rot

rot /rɒt/

1. in 't vervalpercès zeen, kómposterendj zeen, aangetas zeen door sjummele (gezag van hout)
2. (euverdrechtelik) aangevraete door sjummelen en bakterieje, óm, bedórve (van aeteswaar)
3. (euverdrechtelik) (veural, meh neet oetsloetendj es veurveugsel) vervaelendj, misselik, ambetant

Aafbraeking

• rot

Aafleijinge

• rotte
• rotmieter, rotstraol, rotzak, rotzooj
• halfrot, kaafrot, snoefrot

Verwantje wäörd

• sprok, voeas, voel

Zagswies

• door rot: zoea rot det m'n 't kan braeke (gezag van houtere plenk)
• zoea rot wie kaaf: gans rot
• zoea rot wie 'n mispel: gans rot (gezag van vröchte, wie appelen en paere)

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	rotte	rotten	rotte	rot		rotte	rot		rot
	IPA	/rɒtə/	/rɒtən/	/rɒtə/	/rɒt/	/rɒd/	/rɒtə/	/rɒt/	/rɒd/	/rɒt/	/rɒd/
kómparatief	sjrif	rottere	rotteren	rotter	rotter		rotter	rotter		rottert
	IPA	/rɒtərə/	/rɒtərən/	/rɒtər/	/rɒtər/		/rɒtər/	/rɒtər/		/rɒtər̥t/	/rɒtərd/
superlatief	sjrif	rotste	rotsten	rotste	rotste		rotste	rotste		rotste
	IPA	/rɒtstə/	/rɒtstən/	/rɒtstə/	/rɒtstə/		/rɒtstə/	/rɒtstə/		/rɒtstə/
partitief	sjrif									rots
	IPA									/rɒts/	/rɒdz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) rots (toe)	(wie) rotj (geer)
	IPA	/wì: rɒts tú:/	/wì: rɒc ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) rotters (toe)	(wie) rottertj (geer)
	IPA	/wì: rɒtər̥s tú:/	/wì: rɒtər̥c ʝ̊é:r/

Baskisch: ustel(eu:) Bengaals: পচা(bn:) Fins: mätä Frans: pourri Ingels: rotten, decayed

Nederlandjs: rot Pruus: faul Russisch: гнилой(ru:) Viëtnamees: thối nát(vi:) Zweeds: rutten

rot m /rɒt/

1. d'n toestandj worin me rot ([↑]) is, 't aangevraete waere door sjummele

Aafbraeking

• rot

Verwantje wäörd

• spik, vuur, waer

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rot		—
	IPA	/rɒt/	/rɒd/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	rot		—
	IPA	/rɒt/	/rɒd/	—

• Baskisch: ustel^(eu:)
• Ingels: rot
• Nederlandjs: rot g

rot /rɒt/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• rot

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	rot
	IPA	/rɒt/	/rɒd/
kómparatief	sjrif	rotter
	IPA	/rɒtər/
superlatief	sjrif	rotste
	IPA	/rɒtstə/

rot /rɒt/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rotte
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rotte

Aafbraeking

• rot