
• pliessenagent

Verwantje wäörd

• [3] pesjent, recipiënt

[1]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: agent
• Ingels: agent^(en:)
• Nederlandjs: agent m
• Törks: ajan^(tr:)
• Zweeds: agent^(sv:) g

[3]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: agent
• Ingels: agent^(en:)
• Nederlandjs: agens ó
• Zweeds: agent^(sv:) g

agent /'eɪ.d͡ʒənt/

1. agent
2. (spraoklieër) agent
3. wirkstóf
4. klantjewinner

agent g /aˈgᴇnːt/

1. agent
2. (spraoklieër) agent
3. wirkstóf