Icarus

Haec pagina personam mythologicam tractat. Si aliud quaeris quod etiam “Icarus” appellatur, vide Icarus (discretiva).

Icarus (Graece: Ἴκαρος, Etrusce: Vicare) secundum mythologiam Graecam fuit Daedali et Naucratis filius. Natus Athenis cum patre in Creta retentus erat. Pater alis ad effugiendum constructis filium monuit, ne prope solem volaret. Icarus tamen, cum altius in caelo efferretur, cera pennas coniungenti liquefacta in pelagus cecidit. Quod mare etiam nunc Icarium pelagus appellatur, in quo insula quaedam sita est, quae nomen Icariae ab eo traxit.

*Daedalus et Icarus* iuxta *Meyers Konversationslexikon* anno 1888 impressum.

Icari fabula inter clarissimas Metamorphoseon ab Ovidio scriptarum numeratur.

Tabulae

Icari casus – Petrus Bruegel senior

Fontes

Ovidius, Metamorphoses 8.183-235
Strabo, Geographica XIV.1.19.

Plura legere si cupis

Hélène Casanova-Robin, "L’audace châtiée : Phaéton, Actéon et Icare dans la tradition latine jusqu’à la Renaissance, tours et détours d’un symbolisme", Anabases, 2019ː 93-110
Michèle Dancourt, "Dédale et Icare. Métamorphoses d’un mythe", CNRS, 2002

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Icarum spectant.

Daedalus et Icarus secundum Ovidium