Fanum Fortunae
Fanum Fortunae[1][2][3] (alia nomina: Fanum[2]) (Italice Fano) est oppidum et municipium Italiae, circiter 64 205 incolarum, in Regione Marchia Anconitana et in Provincia Pisaurensi et Urbinati situm. Incolae Fanenses appellantur.
Fanum Fortunae
Locus: 43°50′33″N 13°0′49″E
Numerus incolarum: 59 785
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Fano
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Mons Baroccius, Pisaurum, Carticetum, Castrum Montis Offi, Fanum Sancti Constantii, Terrae Rovereae
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
In Fano, tertia urbe huius regionis quod ad incolas pertinet, magnus portus plenus navium in mari Hadriatico est.
Insigne
recensereSententia
recensereSententia urbis est: Ex concordia felicitas.
Historia
recensereAetate Romana Fanum Fortunae iuxta Viam Flaminiam erat. C. Iulius Caesar Octavianus Augustus arcum Fanensem aedificavit, quem in hunc modum inscripsit: IMP(ERATOR) CAESAR DIVI F(ILIVS) AVGVSTVS PONTIFEX MAXIMVS CO(N)S(VL) XIII TRIBVNICIA POTESTATE XXXII IMP(ERATOR) XXVI PATER PATRIAE MERVM DEDIT.
Ecclesia Catholica Romana
recensereFanum Fortunae cum Foro Sempronii, Callio et Pergula sedes episcopalis est. Nomen Dioecesis Fanensis-Forosemproniensis-Calliensis-Pergulana est.
Clari cives
recensereNati
recensereHic vixerunt
recensere- Francus Trappoli, demarchus a 1980 ad 1983
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBellocchi, Caminate, Carignano Terme, Carrara di Fano, Centinarola, Cuccurano, Falcineto, Fenile, Fosso Sejore, Magliano, Metaurillia, Ponte Sasso, Roncosambaccio, Rosciano, Sant'Andrea in Villis, Tombaccia, Torrette di Fano, Tre Ponti.
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Marchiam Anconitanam (regionem),
- Moretta,
- Provincia Pisaurensem et Urbinatem,
- Pisaurum et Urbinum (urbes),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensere| Vicimedia Communia plura habent quae ad Fanum Fortunae spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii Fanensis in Provincia Pisaurensi et Urbinati.
-
Arcus Augusti.
Notae
recensere- ↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo
- ↑ 2.0 2.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667