loead

loead ó /lùä̯d/

1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal Pb en 't atoeamnómmer 66; 't is e dónkergries houfgroepmetaal mit 'n hoeag säörtelik gewich, det lich vervörmbaar en vergiftig is

Aafbraeking

• loead

Net get anges gesjreve

• loodj, loeatj

Teiken

• (alsjemie) ♄

Synoniem

• †blie

Aafleijinge

• loeaje
• loeadvrie, loeadzwaor

Verwantje wäörd

• menie

Zagswies

• Det is loead óm aad iezer: Det steit zich egaal; det maak nieks oet.
• mit loead inne sjoon: mit väöl trögkhajendjheid (Nederlandjs: aarzelend, schoorvoetend)
• oet 't loead staon: neet in ein lien mit middelpuntj vanne werreld zeen, neet häöks oppe horizon staon
• zoea zwaor wie loead: hieël erg zwaor

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	loead		—
	IPA	/lùä̯d/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	loead		—
	IPA	/lùä̯d/		—

• Fins: lyijy
• Frans: plomb m
• Ieslandjs: blý ó
• Ingels: lead
• Luuksembörgs: Bläi m
• Nederlandjs: lood^(nl:) ó
• Pruus: Blei ó
• Spaans: plomo m
• Zweeds: bly ó

loead ó /lùä̯d/

1. 'nen draod mit loeaje bölkes d'raan veur te óngerzeuke wiezieër get häöks oppe horizon steit en dus veur te kieke wie vertikaal rech get steit
2. 'n lien dae 'ne rechten hook maak mitte veullien vanne feguur
3. 'n buus gemaak van loead ([↑])
4. (collectief) de keugel vanne sjötterie

   Mót nag loead gesmóltje waere?

5. 'n aaj inhaadsmaot van ±10 gram

   Op 'n kan kóffe waere drie loead gemale kóffe gedaon.

Aafbraeking

• loead

Aafleijinge

• loeadlien, loeadrech
• kóffeloead, zinkloead

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	loead		loead
	IPA	/lùä̯d/		/lùä̯d/
dim.	sjrif	luuedje	luuedjen	luuedjes
	IPA	/lʉ̜̀ɛ̯̈ce/	/lʉ̜̀ɛ̯̈cen/	/lʉ̜̀ɛ̯̈ces/	/lʉ̜̀ɛ̯̈cez/
dat.	sjrif	loead		loead
	IPA	/lùä̯d/		/lùä̯d/

loead /lùä̯d/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van loead ('t veurwerp ennen inhaadsmaot)

Aafbraeking

• loead