wouf

wouf m /wɒ́u̯f/

1. (bieëster) Canis lupus: e roufdeer oete femielje vanne hónjsechtige
2. e brökske hel gewore snoter inne naas, det meis misselik is

Raod

Beteikenis [1] wuuert allewiel ummertoe mieë vervange door wolf; det is bie beteikenis [2] neet 't geval.

Aafbraeking

• wouf

Variaasje

• [1] wolf, wólf

Aafleijinge

• Wolfsberg, wölvere, wouve, wuive
• geldjwouf, kaorewouf, praeriewouf, tandjwouf, waerwouf, waeswouf
• Woufkoel, woufraam, woufroeas, woufshaor, woufsklaw, woufsvach

Verwantje wäörd

• raekel

Zagswies

• Es mit Vrouw-Leechtemès de zón óngere mès oppen altjaor sjientj, blief de wouf nag zès waeken in zien haol: 'nen aje waerspreuk: es ane veurwaerd van zón oppen altjaor óngere mès op Vrouw-Leechtemès voldaon wuuert blief 't nag veur zès waeke lang wintjers waer.
• trögkgaon wie 'ne wouf inne aerd: hieël flot trögkgaon (?), hieël flot eweggaon
• vraete wie 'ne wouf: ónmäötig väöl aete
• Waem wiltj toese: 'n pups taengen 'ne wouf! = wuuert door kinjer gezag wen die meine "vies" te doon.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wouf		wölf
	IPA	/wɒ́u̯f/	/wɒ́u̯v/	/wœ̀l̥f/	/wœ̀lv/
dim.	sjrif	wölfke	wölfken	wölfkes
	IPA	/wœ̀l̥fkʲe/	/wœ̀l̥fkʲen/	/wœ̀l̥fkʲes/	/wœ̀l̥fkʲez/
dat.	sjrif	wouf		wölf
	IPA	/wɒ̀u̯f/	/wɒ̀u̯v/	/wœ̀l̥f/	/wœ̀lv/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wouf		wuif
	IPA	/wɒ́u̯f/	/wɒ́u̯v/	/wœ̀i̯f/	/wœ̀i̯v/
dim.	sjrif	wuifke	wuifken	wuifkes
	IPA	/wœ̀i̯fkʲe/	/wœ̀i̯fkʲen/	/wœ̀i̯fkʲes/	/wœ̀i̯fkʲez/
dat.	sjrif	wouf		wuif
	IPA	/wɒ̀u̯f/	/wɒ̀u̯v/	/wœ̀i̯f/	/wœ̀i̯v/

Raod

Bakkes guuef 't mieëvaad wölf allein op veure vorm wolf; dinkelik is de óntwikkeling van 't mieëvaad es volg gegange: wölf > wuif > wölf (idem veuren diminutief).

[1]

Araona: cuetsapa(en:) Aroemeens: lupu(rup:) m Frans: loup m Ieslandjs: úlfur(is:) m Ingels: wolf(en:) Japans: 狼(ja:) Koreaans: 늑대(ko:) Letien: lupus(la:) m

Luuksembörgs: Wollef m Nederlandjs: wolf g Pruus: Wolf m Russisch: волк(ru:) m Slowaaks: vlk(sk:) m Spaans: lobo(es:) m Viëtnamees: chó sói(vi:), sói(vi:) Zweeds: varg(sv:) g, ulv g

wouf m /wɒ́u̯f/

1. 'n flotte, vaegendje bewaeging veur traonen oete ouge te wrieve

Aafbraeking

• wouf

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wouf		wuif
	IPA	/wɒ́u̯f/	/wɒ́u̯v/	/wœ̀i̯f/	/wœ̀i̯v/
dim.	sjrif	wölfke	wölfken	wölfkes
	IPA	/wœ̀l̥fkʲe/	/wœ̀l̥fkʲen/	/wœ̀l̥fkʲes/	/wœ̀l̥fkʲez/
dat.	sjrif	wouf		wuif
	IPA	/wɒ́u̯f/	/wɒ́u̯v/	/wœ̀i̯f/	/wœ̀i̯v/

wouf /wɒ̀u̯f/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wouve
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van wouve
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van wouve
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van wouve
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van wouve

Aafbraeking

• wouf

Variaasje

• [5] wouftj

wouf /wɒ̀u̯f/

1. (neet-lemma) vorm innen datief van wouf

Aafbraeking

• wouf