Iustus Ionas

Iustus Ionas Senior (natus Nordhusii die 5 Iunii 1493; mortuus Eisfeldiae die 9 Octobris 1555) fuit iuris consultus, humanista, hymnorum scriptor, theologus, et reformator Germanicus.

Ex anno 1511 eum studentem habuit Universitas Leucorea, ubi artes humaniores, ius, et rei Bibliae studuit et Erasmum aestimavit. Amicus Lutheri iam antea iurisprudentiae et theologiae Erfordiae in Universitate Hierana studuerat antequam anno 1521 tamquam professor et praepositus Wittenbergam iret in Ecclesiam Omnium Sanctorum (sive Fanum castellanum). Reformationis emolumento maximi vere momenti fuit; Lutherum Wormatiam comitatus eum et in scholis inspiciendis anno 1529 iuvabat. Disputationi religiosae Marburgensi inferfuit et Diaetae Augustanae. Anno 1546 Salinis Saxonicis depulsus est ubi ex anno 1541 superintendens erat. Lutherum in ultimo itinere Islebiam sequebatur et anno 1550 Coburgi praedicator aulicus institutus est. Ex anno 1552 erat parochus Ratisbonae, anno 1553 superintendens Islebiae.

Scripta Lutheri Philippi Melanchthonos et commentarios in Acta Apostolorum pepigit: »Discussio pro conjugio sacerdotali« (1523). Epistulare eius commercium editum est Salinis Saxonicis annis inter 1884 et 1885 a G. Kawerau. Ioannes Sebastianus Bachius textu Iusti Ionas in cantatis BWV 127 et BWV 178 usus est.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iustum Ionam Seniorem spectant.

• Karin Grol, "JONAS, Justus" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 3 (Herzberg, 1992. ISBN 3-88309-035-2) , columnae 636–637 (Theodisce)
• Opera Iusti Ionae aut de Iusto Iona apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
• De Iusto Iona in Vitae Germanorum Theologorum