vin

vin ó /vɪ̀n/

1. (topografie) e netuurlik, óndeep maer mit wèsselendje waterstandj, gelaengen op zandjgróndj

Aafbraeking

• vin

Verwantje wäörd

• maer, pool, owaas

Aafleijinge

• Vindele, vinloos
• Hoezebergevin, Poldereikelevin, Raorevin, Rinkvin, Sträötjesvin, Velvin

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vin		vinne	vinnen
	IPA	/vɪ̀n/		/vɪ́ne/	/vɪ́nen/
dim.	sjrif	vinke	vinken	vinkes
	IPA	/vɪ̀n̥kʲe/	/vɪ̀n̥kʲen/	/vɪ̀n̥kʲes/	/vɪ̀n̥kʲez/
dat.	sjrif	vin		vinne	vinnen
	IPA	/vɪ̀n/		/vɪ́ne/	/vɪ́nen/

[1]

• Ingels: mere^(en:)
• Nederlandjs: ven ó

vin v /vɪ̀n/

1. (synoniem) anger waord veur vum

Aafbraeking

• vin

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vin		vinne	vinnen
	IPA	/vɪ̀n/		/vɪ́ne/	/vɪ́nen/
dim.	sjrif	vinke	vinken	vinkes
	IPA	/vɪ̀n̥kʲe/	/vɪ̀n̥kʲen/	/vɪ̀n̥kʲes/	/vɪ̀n̥kʲez/

vanne Vin /vɪ̀n/

1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (van de Ven, van de Venne)

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Vin" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Vin

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 41.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Vin		—
	IPA	/vɪ̀n/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Vin		—
	IPA	/vɪ̀n/		—